Ostatnio w Biedronce upolowałam “Chłopca z ostatniej ławki”, który opowiada historię grupy przyjaciół, których codzienność zmienia się po tym, jak do ich klasy dołącza Ahmet, uchodźca z Syrii. O tej książce słyszałam mnóstwo dobrego, więc od razu wrzuciłam ją do swojego zakupowego koszyka. Jednak okazało się, że ja należę do mniejszości, której ta pozycja nie zachwyciła 🙈. Moim największym problemem jest infantylność oraz nierealistyczności “Chłopca z ostatniej ławki”. Wiem wiem, to książka dla dzieci i powinnam na nią spojrzeć trochę inaczej, ale naprawdę starałam się i po prostu nie mogłam. Bohaterowie byli wykreowani bardzo nierealistycznie, jakby autorka nigdy nie spotkała się z prawdziwymi dziesięciolatkami. Ich reakcje były zbyt przerysowane a pewien plan, który obmyślili wydał mi się zbyt bajkowy. Oczywiście książka ma ode mnie ogromnego plusa za temat i przesłanie. W bardzo fajny oraz lekki sposób ukazuje kryzys uchodźczy, który wydaje mi się trudny do wytłumaczenia dzieciom. A w takiej formie jest on niezwykle przystępny i myślę, że da do myślenia każdemu młodszemu czytelnikowi. Uważam też, że “Chłopiec z ostatniej ławki” to pozycja, po którą powinna sięgać jej grupa docelowa, bo ich ta historia na pewno zaciekawi, rozbawi a nawet i wzruszy. Ja po prostu jestem już za stara 😂

https://www.instagram.com/livquebooks/

Ostatnio w Biedronce upolowałam “Chłopca z ostatniej ławki”, który opowiada historię grupy przyjaciół, których codzienność zmienia się po tym, jak do ich klasy dołącza Ahmet, uchodźca z Syrii. O tej książce słyszałam mnóstwo dobrego, więc od razu wrzuciłam ją do swojego zakupowego koszyka. Jednak okazało się, że ja należę do mniejszości, której ta pozycja nie zachwyciła 🙈....