„Jedyne sprawy, o których warto pisać, to miłość i zbrodnia, a w nowej książce będzie zarówno jedno, jak i drugie” – powiedział Jo Nesbø podczas wywiadu, jaki miałam przyjemność z nim przeprowadzić, gdy o nowej książce wiedzieliśmy jeszcze niewiele. Sprawdziłam jego słowa i już po lekturze mogę potwierdzić, że w „Królestwie” znajdziemy zarówno namiętności, jak i tajemnicze morderstwa.

Stateczny Roy Opgard wiedzie spokojne życie, zarządzając stacją benzynową w rodzinnym miasteczku. Jego młodszy brat Carl, kiedyś wymagający opieki Roya, dziś już dorósł i jest atrakcyjnym mężczyzną, duszą towarzystwa. Jego powrót z kilkuletniego pobytu w Kanadzie do niewielkiego Os w norweskich górach wprowadza sporo zmian w życie starszego brata. Carl przyjechał bowiem nie tylko z propozycją interesu – pragnie wybudować na skalistych szczytach ogromny hotel – lecz także z młodą żoną. I choć początkowo Roy trzyma się na dystans, z czasem między tym trojgiem zaczyna gęstnieć atmosfera. Tym bardziej że do głosu dojdzie też sprawa śmierci rodziców obu braci, uznana za tragiczny wypadek samochodowy. Ale czy słusznie…?

Na okładce nowej książki Jo Nesbø lśni wspaniały cadillac DeVille, imponujący krążownik szos. To nie przypadek – samochód ten odgrywa ważną rolę w powieści, stając się wymownym symbolem. Zakupiony przez ojca braci, miał świadczyć o bogactwie rodziny i zrealizowanym marzeniu. Później stał się jednak motywem śmierci, gdy wraz z ciałami rodziców braci spadł w górską przepaść i zamienił się w metalową trumnę.

Rodzinne więzy i braterska miłość, a także ambicje, sekrety, zazdrość i wstyd. Autor cyklu o Harrym Hole ucieka od miejskiego gwaru Oslo w górskie ostępy i skupia się na portretowaniu życia w niedostępnej wiosce, poddawanej coraz większej izolacji (omijać ma ją nawet planowana nowa droga krajowa, przebiegająca przez górski tunel). Jo Nesbø w „Królestwie” otwiera przed czytelnikiem intymny świat Opgardów, opisując jednocześnie również innych mieszkańców Os. Można by rzec, że tym samym zbliża się do typowego skandynawskiego thrillera, rozgrywającego się w zamkniętej, niewielkiej społeczności, lecz Nesbø nie podąża wydeptanymi ścieżkami, lecz raczej tworzy własną. Na pierwszym planie są tu relacje między braćmi; pisarz przedstawia je na tle dynamiki pomiędzy pozostałymi postaciami, sięgając głęboko w przeszłość Opgardów. Ich myśli i decyzje poznajemy dzięki pierwszoosobowej narracji Roya. Tym samym zagłębiamy się w świat, w którym od miłości niedaleko do nienawiści, choć naczelna zawsze jest jedna zasada: rodzina jest najważniejsza.

Od Harry’ego Hole pisarz odchodził już w „Synie” czy „Łowcach głów”, a tworząc kolejną książkę „stand alone” udowadnia, że i bez niego potrafi trzymać w garści uwagę czytelnika. Lekturę „Królestwa” można przyrównać do przejażdżki okładkowym cadillakiem, zakręt po zakręcie osiągającym coraz większą prędkość. Zapnijcie pasy.

Ewa Cieślik