Recenzja pochodzi z mojego bloga:
http://jatuczytam.blox.pl/2014/09/Chlopak-z-Warszawy-Powstanie-warszawskie-oczami.html

1 sierpnia 2014 roku minęła 70. rocznica wybuchu powstania warszawskiego. Z tej okazji nasz rynek wydawniczy zalała fala publikacji poświęconych tematyce powstańczej. Ja miałam przyjemność zrecenzowania biografii Andrzeja Borowca ps. „Zych” zatytułowanej „Chłopak z Warszawy. Postanie warszawskie oczami szesnastoletniego żołnierza”.

Powstanie warszawskie obecnie uznawane jest przez historyków jako nieudany zryw wolnościowy. Łatwo jednak oceniać te wydarzenia z perspektywy czasu, na chłodno i biorąc pod uwagę pod uwagę wszelkie przesłanki polityczne. Dla Borowca i wielu podobnych mu chłopców był to jednak akt odwagi i niezłomności charakteru. Ci nastoletni żołnierze nie chcieli biernie patrzeć na zniewolenie swoich rodaków przez okupanta. Chcieli działać. Teraz ocenia ich historia.

Książka rozpoczyna się dedykacją: „Wszystkim warszawskim chłopakom – zwłaszcza tym, którym nie dane było dorosnąć”. I właśnie ten zapis daje nam przedsmak tego, co znajdziemy w tej lekturze. Autor opisuje historię powstańców wykorzystując najlepsze źródło historyczne: własne wspomnienia. Sam, będąc zaledwie szesnastoletnim chłopcem, był naocznym świadkiem wielu wydarzeń z okresu drugiej wojny światowej.

Borowiec przedstawia czytelnikowi wycinek ze swojego życiorysu, począwszy od dzieciństwa spędzonego w Makowie Podhalańskim, a zakończywszy na wyzwoleniu obozu jenieckiego, do którego trafił po upadku powstania warszawskiego. Jako młody chłopak walczył w słynnym batalionie „Zośka”, zmuszony był do ukrywania się w kanałach i do wyciągania z gruzowisk ciał poległych, a swoją pierwszą namiastkę munduru zdjął ze zwłok.

Biografia Andrzeja Borowca to niezwykła historia o dorastaniu wśród szalejącej wojny, przepełniona zarówno radością małych zwycięstw, jak i goryczą związaną z niespełnionymi nadziejami. Autor opisuje wstrząsające wydarzenia z drugiej wojny światowej poddając je jednocześnie swojej subiektywnej ocenie. Książce, pomimo powagi poruszanej w niej tematyki nie brak humoru i ciętego języka. Borowiec jest na pewno zręcznym pisarzem i doskonale potrafi przelewać na papier swoje wspomnienia dotyczące wojny, tak by nie były one suchą relacją, ale pełną emocji opowieścią.

Biorąc pod uwagę aspekt wizualny, wydanie to jest niezwykłą gratką dla czytelnika. Dostajemy do ręki pięknie prezentujący się tom w twardej oprawie, o przyciągającej oko okładce. Dodatkowo książka okraszona jest licznymi fotografiami, umożliwiającymi odbiorcy zobrazowanie wydarzeń opisywanych przez „Zycha”.

Andrzej Borowiec po zakończeniu wojny przez wiele lat pracował jako korespondent dla kilkunastu międzynarodowych agencji prasowych. Obecnie autor „Chłopca z Warszawy” mieszka na Cyprze.
„Żadna już późniejsza wojna nie była tak porażająca jak to, co widziałem w płonącej Warszawie”.

(cytat zaczerpnięty z wywiadu jakiego udzielił Andrzej Borowiec dla portalu nowahistoria.interia.pl)

Recenzja pochodzi z mojego bloga:
http://jatuczytam.blox.pl/2014/09/Chlopak-z-Warszawy-Powstanie-warszawskie-oczami.html

1 sierpnia 2014 roku minęła 70. rocznica wybuchu powstania warszawskiego. Z tej okazji nasz rynek wydawniczy zalała fala publikacji poświęconych tematyce powstańczej. Ja miałam przyjemność zrecenzowania biografii Andrzeja Borowca ps. „Zych” zatytułowanej...