Bronisława Wildsteina wolę słuchać w telewizji niż czytać. Jego teksty w „Do Rzeczy” zazwyczaj omijałem. Męczył mnie jego styl i prędzej sprawdzałem, co do powiedzenia ma Rafał Ziemkiewicz czy Lisicki.
Tym bardziej jestem pozytywnie zaskoczony lekturą „ Dom wybranych” Wildsteina.
W jeden weekend łyknąłem całą powieść. O czym to? O Polsce, o mediach, o wartościach współczesnych Polaków…a właściwie ich braku. Dużo filozofii. Ale jest to w tak interesujący sposób podane, że nie nuży. Wildstein zaciekawił mnie tą książką. Są aluzje do kilku postaci. Święty Słoniu- wypisz, wymaluj- Jurek Owsiak.
Postać Braka kojarzy mi się z „Satynowym magikiem” Łysiaka. Ale może trzeba szukać głębiej?
To nie jest prosta historia kryminalna. Zniknięcie Braka jest tylko pretekstem do analizy współczesnych mediów i ludzi nimi rządzących. To również analiza społeczeństwa, które te media wybiera, jako swój głos, pogląd na wiele spraw.
Ciekawe spojrzenie na świat mediów „od kuchni”. „Dom wybranych”-polecam!

Bronisława Wildsteina wolę słuchać w telewizji niż czytać. Jego teksty w „Do Rzeczy” zazwyczaj omijałem. Męczył mnie jego styl i prędzej sprawdzałem, co do powiedzenia ma Rafał Ziemkiewicz czy Lisicki.
Tym bardziej jestem pozytywnie zaskoczony lekturą „ Dom wybranych” Wildsteina.
W jeden weekend łyknąłem całą powieść. O czym to? O Polsce, o mediach, o wartościach...