Nie jest łatwo zrecenzować książkę, która pretenduje do bycia spójną, w miarę możliwości uporządkowaną całością, lecz jest napisana przez wielu autorów. Sprawia to, że praca jest bardzo niejednolita, przede wszystkim pod względem jakości. Pewne jej rozdziały są zdecydowanie lepsze, lepiej skonstruowane i bardziej zrozumiałe niż inne, które często sprawiają wrażenie na siłę przedłużanych. Przez wielość autorów dają o sobie znać pewne powtórzenia w treści, lecz można na to przymknąć oko, gdyż, jak wiadomo, powtarzanie matką nauki.

Na pochwałę zasługuje z pewnością bogactwo ilustracji, na niemalże co drugiej stronie znajduje się choćby jedna. Najważniejsze jest jednak to, że są one integralną częścią pracy, autorzy niejednokrotnie odwołują się do nich lub analizują je w tekście głównym. Często także same podpisy do nich zawierają wiele ciekawych i wartościowych informacji. Jest to warte wyróżnienia, ponieważ w wielu publikacjach ilustracje są jedynie dodatkiem, który do samej pracy pasuje tylko ze względu na ogólny temat.

Podsumowując jest to praca godna polecenia, warto przebrnąć przez gorsze jej partie dla tych lepszych, by zyskać ogólny pogląd na to czym i jakie życie prywatne było w ciągu 300 lat epoki nowożytnej.

Nie jest łatwo zrecenzować książkę, która pretenduje do bycia spójną, w miarę możliwości uporządkowaną całością, lecz jest napisana przez wielu autorów. Sprawia to, że praca jest bardzo niejednolita, przede wszystkim pod względem jakości. Pewne jej rozdziały są zdecydowanie lepsze, lepiej skonstruowane i bardziej zrozumiałe niż inne, które często sprawiają wrażenie na siłę...