Na wstępie powiem, że nigdy w życiu bym sama tej książki nie kupiła, wzięłam się za nią tylko i wyłącznie dlatego, że kiedyś ją wygrałam. Przeczucie, które mówiło mi, że nie będę nią zachwycona, ani trochę się nie myliło.
Po pierwszych kilku podrozdziałach stwierdziłam, że książka jest dziwna. Potem było już tylko gorzej.
Nie wiem, czy to autorka jest taka "nawiedzona", czy miała tylko taki pomysł na bohaterkę, ale chyba nie trafi nim w niczyj gust. Dziewczyna w kółko lata po kościołach i modli się na każde dzwony. Bezjajowa, nudna i zahukana. Nie da się tego czytać, to książka dla głęboko wierzących. Tylko.
Nie zrozumcie mnie źle, chociaż sama niewierząca, staram się akceptować każdą religię. Dopóki nie popada w skrajność, a tu zdecydowanie miarka się przebrała.
Wątek z Kalendarzem oryginalny, szkoda, że zaczyna się dopiero w połowie książki, o ile nie później, i ciągle w paradę włazi religia.
Jeżeli chodzi o język, to nie przypadł mi do gustu. Mam wrażenie, że wiele słów miało udowodnić, że studia na Jagiellonce nie poszły w las.
Masa błędów interpunkcyjnych, znalazłam też nieszczęsne "tą" zamiast "tę", i aż zrobiło mi się słabo. Korekta tragiczna.
Niestety, ale książka bardzo moralizatorska i ograniczona. Zdecydowanie nie polecam, strata czasu.

Na wstępie powiem, że nigdy w życiu bym sama tej książki nie kupiła, wzięłam się za nią tylko i wyłącznie dlatego, że kiedyś ją wygrałam. Przeczucie, które mówiło mi, że nie będę nią zachwycona, ani trochę się nie myliło.
Po pierwszych kilku podrozdziałach stwierdziłam, że książka jest dziwna. Potem było już tylko gorzej.
Nie wiem, czy to autorka jest taka "nawiedzona", czy...