Sięgnęłam po tę książkę, ponieważ jej opis wydał mi się ciekawy i nieco intymny. W związku z tym spodziewałam się historii pełnej emocji a otrzymałam dość zwyczajną powieść obyczajową.

"Dziewczyna z ogrodu" niestety mnie nie zachwyciła i nie zostanie ze mną na dłużej. Jak dla mnie Parnaz Foroutan nie poradziła sobie z fabułą. W sensie została ona opisana w dość dziwny i pokrętny sposób. Moim zdaniem wprowadziło to niepotrzebny chaos a skakanie z osoby na osobę i opisy raz w pierwszej a raz w trzeciej osobie przyprawiały mnie o szybsze bicie serca. Nie wiem, czy to wina tłumaczenia, czy autorki.

Sama historia jest jednak na tyle ciekawa, aby zagryźć zęby i przerzucać kolejne strony nie patrząc na formę jej przekazu. Autorka pokazuje losy bogatego kupca i jego żony oraz jego bliższej rodziny. Dowiadujemy się, jak wyglądało życie codzienne kobiet w Iranie a jednocześnie śledzimy losy bezdzietnego małżeństwa. Straszne jest to, co spotkało brata głównego bohatera i jego małżonkę. Nie jestem w stanie pojąć, ile musiało ich to kosztować. Jak otrząsnąć się po takiej niecodziennej stracie dziecka. Szkoda tylko, że po tym punkcie zwrotnym powieść jakby wyhamowuje i nagle czeka na nas zakończenie. Chciałam więcej, ale książka się skończyła.

Sięgnęłam po tę książkę, ponieważ jej opis wydał mi się ciekawy i nieco intymny. W związku z tym spodziewałam się historii pełnej emocji a otrzymałam dość zwyczajną powieść obyczajową.

"Dziewczyna z ogrodu" niestety mnie nie zachwyciła i nie zostanie ze mną na dłużej. Jak dla mnie Parnaz Foroutan nie poradziła sobie z fabułą. W sensie została ona opisana w dość dziwny i...