Zwykle w trakcie lektury piszę recenzję wstępną, w wersji beta. Potem ją ewentualnie zmieniam i poprawiam. Ale w przypadku tej książki całą wersję pierwotną usunąłem i piszę to drugi raz. Daaawno nie poznałem książki, która by tak bardzo zyskała z każdą kolejną stroną.

MOŻLIWE SPOJLERY. Lekkie w miarę możliwości.
Zaczyna się jak sztampowy romans paranormalny z tą różnicą, że bohaterka nie jest licealistką, a dorosłą kobietą z dyplomem doktora historii. Ale potem poznaje bladego, przystojnego, uwodzicielskiego wampira, zakochuje się w nim i Harkness ląduje w koleinach wyżłobionych przez 'Zmierzch' S.Meyer. Na szczęście Deborah ma lepsze pióro i sporo pomysłów aby nadać swojej opowieści autorski sznyt.

Choćby dlatego, że Diana jest czarownicą i książka ma swoje koncepty na wygranie tej różnicy między Bellą, a Dianą.
Opowieść wlecze się i zniechęca, a irytować potrafi do samego końca. Niejeden by nie dał rady i forma męska nie jest tu przypadkowa. Proszę się nie zniechęcać, dobrnijcie choć do wątku francuskiego. Warto! Gdzieś od pojawienia się Isabeau książka dostaje dramaturgicznego kopa, a dalej jest tylko lepiej. Skrywane tajemnice, zmierzchopodobny acz zajmujący konflikt, przekraczane granice... Nie wiem, czy od czasu 'Pierwszego prawa magii' Goodkinda spotkałem książkę, która się tak fajnie rozwija. A to było tysiąc lat temu!

Zniechęcę teraz czytelników reagujących alergicznie na wątki rodzinno- obyczajowe. Bo to one są sekretem magii 'Księgi czarownic'. Harkness robi to, co Meyer, ale nie potrzebuje do tego czterech tomów! Wątki obyczajowe są rewelacyjne! Co i rusz kibicowałem bohaterom, jarałem się ich problemami, przypominałem sobie własną M... ilość, zazdrościłem i wzruszałem się. Kolejni bohaterowie jedynie wzbogacają opowieść, związek D. i M. się pięknie rozwija, a plusy przesłaniają minusy.

Schemat nie jest wadą! Połowa fantastyki zrzyna z Tolkiena, a druga połowa z Conana. Bez znaczenia, realizacja jest ważna! Harkness jest totalnie zmierzchopodobna, ale miała własne sposoby na ten paranormalny podgatunek. Z każdą minutą bardziej mnie ta opowieść pochłaniała i chciałem wiedzieć, co dalej, a to potężna zaleta każdego utworu.

Mógłbym tu analizować tysiąc szczegółów i spierać się nad każdą postacią. Czepiać się o staroświeckość Matthew, o mało magiczną magię, o powolny opening, o schematyzmy i braki w konsekwencji. Ale po co? Każdy, kto docenia gatunkowość wie, że nie o oryginalność chodzi. Ale o realizację, stopień zaangażowania oraz jakość vel. fajność bohaterów, nie tylko głównych. I tutaj Harkness spisała się na medal.

8/10.
Powinno być 7/10, a w pewnym momencie i o piątkę się ta ocena otarła. ale nie mogę nie docenić tego, jak bardzo książka rozwija się z każdą stroną. Jak wciąga, wkręca, angażuje i zachęca do dalszej lektury. Przypomina mi i każdemu: dzieło należy poznać do końca. Albo wcale.

Wersję audio czyta Anna Szymańczyk. Mój pierwszy raz z panią Anią :) Znakomity i świetnie pasujący głos. I bez Dereszowskiej może być dobrze.

Słówko jeszcze o tłumaczach, których jest SIEDMIU. Nie wiem dlaczego, ale to chyba jakiś rekord! Nie dostrzegłem w związku z tym problemów, a drobne literówki to wina redakcji, a nie tłumaczenia. Ale skąd takie dziwne coś się wzięło?

Zwykle w trakcie lektury piszę recenzję wstępną, w wersji beta. Potem ją ewentualnie zmieniam i poprawiam. Ale w przypadku tej książki całą wersję pierwotną usunąłem i piszę to drugi raz. Daaawno nie poznałem książki, która by tak bardzo zyskała z każdą kolejną stroną.

MOŻLIWE SPOJLERY. Lekkie w miarę możliwości.
Zaczyna się jak sztampowy romans paranormalny z tą różnicą,...