czytałem chyba dwa lata temu i niestety nie pamiętam nazwiska tłumacza ani daty wydania (na pewno nie 1955, jak tu jest wspomniane; 1955 to była premiera hiszpańska).

Książka regularnie lądująca w gazetowych zestawieniach "100 najlepszych hiszpańskojęzycznych powieści", i raczej chyba tam zostanie. Jedna z najwybitniejszych powieści średniego frankizmu.

Głównie z powodu dość oryginalnej formuły narracyjnej, ale także jako fotografia młodzieży hiszpańskiej połowy lat 50-tych. Pamiętam, że początkowo czytałem z zainteresowaniem, potem zrobiło się nudnawo. Może dlatego, że akcja jest raczej mikra; koleżeńska grupa poszła się kąpać nad Jaramę (taka średniej wielkości rzeka pod Madrytem); coś się zdarzy (nie spojleruję co) dopiero potem. Różne wątki, kobieco-męskie, miasto-wieś, przeszłość-przyszłość, kariera-luzik, gadają, gadają, gadają (zresztą dobre szybkie naturalne dialogi, błyskawicznie się czyta).

Powiedziałbym, że daje się czytać bez przymusu, zwłaszcza jak przebrnie się przez narracyjną czarną dziurę tak w połowie powieści.

czytałem chyba dwa lata temu i niestety nie pamiętam nazwiska tłumacza ani daty wydania (na pewno nie 1955, jak tu jest wspomniane; 1955 to była premiera hiszpańska).

Książka regularnie lądująca w gazetowych zestawieniach "100 najlepszych hiszpańskojęzycznych powieści", i raczej chyba tam zostanie. Jedna z najwybitniejszych powieści średniego frankizmu.

Głównie z powodu...