„Łowca larw” to taka powieść niespodzianka. Niepozorna z opisu, niezbyt duża jeśli chodzi o jej objętość a okazuje się naprawdę rewelacyjną lekturą. Bardzo nieoczywistą i zaskakującą.

Pod pozorem opowiedzenia historii o byłym agencie służb specjalnych, który po wypadku odchodzi z pracy i postanawia zostać pisarzem autor opowiada też o czymś innym. Bierze na cel cały aparat bezpieczeństwa, drwi z niego, wyśmiewa jego paranoiczny charakter oraz pracujących w nim ludzi, którym się ta paranoja udziela. Przygląda się jak w imię dziwacznych zasad niszczą oni życia zwykłych ludzi, którzy z niewiadomego powodu podpadli oni agentom bezpieczeństwa nie cofając się przed sporą dozą satyry i czarnego humoru i bardzo krytycznego i ironicznego spojrzenia. A jednocześnie jako przeciwwagę dla tego tematu przeciwstawia historię twórców literackich. Razem z głównym bohaterem obserwujemy jak powstaje książka, co to znaczy być twórcą, kim tak naprawdę jest literat, na czym polega i jak wygląda praca pisarza. Z tego brutalnego świata miażdżącego obcasem obywateli trafiamy do zupełnie odmiennego środowiska – pełnego wyobraźni, subtelnego, gdzie kultura jest stale na piedestale a walka o nią i jej wolność zyskuje czasem zupełnie inny wymiar.

Wspaniała, niejednoznaczna powieść, wspaniale napisana, piękna stylistycznie i koniec końców bardzo zaskakująca. Polecam!

„Łowca larw” to taka powieść niespodzianka. Niepozorna z opisu, niezbyt duża jeśli chodzi o jej objętość a okazuje się naprawdę rewelacyjną lekturą. Bardzo nieoczywistą i zaskakującą.

Pod pozorem opowiedzenia historii o byłym agencie służb specjalnych, który po wypadku odchodzi z pracy i postanawia zostać pisarzem autor opowiada też o czymś innym. Bierze na cel cały...