Towarzyszę twórczości Macieja Lasoty od początku i każdą kolejną wydaną przez autora książkę oceniam o punkt wyżej. Co je łączy? Bez wątpienia imię głównego bohatera, którego łatwo utożsamić z autorem, spora dawka sarkazmu i wartościowy przekaz, który za każdym razem wynoszę z lektury.

W przypadku „Kryminałku” już tytuł sugeruje formę o niewielkiej objętości, okładka nasuwa mi skojarzenie z komiksami z Kapitanem Żbikiem (nic nie poradzę 😊), a przez wzgląd na rolę narratora oraz czerwone usta bohaterki w pozbawionym kolorów świecie koresponduje z genialnymi komiksami Sin City.

Autor trafnie i dosadnie, choć z odpowiednią dawką ironii punktuje przywary nas, jako społeczeństwa ze skłonnością do ulegania manipulacji, braku tolerancji i ekstremizmu. Z równym sarkazmem wskazuje absurdy głoszone przez władze pogłębiające tylko podziały społeczne i homofobię.

Na raptem 140 stronach udało się autorowi zawrzeć historię intrygującą, zabawną i zakończoną morałem, który powinien być postanowieniem noworocznym każdego z nas. O ile lepiej wówczas by się nam wszystkim żyło. Może podobnie jak klientka głównego bohatera, sfatygowanego przez życie detektywa Maćka, powinniśmy zlecić mu odnalezienie naszego poczucia humoru, radości i optymizmu? Z uśmiechem i odpowiednim nastawieniem każde postanowienie noworoczne łatwiej zrealizować.

Podczas lektury uśmiech wielokrotnie wykwitał mi na ustach, choć brzuch nie bolał mnie ze śmiechu, jak sugeruje opis, nie tego jednak po niej oczekiwałam. Liczyłam na ciekawą, dynamiczną i zabarwioną sarkastycznym humorem historię wzbogaconą wartościowym przekazem i dokładnie to otrzymałam.

Jeśli nie znacie jeszcze twórczości autora, to zachęcam do czytania lub słuchania, bo „Kryminałek” pojawił się też w formie audiobooka w świetnej interpretacji Piotra Głowackiego.

Towarzyszę twórczości Macieja Lasoty od początku i każdą kolejną wydaną przez autora książkę oceniam o punkt wyżej. Co je łączy? Bez wątpienia imię głównego bohatera, którego łatwo utożsamić z autorem, spora dawka sarkazmu i wartościowy przekaz, który za każdym razem wynoszę z lektury.

W przypadku „Kryminałku” już tytuł sugeruje formę o niewielkiej objętości, okładka...