Paryski architekt

Prima aprilis...mnie dosłownie spotkał po tym fenomenie zachwytu i rozpływania się lukru nad książką.
Czytadło, przerywnik pomiędzy innymi pozycjami...płytkie, infantylne jest porównanie do Dzienników Anny Frank. Mam nadzieje, że autor jest lepszym architektem niż pisarzem i niekoniecznie powinien książki pisać niezwiązane z jego profesją.

Prima aprilis...mnie dosłownie spotkał po tym fenomenie zachwytu i rozpływania się lukru nad książką.
Czytadło, przerywnik pomiędzy innymi pozycjami...płytkie, infantylne jest porównanie do Dzienników Anny Frank. Mam nadzieje, że autor jest lepszym architektem niż pisarzem i niekoniecznie powinien książki pisać niezwiązane z jego profesją.

Pokaż mimo to

W ostatnich latach literatura dotycząca II wojny światowej jest bardzo popularna. Stąd też powstają coraz to nowe opracowania historyczne, bądź też powieści, których akcja dzieje się w tamtych czasach. „Paryski architekt” Charlesa Belfoure'a jest jedną z nich.

Okupowany przez Niemców Paryż skrywa wiele tajemnic. Jedna z nich szczególnie rozwściecza Gestapo: ktoś konstruuje doskonałe skrytki dla Żydów. Nawet najlepsi hitlerowscy śledczy nie są w stanie ich wytropić. Niektóre z nich znajdują się tuż pod nosem nazistów.
Lucien jest obiecującym architektem. Marzy o karierze, ale w czasie wojny niełatwo jest o zlecenia. Znudzony wypalonym małżeństwem bryluje na paryskich salonach w towarzystwie sławnej projektantki mody. Świat luksusu imponuje mu, lecz wymaga ciągłych wydatków, choćby na prezenty dla kochanki.
Niespodziewane zlecenie okazuje się szansą na upragniony sukces, ale jest też śmiertelnym zagrożeniem. Jeśli architekt pomoże skonstruować kryjówkę dla żydowskiego przyjaciela swego zleceniodawcy, zajmie się również projektem fabryki dla Niemców. Luciena nie obchodzi los prześladowanych Żydów, lecz kuszą go pieniądze. Nie może jednak przewidzieć, że godząc się na pierwsze zadanie, rozpoczyna dzieło swojego życia i staje innym człowiekiem.

Chcę zacząć od tego, że powieść jest jedną z lepszych, którą do tej pory czytałam. Nie jest to ani ckliwy romans, czego się trochę obawiałam. Nie jest też to obraz krwawej jatki urządzanej przez Niemców. Chociaż niestety takie sceny pojawiają się. W sumie dziwne by było gdyby tak nie było. Belfoure, który z zawodu sam jest architektem, wie o czym pisze. Porusza bardzo ciężki temat dla Francuzów – współpraca z Niemcami. A do tego wydawanie Żydów, które stało się prawie sportem narodowym. Przynajmniej tak to wynika z kart powieści.

„Tyle wiemy o sobie, ile nas sprawdzono (...)”

Lucien jest dobrym architektem, lecz bez większych perspektyw przed sobą. Do tego sypiące się małżeństwo, wymagająca kochanka i permanentny brak gotówki. Pochodzi on z rodziny o bardzo antysemickim nastawieniu. A poznajemy go w momencie, gdy jest świadkiem zastrzelenia na ulicy Żyda. Tego samego dnia dostaje propozycję, która wywróci jego życie do góry nogami.

Od pierwszej do ostatniej strony książki obserwujemy przemianę bohatera. Śledzimy jego walkę o byt. Głośno mówi o swoim lęku, nie traktuje całego przedsięwzięcia zbyt poważnie. Dopóki przypadkowa osoba nie nazwie go bohaterem. Dopóki pod jego dach nie trafi pewien przemyślny dzieciak, który stracił całą rodzinę. W pierwszej chwili pojedynek z Gestapo bawi go, czuje się z siebie dumny. Z czasem dociera do niego, że to nie zwykła zabawa a gra, która toczy się o naprawdę wysoką stawkę. O ludzkie życie. Przyznam, że nie polubiłam go. Był dla mnie zwykłym bufonem, próbującym udowodnić swoja wyższość. Jednak podziwiam go za to, że jednak podjął się zadania. W pierwszej chwili zrobił to dla pieniędzy, jednak z czasem postanowił działać dla idei.

Przez karty powieści przewija się na drugim planie jedna dość ciekawa i tajemnicza postać. Jest to major Dieter Herzog z Wermachtu. Z zamiłowania architekt, któremu nie pozwolono zająć się tym co kocha. Lucien, który początkowo go się boi, z czasem zaczyna widzieć w nim przyjaciela. Chociaż powinien być postrzegać w nim swego wroga. Postać majora mocno mnie zaciekawiła, choćby z tego względu, że zawsze pojawiał się w chwilach gdy Lucien miał kłopoty. Jego działanie na koniec zaskakuje. Zwłaszcza, że nie poznajemy jego motywów. Kierował się przyjaźnią, niechęcią do Gestapo czy miał inną motywację? Tego czytelnik się nie dowie.

Powieść jest naprawdę świetna. Jej akcja dzieje się we Francji, której obywatele zdają się mieć zupełnie inną mentalność niż my. Jak wspominałam wcześniej, pisarz porusza trudny temat dla Francuzów. Momentami czyta się ją ciężko, ze względu na brutalne sceny przesłuchań. Ale z racji tego, o czym ona jest, są niezbędnym elementem. Po raz kolejny okazuje się, że człowiek jest zdolny do różnych czynów, o których by nawet nie pomyślał. Wszystko zależy od tego, w jakiej sytuacji zostanie postawiony. Polecam wszystkim.

W ostatnich latach literatura dotycząca II wojny światowej jest bardzo popularna. Stąd też powstają coraz to nowe opracowania historyczne, bądź też powieści, których akcja dzieje się w tamtych czasach. „Paryski architekt” Charlesa Belfoure'a jest jedną z nich.

Okupowany przez Niemców Paryż skrywa wiele tajemnic. Jedna z nich szczególnie rozwściecza Gestapo: ktoś...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Ktoś powiedział, że to takie czytadło - owszem ale bardzo dobre. Czyta się faktycznie lekko ale opowieść jest piękna i wciągająca.
Lucien - młody architekt przyjmuje nietypowe zlecenie w okupowanym Paryżu... Realia II Wojny Światowej, trudne decyzje i ludzkie dramaty.
Czytałam jednym tchem a czas poświęcony tej książce był czystą przyjemnością.

Ktoś powiedział, że to takie czytadło - owszem ale bardzo dobre. Czyta się faktycznie lekko ale opowieść jest piękna i wciągająca.
Lucien - młody architekt przyjmuje nietypowe zlecenie w okupowanym Paryżu... Realia II Wojny Światowej, trudne decyzje i ludzkie dramaty.
Czytałam jednym tchem a czas poświęcony tej książce był czystą przyjemnością.

Pokaż mimo to

Jak dobrze znamy samych siebie? Jakie pobudki kierują naszymi czynami? Dlaczego ryzykujemy? Te pytania nieraz pozostają bez odpowiedzi, czasami bowiem okazuje się, że naszym życiem rządzą impulsy; chwile, które zmieniają nas na zawsze.
Bardzo dobitnie przekonują się o tym bohaterowie książki, której akcja przeniesie nas na ulice okupowanego przez Niemców Paryża w okresie II wojny światowej.

Lucien jest utalentowanym architektem. Mieszka w Paryżu, ma żonę, której nie kocha i kochankę, którą podziwia przede wszystkim za urodę. Wychowany we francuskim dość tradycyjnym domu, zdobył się na bunt wobec wiary i stał się zdeklarowanym ateistą. Kiedy zaczynają się masowe prześladowania Żydów oraz pomagających im Francuzów, Lucien niewiele sobie z tego robi, bo w jego domu od zawsze obecny był antysemityzm. Nawet zastrzelenie Żyda na ulicy, którego bezpośrednim świadkiem jest architekt, nie wpływa na jego ocenę sytuacji. Ot, dzień jak co dzień w okupowanej stolicy.

Lucien w trudnych czasach pozyskuje bogatego mecenasa, który pozwala mu nawiązać współpracę z wyższymi oficerami armii niemieckiej i dostać zlecenia na budowę fabryk. Ale to tylko pretekst ze strony francuskiego milionera do tego, by pozyskać talent i umiejętności Luciena do innych celów. Wkrótce obiecuje architektowi niebagatelną sumę pieniędzy w zamian za zaprojektowanie sprytnej skrytki w jednym z mieszkań. Wkrótce Lucien orientuje się, jakie jest przeznaczenie dziwnego schowka i choć obawia się represji, przeważa w nim chęć zdobycia łatwego zarobku. Jednak z każdym kolejnym sprytnie zaprojektowanym schronieniem, za którym kryje się ocalone istnienie choćby jednego ludzkiego życia w postaci jeszcze jednego Żyda, który umyka prześladowaniom, coś zmienia się w głównym bohaterze. I zlecenie przestaje być już tylko kolejną okazją do zaprojektowania czegoś oryginalnego i przechytrzenia Niemców, ale również do spełnienia obywatelskiego obowiązku i dobrego uczynku. Niestety, Lucien musi uważać, gdyż nie każdy przyjaciel jest tym, za kogo się podaje, a czasem wróg może okazać się sprzymierzeńcem. Gestapo jest coraz bliżej znalezienia osoby, która stoi za projektami sprytnych skrytek...

Powieść "Paryski architekt" jest literacką fikcją, jednak inspirowaną prawdziwymi zdarzeniami. W każdym europejskim kraju byli bohaterscy zwykli ludzie, którzy z narażeniem życia swojego i najbliższych pomagali ukrywać się Żydom. Wielu z nich po wojnie odznaczono medalem Sprawiedliwych wśród narodów świata. Powieść skłania do refleksji, choć nie jest pozbawiona pewnych mankamentów i momentami wydaje się zbyt czarno-biała. Nie zmienia to faktu, że wciąga czytelnika, pozwala odczuć namacalne emocje, zwłaszcza strach, współczucie, wzruszenie i nadzieję.

Jak dobrze znamy samych siebie? Jakie pobudki kierują naszymi czynami? Dlaczego ryzykujemy? Te pytania nieraz pozostają bez odpowiedzi, czasami bowiem okazuje się, że naszym życiem rządzą impulsy; chwile, które zmieniają nas na zawsze.
Bardzo dobitnie przekonują się o tym bohaterowie książki, której akcja przeniesie nas na ulice okupowanego przez Niemców Paryża w okresie II...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Zanim ją poznałem moją uwagę przykuła okładka, która w bliżej nieokreślony sposób wytyczyła już w mojej świadomości ścieżkę określonego postępowania. Mówi się, że nie należy oceniać książki po okładce, ale właśnie ta okładka sprawiła, że obok Paryskiego architekta nie potrafiłem przejść obojętnie.

Nadal szukam określonego literackiego punktu odniesienia, choć umysł mój z całą pewnością nie kieruje się w stronę Dziennika Anne Frank. Jest to zupełnie inna literatura i choć pomiędzy obiema książkami w żaden sposób nie można postawić znaku równości, to jednak bezmiar emocji płynących z tej książki w niczym nie ustępuje temu, co na kartach swego dziennika zapisała Anne Frank.

Okres okupacji w każdym zakątku Europy kładł się cieniem na życiu i egzystencji Żydów. Choć można powiedzieć, że poziom bólu i cierpienia w Paryżu był zgoła odmienny od tego, czego doświadczali Żydzi na terenie okupowanej Polski. Jednak zarówno nad Wisłą jak też nad Sekwaną ich los był przesądzony. (...)

Pełny tekst recenzji książki dostępny w poniższym linku:
https://internetowacela.blogspot.com/2019/02/charles-belfoure-paryski-architekt.html

Internetowa cela to powieść obyczajowa o bólach przeszłości,
o magii zaklętej w teraźniejszości i o przyszłości,
która budowana na gruzach historii i tajemnic, wcale nie zdaje się być taka pewna...
https://www.facebook.com/Internetowa.cela

Zanim ją poznałem moją uwagę przykuła okładka, która w bliżej nieokreślony sposób wytyczyła już w mojej świadomości ścieżkę określonego postępowania. Mówi się, że nie należy oceniać książki po okładce, ale właśnie ta okładka sprawiła, że obok Paryskiego architekta nie potrafiłem przejść obojętnie.

Nadal szukam określonego literackiego punktu odniesienia, choć umysł mój z...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Wciągająca powieść...opowiadająca o czasach trudnych...nieludzkich. Kiedy wybór dokonany pod wpływem emocji mógł kosztować życie. Kiedy prawo do życia było luksusem. Nie sposób się oderwać od tej książki...

Wciągająca powieść...opowiadająca o czasach trudnych...nieludzkich. Kiedy wybór dokonany pod wpływem emocji mógł kosztować życie. Kiedy prawo do życia było luksusem. Nie sposób się oderwać od tej książki...

Pokaż mimo to

Obok tej książki nie da się przejść obojętnie. Paryski architekt to powieść o nadziei, poświęceniu, strachu i miłości w czasie okupacji niemieckiej.

Lucien jest świetnym architektem, kreatywnym i marzącym o fortunie. Jego marzenie ma okazję się ziścić, dostaje niecodzienne zlecenie - ma wykonać kryjówkę dla Żyda. Początkowo, wizja dużych pieniędzy wydaje się większa, niż strach. Lucien nie kieruje się uczuciami, podchodzi do zadania profesjonalnie, nie zależy mu na poznaniu owego Żyda. Pragnie jedynie wykazać się pomysłowością i być lepszym od okupanta. Czy mu się to uda?

Obok tej książki nie da się przejść obojętnie. Paryski architekt to powieść o nadziei, poświęceniu, strachu i miłości w czasie okupacji niemieckiej.

Lucien jest świetnym architektem, kreatywnym i marzącym o fortunie. Jego marzenie ma okazję się ziścić, dostaje niecodzienne zlecenie - ma wykonać kryjówkę dla Żyda. Początkowo, wizja dużych pieniędzy wydaje się większa, niż...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Powieść taka sobie. Nie podobał mi się język. Zarówno w narracji jak i w dialogach wyczuwało się nienaturalność i sztywność. Da się czytać, ale mogło być lepiej. Uważam, że to niewykorzystany potencjał.

Powieść taka sobie. Nie podobał mi się język. Zarówno w narracji jak i w dialogach wyczuwało się nienaturalność i sztywność. Da się czytać, ale mogło być lepiej. Uważam, że to niewykorzystany potencjał.

Pokaż mimo to

Okupowany Paryż, wojna, Gestapo likwiduje Żydów i zgarnia ich majątki. A co jeśli znalazła by się pewna osoba, architekt, który umie zaprojektować kryjówki, których nie odkryją Niemcy.

Lucien to obiecujący architekt, jednak w czasie wojny nie może w pełni wykorzystać swojego talentu. Pewnego dnia dostaje propozycję, nietypowe, ale opłacalne zlecenie. Ma zaprojektować kryjówkę dla żydowskiego przyjaciela zleceniodawcy, co może równać się w owych czasach ze śmiercią. Jednak pasja tworzenia wygrywa ze zdrowym rozsądkiem w umyśle Luciena i mimo początkowej nie chęci do pomocy, zgadza się zaprojektować kryjówkę. Dodatkowo zgadzając się wykonać zadanie decyduje się projektować fabrykę broni dla Niemców.

W trakcie czytania stopniowo widzimy przemianę bohatera. Zmienia się jego zachowanie, stosunek do innych, żony, kochanki, zmieniają się też jego priorytety.

Belfoure jest architektem pasjonatem i takim uczynił też swojego głównego bohatera. Widać to z opisów budynków, ze wzmianek historycznych dotyczących architektury - to cenna dawka faktów dla laików. Wojenny Paryż jest też opisany całkiem zgrabnie, czasem nawet z drastycznymi szczegółami.
Książka po prostu wciąga. Nie jest to arcydzieło, może to przez moją fascynację wojnami i książkami przedstawiającymi życie w trakcie ich trwania, ale fabuła niemal od początku mnie wciągnęła. Szczerze mam nadzieję na więcej książkę o podobnych tematach.

Zapraszam na bloga https://zanimzasnagwiazdy.blogspot.com/

Okupowany Paryż, wojna, Gestapo likwiduje Żydów i zgarnia ich majątki. A co jeśli znalazła by się pewna osoba, architekt, który umie zaprojektować kryjówki, których nie odkryją Niemcy.

Lucien to obiecujący architekt, jednak w czasie wojny nie może w pełni wykorzystać swojego talentu. Pewnego dnia dostaje propozycję, nietypowe, ale opłacalne zlecenie. Ma zaprojektować...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Świetna książka,i kto by pomyślał że autorem nie jest pisarz tylko architekt.Jako że nie czytam opinii/recenzji przed sięgnięciem po książkę ,ani opisu z tyłu książki byłam przekonana że książka jest na faktach.
Okazało się że jednak nie....
Charles Belfoure przenosi nas do okupowanej przez Niemców Francji..
Niesamowite jak człowiek może się wczuć czytając książkę ,przeżywać to co się dzieje....
Polecam bo naprawdę warto !!!

Świetna książka,i kto by pomyślał że autorem nie jest pisarz tylko architekt.Jako że nie czytam opinii/recenzji przed sięgnięciem po książkę ,ani opisu z tyłu książki byłam przekonana że książka jest na faktach.
Okazało się że jednak nie....
Charles Belfoure przenosi nas do okupowanej przez Niemców Francji..
Niesamowite jak człowiek może się wczuć czytając książkę...

więcej

mniej

Pokaż mimo to