OCZYŚCIĆ DOBRE IMIĘ

Dużo jest komiksów Geoffa Johnsa w tej kolekcji, oj dużo. Chyba nie ma drugiego scenarzysty, który byłby w niej aż tak wyraźnie widoczny. Jest to pewien minus, kiedy patrzy się na niewydane w jej ramach dzieła gigantów takich, jak Frank Miller, Alan Moore czy nawet Mark Millar (powiedzcie, że nie chcielibyście w WKKDC dostać Roku pierwszego, Zabójczego żartu albo Czerwonego syna?). Z drugiej jednak strony Johns to nie tylko twórca popularny, ale przede wszystkim naprawdę dobry i każdy jego komiks, nawet jeśli stanowi jedynie stricte rozrywkowy twór, dostarcza solidnej porcji dobrej zabawy. I nie inaczej jest z przygodami Green Lanterna, które autor nie tylko odświeżył, ale i zrobił w nich sporą rewolucję. Fakt, tych najbardziej rewolucyjnych w kolekcji nie znajdziecie, ale wydana jakiś czas temu fabuła Zemsta Green Lanternów wraz z jej bezpośrednią kontynuacją, albumem Poszukiwany: Hal Jordan, to solidna konkretna rozrywka stojąca na naprawdę dobrym poziomie. I na dodatek ukazana z iście filmowym zacięciem.

Hal Jordan nigdy nie miał łatwo, ale odkąd opętany przez kosmiczny byt stał się mordercą i osobą, która zniszczyła własny korpus, jest mu jeszcze trudniej. Tym bardziej, że niedawno wrócił do życia i stara się odpokutować dawne czyny, a kolejne jego akcje wcale mu w tym nie pomagają. Gdy misja w północnej Czeczeni kończy się śmiercią więźniów, a on sam zostaje oskarżony o zbrodnie wojenne i zaatakowany przez Global Guardians, Hal będzie musiał dołożyć starań by znów oczyścić swoje dobre imię. Z każdą chwilą jednak sytuacja się pogarsza. Kiedy do akcji wkraczają bohaterowie, Batman zostaje wybrany na członka korpusu Sinestro a samolot Carol Ferris zaatakowany przez Star Sapphire (Gwiezdny Szafir), zdarzyć może się właściwie wszystko…

Całość mojej recenzji na portalu GWD: http://www.gothamwdeszczu.com.pl/blog/wkkdc-green-lantern-poszukiwany-hal-jordan/

OCZYŚCIĆ DOBRE IMIĘ

Dużo jest komiksów Geoffa Johnsa w tej kolekcji, oj dużo. Chyba nie ma drugiego scenarzysty, który byłby w niej aż tak wyraźnie widoczny. Jest to pewien minus, kiedy patrzy się na niewydane w jej ramach dzieła gigantów takich, jak Frank Miller, Alan Moore czy nawet Mark Millar (powiedzcie, że nie chcielibyście w WKKDC dostać Roku pierwszego, Zabójczego...