Dzieje się. Czas płynie. Życie się zaczyna, trwa, i dobiega końca i nic z tego całego bezsensu nie stanie się lepsze, dlatego że coś zapiszemy i popatrzymy na to z perspektywy czasu. Pewnego dnia wszystko minie. A gdy ziemia zwali się na drewnianą pokrywę nade mną, nikogo nie będzie obchodziło, co robiłem w któryś marcowy poniedziałek i nikt nie będzie chciał o tym czytać. Nic nie zmusi mnie do pisania dziennika. Poza jedną rzeczą. Pewnością że niedługo nie będzie nikogo kto mógłby go przeczytać.

Dzieje się. Czas płynie. Życie się zaczyna, trwa, i dobiega końca i nic z tego całego bezsensu nie stanie się lepsze, dlatego że coś zapisze...

Dzieje się. Czas płynie. Życie się zaczyna, trwa, i dobiega kresu i nic z całego tego bezsensu nie stanie się lepsze, dlatego że coś zapiszemy i popatrzymy na to z perspektywy czasu. Pewnego dnia wszystko minie. A gdy ziemia zwali się na drewnianą pokrywę nade mną, nikogo nie będzie obchodziło, co robiłem w któryś marcowy poniedziałek i nikt nie będzie chciał o tym czytać. Nic nie zmusi mnie do pisania dziennika. Poza jedną rzeczą. Pewnością że niedługo nie będzie nikogo kto mógłby go przeczytać.

Dzieje się. Czas płynie. Życie się zaczyna, trwa, i dobiega kresu i nic z całego tego bezsensu nie stanie się lepsze, dlatego że coś zapisze...

Dzieje się. Czas płynie. Życie się zaczyna, trwa, i dobiega kresu, i nic z całego tego bezsensu nie stanie się lepsze, dlatego że coś zapiszemy i popatrzymy na to z perspektywy czasu. Pewnego dnia wszystko minie. A gdy ziemia zwali się na drewnianą pokrywę nade mną, nikogo nie będzie obchodziło, co robiłem w któryś marcowy poniedziałek i nikt nie będzie chciał o tym czytać. Nic nie zmusi mnie do pisania dziennika. Poza jedną rzeczą. Pewnością że niedługo nie będzie nikogo kto mógłby go przeczytać.

Dzieje się. Czas płynie. Życie się zaczyna, trwa, i dobiega kresu, i nic z całego tego bezsensu nie stanie się lepsze, dlatego że coś zapisz...