Pierwsza cześć przygód Sidney i Petera podobała mi się na tyle, że postanowiłam iść za ciosem i w krótkim odstępie czasu przeczytać część drugą.
W związku ze śmiercią mamy Sidney postanawia wrócić w swoje rodzinne strony. Nie jest to dla niej łatwe, ponieważ kiedy najbardziej potrzebowała swoich bliskich, odwrócili się od niej. Peter postanawia towarzyszyć swojej ukochanej w podróży. Czy tę dwójkę łączy uczucie, które zwycięży wszystko?
Cieszyłam się na drugą odsłonę przygód dobrze zapowiadającej się pary, bo widziałam w nich ogromny potencjał. Poza tym, motyw związku nauczyciela i studentki bardzo mi się spodobał i liczyłam na jego kontynuację. No niestety, musiałam obejść się smakiem, ponieważ pan profesor okazał się być członkiem mafijnej rodziny. Jako że unikam takich klimatów, dość trudno czytało mi się tę część.
Mimo iż ten sposób opowiedzenia historii nie przypadł mi do gustu, myślę, że fajni takich klimatów znajdą coś dla siebie. Ode mnie 5/10.

Pierwsza cześć przygód Sidney i Petera podobała mi się na tyle, że postanowiłam iść za ciosem i w krótkim odstępie czasu przeczytać część drugą.
W związku ze śmiercią mamy Sidney postanawia wrócić w swoje rodzinne strony. Nie jest to dla niej łatwe, ponieważ kiedy najbardziej potrzebowała swoich bliskich, odwrócili się od niej. Peter postanawia towarzyszyć swojej ukochanej...

Kłamstwa albo niedomówienia.. w tej całej historii jeszcze dobrze nie zagojona rana się otwiera ponownie, strach i przemoc.. jednak uczucia to dobra tarcza, tylko czasem trzeba uchylić drzwi by wpuścić szczęście albo.. sępa :) Zadziorna ale po przejściach, on waleczny ale po przejściach.. jaki będzie tego koniec, kto komu uwierzy, kto wybaczy? Dobra, szybka do przeczytania historia.

Kłamstwa albo niedomówienia.. w tej całej historii jeszcze dobrze nie zagojona rana się otwiera ponownie, strach i przemoc.. jednak uczucia to dobra tarcza, tylko czasem trzeba uchylić drzwi by wpuścić szczęście albo.. sępa :) Zadziorna ale po przejściach, on waleczny ale po przejściach.. jaki będzie tego koniec, kto komu uwierzy, kto wybaczy? Dobra, szybka do przeczytania...

Najlepsze wybory to te, których dokonujemy sami. Bez pokazywania palcem przez pseudo doradcę, bez szturchania w ramię, że niby tędy lepiej iść. Jeśli mamy się sparzyć, to na własnych zasadach i wrzątkiem, który sami sobie przygotowaliśmy. Tak byłoby najlepiej. Jednak, jak w wielu przypadkach pojawia się jakieś „ale”. Ktoś, kto mackami cię omota, wmawiając, że wszystko to robi dla twojego dobra.

„Powroty do domu wydają się łatwe”. W tym zdaniu jest słowo klucz – wydają się. Sidney musi zebrać tyle siły, by stawić czoła przeszłości, tej samej, która w jednej chwili przyjęła maskę teraźniejszości. Paraliżujący strach – to właśnie czułabym gdybym była na jej miejscu. Nie da się ot tak zapomnieć, wygonić zbędnych myśli z głowy i zakazać im powrotu. Wiadomość, którą w dość nietypowy sposób została przekazana Sid nie dała jej możliwości wyboru, jak tylko wrócić do domu. Jej matka umiera. W takiej sytuacji dziecko bez zbędnego bagażu kupiłoby za ostatnie pieniądze bilet jedną stronę tylko po to by pożegnać rodzicielkę, tylko czy ta, która „zdradziła” też zasługiwała na takie koleje losu?. Choć jej podróż do przeszłości zaczyna się w towarzystwie przyjaciółki kończy się u boku Petera i indyka … i niech Was to nie zdziwi, bo to bardzo barwna i ważna postać tej części serii.

Wspomnienia mają niesamowitą moc. Te, które powodują pojawienie się zmarszczek w kącikach ust kiedy unosimy je ku górze, są bardzo mile widziane, ale w życiu tej pary są rzadkością. Peter odkrywa przed Sidney swoje tajemnice w następstwie czego Sid zastanawia się nad sensem ich związku.
„Chcę odzyskać mojego Petera, ale go już nie ma. Zresztą on nigdy nie istniał.”.

Zniszczyć człowieka, zniszczyć jego wiarę w siebie i w innych ludzi jest naprawdę bardzo łatwo. Naiwność, to bardzo zły towarzysz życia. W umyśle naszej bohaterki zaszły takie zmiany, które nie pozwalają jej na wzięcie oddechu, na zerwanie z demonami. To tak jakby nabyły prawo do pozostania z nią na wieczność przez zasiedzenie.
„Nie wiem, czy kiedykolwiek będę znowu normalna […]. Nie potrafię już odczytywać zamiarów ludzi. Nie ufam sobie i skoro nie mogę ufać sobie, to jak miałabym zaufać innym?”.

Jaka szkoda, że możemy zresetować naszego życia, o ile byłoby ono prostsze. Obudzić się o poranku i wszystko zacząć od początku, bez tego całego błota, które do nas przylgnęło.

Chcielibyście tak?
-Możliwe.

Ta część ich wspólnej historii to spotkania z rodzinami i jak łatwo się domyślić nie przebiegały one przy herbatce i ciasteczkach. Poznanie członków rodziny Petera, ich zwyczajów oraz układów było dla Sid wielkim zaskoczeniem. Jak została przyjęta? Czy odgłosy fanfarów długo rozchodziły się echem, kiedy poznała jego braci?
Peter Ferro (ups, wgadałam coś  ) postanowił odciąć się od rodziny, pozostawiając to wszystko, co ona mu ofiarowała daleko w tyle. Co było powodem takiej decyzji? Tego oczywiście Wam nie zdradzę, tego musicie dowiedzieć się sami.

Może i samo zakończenie nie zaskoczyło mnie zbytnio, ale jeden ktoś wywarł na mnie ogromnie pozytywne wrażenie. Obie książki zebrane w całość to naprawdę przyjemna historia, która pozwala mieć nadzieję na to, że każdy dostanie od losu dokładnie to na co zasługuje. A to, że w niektórych przypadkach człowiek „wskaże” innemu ścieżkę, którą powinien on podążać bez oglądania się za siebie i tylko po to, by nie nadziać się na pięść tego pierwszego to przecież nic złego. Nie wszyscy bowiem są w stanie się obronić, a podejmowane próby mogą zakończyć się potwornym fiaskiem.

Nie wiem jak Wy, ale ja po lekturze „Zranionych” mam ochotę na „kawę” :).

Najlepsze wybory to te, których dokonujemy sami. Bez pokazywania palcem przez pseudo doradcę, bez szturchania w ramię, że niby tędy lepiej iść. Jeśli mamy się sparzyć, to na własnych zasadach i wrzątkiem, który sami sobie przygotowaliśmy. Tak byłoby najlepiej. Jednak, jak w wielu przypadkach pojawia się jakieś „ale”. Ktoś, kto mackami cię omota, wmawiając, że wszystko to...

Powroty do domu wydają się łatwe. Jednak nie dla Sidney. Jej matka umiera, a dziewczyna musi zmierzyć się z przeszłością i spojrzeć w oczy rodzinie, która pozostawiła ją samą w najtrudniejszym momencie jej życia. Nieświadomie Sidney w swoją przeszłość wciąga Petera. Wracają najgorsze wspomnienia, a jedyną osobą, która może uratować dziewczynę, jest Peter. Czeka go walka z jego własnymi demonami i z własną rodziną. Dla Sidney jest gotów oddać wszystko, ale czy zdoła jej wybaczyć?

Powroty do domu wydają się łatwe. Jednak nie dla Sidney. Jej matka umiera, a dziewczyna musi zmierzyć się z przeszłością i spojrzeć w oczy rodzinie, która pozostawiła ją samą w najtrudniejszym momencie jej życia. Nieświadomie Sidney w swoją przeszłość wciąga Petera. Wracają najgorsze wspomnienia, a jedyną osobą, która może uratować dziewczynę, jest Peter. Czeka go walka z...

Dwie części są ze sobą już bardziej spójne, polecam przeczytanie.

Dwie części są ze sobą już bardziej spójne, polecam przeczytanie.

Pierwsza część momentami mnie bawiła, myślałam że druga będzie utrzymana w podobnym klimacie, ale nie... Przerażająca jest dla mnie postawa jej brata już od pierwszej części, na koniec jakby nic się nie stało szczęśliwa rodzina. Oboje mają problem z zaangażowaniem, ale wystarczy że raz się ze sobą przespali i cały problem znika, od razu są oświadczyny i wspólny dom (?!?). Pomijam że ona ma przyjąć nazwisko jego byłej narzeczonej, no ale co kto lubi. W sumie śmierć jej matki chyba była mniej poruszająca niż śmierć jej profesora w pierwszej części. Absurd goni absurd.

Pierwsza część momentami mnie bawiła, myślałam że druga będzie utrzymana w podobnym klimacie, ale nie... Przerażająca jest dla mnie postawa jej brata już od pierwszej części, na koniec jakby nic się nie stało szczęśliwa rodzina. Oboje mają problem z zaangażowaniem, ale wystarczy że raz się ze sobą przespali i cały problem znika, od razu są oświadczyny i wspólny dom (?!?)....

Książkę z pewnością czyta się szybko, a jedyne co zostaje w pamięci po lekturze to Pan Indyk. Przez parę godzin na samo wspomnienie o nim zalewałam się łzami ze śmiechu.

Książkę z pewnością czyta się szybko, a jedyne co zostaje w pamięci po lekturze to Pan Indyk. Przez parę godzin na samo wspomnienie o nim zalewałam się łzami ze śmiechu.

Również ta część bardzo mi się podobała. Jak dla mnie super seria. Polecam

Również ta część bardzo mi się podobała. Jak dla mnie super seria. Polecam

BOHATEROWIE: 8/10
AKCJA: 8/10
SPOSÓB PISANIA AUTORA: 8/10
OKŁADKA:7/10
KREATYWNOŚĆ:7/10

BOHATEROWIE: 8/10
AKCJA: 8/10
SPOSÓB PISANIA AUTORA: 8/10
OKŁADKA:7/10
KREATYWNOŚĆ:7/10

Napisane lepiej, niż poprzednia część, ale nadal jest głupawe i zabawne przez niedorzeczne sceny.

Napisane lepiej, niż poprzednia część, ale nadal jest głupawe i zabawne przez niedorzeczne sceny.