Władcy czasu

Po rewelacyjnej „Ciszy białego miasta” i nieco tylko gorszych „Rytuałach wody”, nadeszła pora na zakończenie, zresztą bardzo godne, trylogii Białego Miasta. „Władców czasu” przeczytałam z wielką przyjemnością, a całą serię szczerze Wam polecam!

Co w tej trylogii najbardziej mnie urzeka? Przede wszystkim intrygujące zagadki kryminalne! O ile w „Rytuałach wody” szybko rozpracowałam, kto jest sprawcą makabrycznych wyczynów, w przypadku „Ciszy białego miasta” i „Władców czasu” nagłowiłam się srogo i to bez sukcesu. W każdym tomie autorka zgrabnie przeplata teraźniejszość z przeszłością, rzucającą cień na aktualne wydarzenia i stanowiącą klucz do rozwiązania zagadki, a ja uwielbiam wraz z bohaterami odkopywać głęboko skrywane sekrety, poszukiwać ukrytych na lata dowodów i czuć ducha minionych epok. I teraz najważniejsze – baskijski klimat tych powieści! Urokliwe hiszpańskie miasteczka, zimne mury monumentalnych katedr, unoszący się w powietrzu zapach churros z czekoladą i mnóstwo smaczków związanych z lokalną kulturą. To zdecydowanie przyciąga i wyróżnia trylogię Białego Miasta na tle innych serii kryminalnych.

„Władcy czasu”, podobnie jak poprzednie tomy, to dynamiczna akcja, wciągająca fabuła i mroczne zbrodnie. Naprawdę szkoda, że to już koniec, chociaż mocno liczę na to, że autorka serii już szykuje dla nas coś równie udanego.

Po rewelacyjnej „Ciszy białego miasta” i nieco tylko gorszych „Rytuałach wody”, nadeszła pora na zakończenie, zresztą bardzo godne, trylogii Białego Miasta. „Władców czasu” przeczytałam z wielką przyjemnością, a całą serię szczerze Wam polecam!

Co w tej trylogii najbardziej mnie urzeka? Przede wszystkim intrygujące zagadki kryminalne! O ile w „Rytuałach wody” szybko...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

„Władcy czasu” to trzecia, a zarazem ostatnia część przygód profilera Krakena. Podobnie jak wcześniejsze książki ta również utrzymana jest w tym wyjątkowym i specyficznym klimacie, charakterystycznym dla tej serii. Mamy dwie płaszczyzny czasowe i ulubionych bohaterów z poprzednich książek. Tym razem nie sposób się do czegokolwiek przyczepić. Świetnie skonstruowana zagadka kryminalna, intrygująca fabuła i ten średniowieczny modus operandi, który kupił mnie od samego początku. Jest bardzo ciekawie i wciągająco, nie brakuje również zwrotów akcji, a sam finał zadowala. W tej części wątek obyczajowy jest zdecydowanie mniej rozwinięty niż w poprzedniej, co jest oczywiście zaletą tej pozycji. W mojej ocenie autorka po raz kolejny wspięła się na wyżyny swoich umiejętności pisarskich i aż żal, że to ostatnia część przygód Krakena.

#trylogiabiałegomiasta to jedna z lepszych serii kryminalnych, jakie miałam okazję przeczytać. Choć wszystkie tomy są naprawdę bardzo dobre i godne polecenia, to moim faworytem nadal pozostaje pierwsza część.

„Władcy czasu” to trzecia, a zarazem ostatnia część przygód profilera Krakena. Podobnie jak wcześniejsze książki ta również utrzymana jest w tym wyjątkowym i specyficznym klimacie, charakterystycznym dla tej serii. Mamy dwie płaszczyzny czasowe i ulubionych bohaterów z poprzednich książek. Tym razem nie sposób się do czegokolwiek przyczepić. Świetnie skonstruowana zagadka...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

"Władcy czasu" Eva Garcia de Urturi
To już ostatnia część trylogii pełnej mrocznych sekretów i baskijskiej kultury.
Jak to miało miejsce w poprzednich częściach,tak i w tej mamy dwa główne czasy planowe. Pierwszy sięga aż XII wieku, kiedy to hrabia Diago de Vela wraca z misji powierzonej mu przez króla. Wraz z bohaterem przenosimy się do średniowiecza,gdzie Victoria była oblegana przez wrogie wojska. Druga płaszczyzna czasowa odnosi się do teraźniejszości, gdzie nowo opublikowana powieść "Władcy czasu" staje się bardzo popularna. Nikt nie zna autora tej poczytnej książki. Wkrótce zaczynają ginąć ludzie, sposób zabójstw jest identyczny jak to opisano w powieści-średniowieczna trucizna, zamurowanie żywcem, śmierć w beczce. Śledczy: Kraken i Esti,są zdezorientowani i nie wiedzą co z tym wszystkim począć. Czeka na nich mnóstwo niespodzianek,a tajemnice sięgają czasów średniowiecza. Jak zwykle autorka zgrabnie połączyła te dwie płaszczyzny czasowe. Ale... no właśnie. Według mnie to najsłabsza część całej serii. Mnogość postaci, ich imiona, miejsca wydarzeń utrudniają odbiór powieści i często nic nie wnoszą do fabuły. Wyjaśnienie wątku mocno przekombinowane, na zasadzie zbyt dużego zbiegu okoliczności, przez co mało wiarygodne. Lubię z głównym bohaterem odkrywać tajemnice, w tej książce autorka pozbawia czytelnika tej możliwości. Na ogromny plus powieści zasługuje opis dysocjacyjnego zaburzenia osobowości,z którym zmaga się jedna z postaci. Autorka świetnie przedstawiła ten wątek,który w moich oczach uchronił książkę przed bardzo niską oceną. Wszystkie wątki zostały domknięte, to już koniec opowieści. Całą trylogię czyta się bardzo dobrze, czytelnik poznaje mnóstwo ciekawostek dotyczących baskijskiej kultury i obrzędów. Polecam

"Władcy czasu" Eva Garcia de Urturi
To już ostatnia część trylogii pełnej mrocznych sekretów i baskijskiej kultury.
Jak to miało miejsce w poprzednich częściach,tak i w tej mamy dwa główne czasy planowe. Pierwszy sięga aż XII wieku, kiedy to hrabia Diago de Vela wraca z misji powierzonej mu przez króla. Wraz z bohaterem przenosimy się do średniowiecza,gdzie Victoria była...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Ostatnia część trylogii Białego Miasta. Jest mi smutno, że już nie spotkam się więcej z bohaterami. Książka jest... rewelacyjna. Zresztą jak każda z części. Wyjątkowa, intrygująca, fenomenalna. Byłam nią tak oczarowana, że zarwałam nockę, by ją dokończyć. Nie mogłam się oderwać. Nie jestem w stanie opisać emocji, które towarzyszyły mi podczas czytania tej książki. Pozostanie bardzo długo w mojej głowie. To jedna z tych książek, których się nie zapomina. Nie mam w zwyczaju wracać do przeczytnych historii, ale myślę, że Trylogię przeczytam jeszcze kiedyś nie raz i nie dwa. Książka dzieli się na dwie części, w czasach średniowiecza i teraźniejszości. Urzekła mnie bardzo historia hrabiego don Veli z 1192roku. Uwielbiam cofać się w czasie ! Książka była dla mnie niesamowitą odskocznią od tego, co dzieje się dziś na świecie. Razem z bohaterami próbowałam rozwiąząć zagadkę tajemniczych śmierci, które były odbiciem zbrodni sprzed wielu lat. W tej części mamy więcej wątków obyczajowych, niż w poprzednich częściach, ale mi to kompletnie nie przeszkadzało. Mogłam za to bliżej poznać swoich ulubionych bohaterów. Poza tym, ten cały klimat miasteczka, jego kultura i historia, dostarczyły mi tyle pozytywnych wrażeń, że chciałabym tam się znaleźć i zobaczyć wszystko na własne oczy. Bohaterzy w tej ostatniej już części, przechodzą wewnętrzne przemiany i w końcu układają sobie życie. Szkoda, że to już koniec. Bardzo zżyłam się z Krakenem i Vitorią .. Jest mi najzwyczajniej smutno, że już ich nie spotkam. Książkę polecam. I koniecznie trzeba nadrobić poprzednie książki. Tej serii nie powinno się pomijać. :)


Vitoria, 2019rok. Nieznany autor, pod pseudonimem Diego Veilaz, wydaje powieść historyczną - "Władcy czasu". Jej historia dzieje się w średniowieczu. Książka od razu staje się hitem.

Vitoria, 1192rok. Hrabia Don Vela po długiej nieobecności wraca do domu. Niestety, od jego wyjazdu wiele się pozmieniało. Jego narzeczona jest teraz żoną jego brata.

Kraken i tym razem musi rozwiklać zagadki tajemniczych i bardzo brutalnych śmierci, które swoje odbicie mają w świeżo wydanej książce. Okazuje się również, że ta cała historia dotyczy również jego rodziny.

Nie chce zdradzać Wam więcej fabuły niż to potrzebne.. przekonajcie się sami, gdzie śledztwo zaprowadzi Unaia i czy i tym razem uda mu się wyjść z tego cało..

Ostatnia część trylogii Białego Miasta. Jest mi smutno, że już nie spotkam się więcej z bohaterami. Książka jest... rewelacyjna. Zresztą jak każda z części. Wyjątkowa, intrygująca, fenomenalna. Byłam nią tak oczarowana, że zarwałam nockę, by ją dokończyć. Nie mogłam się oderwać. Nie jestem w stanie opisać emocji, które towarzyszyły mi podczas czytania tej książki....

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Doskonała książka. Świetnie napisana, złożona historia, w której wszystko jest przemyślane, wszystko jest spójne. Czyta się fantastycznie. Moim zdaniem lepsza niż druga część. Pierwsza pozostaje moją ulubioną. Za co minus? Za to, że to już koniec. Żal się żegnać z Krakenem... Jeśli ktoś jeszcze zastanawia się czy się sięgnąć po Trylogię Białego Miasta jest tylko jedna odpowiedź - koniecznie!

Doskonała książka. Świetnie napisana, złożona historia, w której wszystko jest przemyślane, wszystko jest spójne. Czyta się fantastycznie. Moim zdaniem lepsza niż druga część. Pierwsza pozostaje moją ulubioną. Za co minus? Za to, że to już koniec. Żal się żegnać z Krakenem... Jeśli ktoś jeszcze zastanawia się czy się sięgnąć po Trylogię Białego Miasta jest tylko jedna...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

„Przysięgam, nie chciałem, żeby do tego doszło. a teraz myślę, że to, co się wydarzyło owego mroźnego poranka, zapoczątkowało całe pasmo nieszczęść i śmierci, które zesłało na nas niebo.”
_______
Z zapałem wzięłam się za czytanie ostatniej części tej serii. Po dobrej drugiej części i dobrych recenzjach liczyłam na wiele. Może niekoniecznie na to, że książka powali mnie na kolana, ale przynajmniej dobrze spędzę z nią czas.

Co nas czeka tym razem? Prawdziwy armagedon. Nowo opublikowana powieść „Władcy czasu" staje się prawdziwym hitem. Czytają ją wszyscy. Zaś potem niewinni ludzie zaczynają ginąć w identyczny sposób jak bohaterowie na kartach powieści. Otrucie trudno dostępną trucizną, zamurowanie i utopienie w okrutny sposób. Śledczy są całkiem zdezorientowani i nie wiedzą od czego zacząć. Udaje im się zlokalizować, skąd powieść została wysłana do wydawcy i podążają tym tropem. Czeka ich niestety jeszcze mnóstwo niespodzianek, odkryją tajemnice sięgające jeszcze czasów średniowiecza.
_______
„Nie wiem, ile razy można zaczynać życie od nowa, ale podejrzewam, że kiedyś w końcu człowiek stwierdza, że brakuje mu na to sił.”
_______
Akcja toczy się na dwóch głównych płaszczyznach: w teraźniejszości oraz w średniowieczu, kiedy to żył bohater „Władców czasu" – hrabia don Vela. Przeniesiemy się do czasów, gdy Vitoria była oblegana przez wrogie wojska, ale nie tylko działania zbrojne odbierały kolejne ludzkie życia. Pojawiają się oczywiste podobieństwa między tymi zabójstwami i obecną sytuacją w miasteczku. Do pewnego momentu dobrze się czytało, ale potem wydarzenia z obu płaszczyzn czasowych zaczęły mi się mieszać. Mnóstwo było też bohaterów i nietypowych imion do zapamiętania, co w moim odczuciu znacznie utrudniało odbiór i było zbyt męczące. Kolejny raz spotykam się z taką konstrukcją powieści, gdzie akcja toczy się w teraźniejszości oraz na kartach innej książki. Takie dwa w jednym. I tym razem, podobnie jak wcześniej, nie przypadło mi to do gustu.

Początek mnie bardzo zaciekawił. Od pierwszych stron dużo się dzieje. Mamy tam zbrodnie o niespotykanym charakterze dokonane ze szczególnym okrucieństwem i do tego jeszcze wzorowane na wydarzeniach z powieści. Dodatkowo intryguje ten wątek z przeszłości. Co obecne wydarzenia w miasteczku mogą mieć wspólnego z tymi rozgrywającymi się w średniowieczu?

Po tym ciekawym początku przez długi czas miałam wrażenie, że nie dzieje się praktycznie nic. Niewiele postępów w śledztwie. Za to pisanych jest dużo wydarzeń, które w moim odczuciu niewiele wnosiły do fabuły. O ile początek był porywający i chciało się czytać dalej, to z każdą stroną mój zapał systematycznie malał, a pod koniec czytania oscylował już wokół zera. Wręcz musiałam się spiąć, żeby dociągnąć lekturę do końca.

Zakończenie mnie nie urzekło ani trochę. Moim zdaniem wyjaśnienie wątku kryminalnego mocno przekombinowane. Zbyt dużo zbiegów okoliczności, przez co wyjaśnienie wydaje się mało prawdopodobne.

W tej powieści mamy o wiele mniej wątków obyczajowych niż w poprzednich częściach. Niewiele się dowiadujemy o życiu prywatnym bohaterów, a szkoda, bo w drugiej części fajnie się czytało o tym, co słychać u Krakena. Tutaj poznajemy mnóstwo bohaterów, ciężko się skupić na tym, co najważniejsze. W przeciwieństwie do poprzednich części w trzecim tomie niewiele było momentów, które mnie poruszyły czy wywołały jakiekolwiek emocje. Przez pół książki się nudziłam. Miałam wrażenie, że to jakiś totalny chaos, można się pogubić. Spodobał mi się za to jeden wątek psychologiczny, który został ciekawie poprowadzony, ale nie mogę zdradzić jaki.

Pomimo tylu pozytywnych opinii ta historia jakoś do mnie nie przemówiła.

https://niestatystyczna-o-zyciu.blogspot.com/2020/03/to-nie-diabe-to-potwor.html
IG: sabina_czyta

„Przysięgam, nie chciałem, żeby do tego doszło. a teraz myślę, że to, co się wydarzyło owego mroźnego poranka, zapoczątkowało całe pasmo nieszczęść i śmierci, które zesłało na nas niebo.”
_______
Z zapałem wzięłam się za czytanie ostatniej części tej serii. Po dobrej drugiej części i dobrych recenzjach liczyłam na wiele. Może niekoniecznie na to, że książka powali mnie na...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Jestem świeżo po lekturze i muszę przyznać że udało się autorce zakończyć serię.
Śledztwo dostarczyło mi emocji, na tyle, że ciężko było odłożyć książkę na bok
Bardzo podobało mi się połączenie teraźniejszości z przeszłością i szkoda że to już koniec.

Jestem świeżo po lekturze i muszę przyznać że udało się autorce zakończyć serię.
Śledztwo dostarczyło mi emocji, na tyle, że ciężko było odłożyć książkę na bok
Bardzo podobało mi się połączenie teraźniejszości z przeszłością i szkoda że to już koniec.

Pokaż mimo to

Ostatni - niestety! - tom Trylogii Białego Miasta. Jaka szkoda rozstawać się z Vitorią, Krakenem, z jego rodziną, rozterkami i trudnościami. Uporem i pełnym zaangażowaniem w prowadzone śledztwo. Ta seria ma wyjątkowy klimat baskijskiego miasteczka, nasączona jest kulturą i historią tego miejsca.
Tym razem smaczku dodaje szeroko poprowadzona historia średniowiecznego bohatera. Don Diago Vela powraca po dwóch latach tajnej i niebezpiecznej misji zleconej przez króla. Co zastaje? Narzeczoną poślubioną jego bratu, skonfliktowanych mieszkańców, zdrajców czyhających na okazję do uśmiercenia przeciwników. Ta część historyczna jest porywająca!
A współczesna? Okazuje się być powiązana z wydarzeniami opisanymi w powieści historycznej "Władcy czasu", która błyskawicznie staje się bestsellerem. Smaczku dodaje fakt, że książka została wydana pod pseudonimem, a autor niezwykle dba o swoją prywatność. Kraken za wszelką cenę będzie chciał odkryć dane pisarza, który może być ważnym źródłem informacji, rzucić trochę światła na śledztwo. Dodatkowo pojawiają się problemy i dramaty w życiu prywatnym policjanta. Los lubi rzucać Krakenowi kłody pod nogi. Nie brakuje dramatycznych momentów.
Uważam, że to bardzo dobre zakończenie Trylogii! Bardzo podobało mi się przeplatanie wydarzeń z roku 2019 i 1192, podoba mi się decyzja podjęta przez Unaia. Wszystko mi się podoba, prócz tego, że to koniec.

Ostatni - niestety! - tom Trylogii Białego Miasta. Jaka szkoda rozstawać się z Vitorią, Krakenem, z jego rodziną, rozterkami i trudnościami. Uporem i pełnym zaangażowaniem w prowadzone śledztwo. Ta seria ma wyjątkowy klimat baskijskiego miasteczka, nasączona jest kulturą i historią tego miejsca.
Tym razem smaczku dodaje szeroko poprowadzona historia średniowiecznego...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Podobnie jak w dwóch poprzednich częściach, akacja powieści toczy się w malowniczej Vitorii i jej okolicach, gdzie wszyscy żyją spotkaniem z autorem głośnej książki- "Władcy czasu", który dotychczas pozostawał anonimowy. Niestety, szybko okazuje się, że nie dla wszystkich jest to zwyczajna lektura- ktoś zaczyna zabijać ludzi zgodnie ze średniowiecznym modus operandi pisanym w słynnej powieści. Kraken razem z Albą, Esti i resztą swojego zespołu prowadzi śledztwo, które doprowadza go do wieży Nagraro, ufortyfikowanego donżonu, od tysiąca lat nieprzerwanie zamieszkiwanego przez pierworodnego dziedzica roku. W międzyczasie okazuje się również, ze powieść wcale nie jest wytworem wyobraźni autora, a akcja bazuje na wydarzeniach, które miały miejsce kilka stuleci wcześniej.

Jeśli czytaliście wcześniejsze serie, to wiecie, że autorka zdecydowała się prowadzić akcję dwutorowo i tutaj również zastosowała podobny zabieg. Oprócz głównego wątku- czyli toczącego się współcześnie śledztwa, mama okazję cofnąć się również do XII wieku i poznać losy przodków naszych bohaterów, co z tego wyniknie? Przekonajcie się sami...

Oczywiście, autorka nie byłaby sobą, gdyby oprócz toczącego się śledztwa, nie wprowadziła odrobiny chaosu w życie prywatne naszych bohaterów. Ta, ostatnia już część, jest swego rodzaju zwieńczeniem ich dokonań i przewartościowaniem własnego życia. Zarówno Unai, jak i Alba przechodzą wewnętrzną przemianę i na nowo ustalają swoje priorytety. Osobiście jestem pod wrażeniem metamorfozy jaką przeszedł Kraken- nareszcie dojrzał i zaczął dostrzegać i doceniać to, co wcześniej było dla niego oczywiste. Zawirowanie nie ominął również Esti, która wplącze się w niezwykle ryzykowną. a nawet niebezpieczną relację.

Dużym plusem, zarówno we "Władcach czasu" jak i w całej serii jest to, jak umiejętnie autorka łączy kolejne zbrodnie zarówno z wątkami historycznymi, jak i z życiem prywatnym bohaterów. Większość pisarzy już przy pierwszej części polegałby przy takim galimatiasie, jednak Eva Garcia Saenz de Urturi ma niezwykłe wyrzucie i wykreowała taką rzeczywistość, w której wszystkie te, jakże różne od siebie elementy, idealnie się uzupełniają tworząc spójną całość.

Autorka po raz kolejny czaruje. Czaruje słowem, pięknymi baskijskimi krajobrazami i niesamowitą historią, która wciąga czytelnika już od pierwszego rozdziału i nie pozwala oderwać się od lektury aż do ostatniej strony. Charyzmatyczni, inteligentni bohaterowie, rys historyczny i kilka mrocznych zbrodni- to idealna kombinacja, gwarantująca dreszczyk emocji każdemu, nawet najbardziej wymagającemu czytelnikowi. I tylko żal, że to już koniec tej niezwykłej trylogii, ale z niecierpliwością czekam na nowe książki autorki.

Podobnie jak w dwóch poprzednich częściach, akacja powieści toczy się w malowniczej Vitorii i jej okolicach, gdzie wszyscy żyją spotkaniem z autorem głośnej książki- "Władcy czasu", który dotychczas pozostawał anonimowy. Niestety, szybko okazuje się, że nie dla wszystkich jest to zwyczajna lektura- ktoś zaczyna zabijać ludzi zgodnie ze średniowiecznym modus operandi pisanym...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Trylogia Ciszy Białego Miasta to moje odkrycie roku 2019/2020. Tom pierwszy był dla mnie czymś kompletnie nowym i świeżym. Wprowadzenie motywu dwóch lub więcej linii czasowych sprawia, że historia jest da czytelnika bardziej zrozumiała i autentyczna, bohaterowie stają się nam bliżsi i pełnowymiarowi. Tom drugi kontynuował ten schemat ale nie było to w żaden sposób wtórne czy nużące. Władcy Czasu kończą serię z wielkim przytupem. W ciągu roku niesamowicie zżyłam się z bohaterami, historia opowiedziana w ostatnim tomie jest dla mnie fantastycznym zwieńczeniem całej drogi głównego bohatera. W każdym rozdziale autorka zostawia nam okruszki prowadzące w kilka różnych stron. Nie ma wręcz czas, żebyśmy domyślili się prawdy wcześniej niż autorka tego chce. I to jest super! Wszystkiego zbrodnie są tak fantastycznie zagmatwane, we Władcach Czasu mamy do czynienia z prawdziwą siecią intryg, tajemnic i kłamstw rodzinnych, które sięgają czasów średniowiecza. Na koniec wszystko idealnie łączy się w jedną całość, finał bardzo mnie satysfakcjonuje i żałuję, że to już koniec

Trylogia Ciszy Białego Miasta to moje odkrycie roku 2019/2020. Tom pierwszy był dla mnie czymś kompletnie nowym i świeżym. Wprowadzenie motywu dwóch lub więcej linii czasowych sprawia, że historia jest da czytelnika bardziej zrozumiała i autentyczna, bohaterowie stają się nam bliżsi i pełnowymiarowi. Tom drugi kontynuował ten schemat ale nie było to w żaden sposób wtórne...

więcej

mniej

Pokaż mimo to