Istotnie jest w tej książce sporo zakrętasów fabularnych, które rażą - całe to szastanie się Dańca i S-ka w okolicach Araratu i kilkukrotne ucieczki od bandy tudzież późniejsze perypetie są zbędne i sprzeczne z charakterem całej serii. Na plus jednak zaliczam pointę dotyczącą samej Arki, zdecydowanie świetne podsumowanie całej historii.

Istotnie jest w tej książce sporo zakrętasów fabularnych, które rażą - całe to szastanie się Dańca i S-ka w okolicach Araratu i kilkukrotne ucieczki od bandy tudzież późniejsze perypetie są zbędne i sprzeczne z charakterem całej serii. Na plus jednak zaliczam pointę dotyczącą samej Arki, zdecydowanie świetne podsumowanie całej historii.

Muszę przyznać, że z ciekawością sięgnąłem po kolejną część przygód Pana Samochodzika, Marcina Dańca, Zosi i Jacka.
Tym razem Pan Tomasz odnajduje wspomnienia kontrowersyjnego hulaki i arystokraty Poletyłło, który opisuje swoją podróż na Górę Bólu- Ararat. W związku ze znaleziskiem wysyła swojego podwładnego do Turcji aby kierując się wspomnieniami hrabiego, wspiął się na górę w poszukiwaniu Arki Noego. W niespokojnym regionie, gdzie Kurdowie, Ormianie i Turcy walczą o wpływy polityczne i terytorialne, zjawiają się również Zosia i Jacek, którzy okłamując Pana Samochodzika, zamiast w Paryżu, znajdują się również na równinach pod górą Ararat. Od tego momentu przeżywają iście sensacyjne przygody, porwania, strzelaniny, ucieczki, wysokogórskie wspinaczki... Czy jednak uda im się wspiąć na szczyt świętej góry Ormian? Czy Arka Noego istnieje naprawdę czy jest tylko starotestamentową legendą?....
Fabuła książki jest wciągająca, świetnie opisująca pośrednio sytuację geopolityczną regionu. Pościgi, strzelaniny, ucieczki świetnie wpisują się w przygody Marcina Dańca. Książka trzymająca w napięciu, sensacyjno-przygodowa trącajaca Indianą Jones'em. Autor Tomasz Olszakowski stanął na wysokości zadania i napisał świetną część przygód, która polecam wszystkim czytelnikom

Muszę przyznać, że z ciekawością sięgnąłem po kolejną część przygód Pana Samochodzika, Marcina Dańca, Zosi i Jacka.
Tym razem Pan Tomasz odnajduje wspomnienia kontrowersyjnego hulaki i arystokraty Poletyłło, który opisuje swoją podróż na Górę Bólu- Ararat. W związku ze znaleziskiem wysyła swojego podwładnego do Turcji aby kierując się wspomnieniami hrabiego, wspiął się na...

Dla mnie najlepszy z serii nowych "Samochodzików". Fajnie opisany krajobraz Araratu i tego, co się wtedy działo w Armenii i państwach okolicznych, mrożąca krew w żyłach akcja, to się bardzo dobrze czytało.

Dla mnie najlepszy z serii nowych "Samochodzików". Fajnie opisany krajobraz Araratu i tego, co się wtedy działo w Armenii i państwach okolicznych, mrożąca krew w żyłach akcja, to się bardzo dobrze czytało.

Jak dla mnie, nie ma klimatu Nienackiego.

Jak dla mnie, nie ma klimatu Nienackiego.

Książka pisana przez Pilipiuka . Miło zaskoczony, wartka akcja, więcej konkretów, no i nawiązanie do Wojsławic .
Spotkanie z Józefem Paczenką i chwilka w Wojsławicach. Czyli mamy jakiś zaczątek Jakuba Wędrowycza .
Już wtedy zrodził się pomysł na opis Wojsławic z Jakubem . Tak myślę . Fajna i przyjemna w czytaniu.

Książka pisana przez Pilipiuka . Miło zaskoczony, wartka akcja, więcej konkretów, no i nawiązanie do Wojsławic .
Spotkanie z Józefem Paczenką i chwilka w Wojsławicach. Czyli mamy jakiś zaczątek Jakuba Wędrowycza .
Już wtedy zrodził się pomysł na opis Wojsławic z Jakubem . Tak myślę . Fajna i przyjemna w czytaniu.

Bardzo słaba część. Mam negatywny stosunek do kontynuacji dzieł Zbigniewa Nienackiego. Obiektywnie należy oddać, że niektóre części bronią się. O tej, napisanej przez Tomasza Olszakowskiego, nie możemy tego napisać. Mało realna fabuła, słaba akcja i nudni bohaterowie. Nie polecam, omijajcie tę część!

Bardzo słaba część. Mam negatywny stosunek do kontynuacji dzieł Zbigniewa Nienackiego. Obiektywnie należy oddać, że niektóre części bronią się. O tej, napisanej przez Tomasza Olszakowskiego, nie możemy tego napisać. Mało realna fabuła, słaba akcja i nudni bohaterowie. Nie polecam, omijajcie tę część!

Kolejny tom Pana Samochodzika przeczytany na raz. Szybko się czytało, fabuła dość wciągająca. Muszę jednak stwierdzić jak poprzednik, że faktycznie trochę na amerykański styl akcja książki, aczkolwiek Pilipiuk zrobił robotę;)

Kolejny tom Pana Samochodzika przeczytany na raz. Szybko się czytało, fabuła dość wciągająca. Muszę jednak stwierdzić jak poprzednik, że faktycznie trochę na amerykański styl akcja książki, aczkolwiek Pilipiuk zrobił robotę;)

Pan samochodzik natrafia na ślady Arki Noego. W niebezpieczną wyprawę w celu odnalezienia wraku wyrusza Paweł Daniec-asystent Pana Tomasza. Zostaje porwany w górach przez tubylców, w pewnym momencie do niewoli trafiają Jacek i Zosia siostrzeńce Pana Samochodzika, a za chwile on sam. Książka trochę naciągana, ale dość szybko i przyjemnie się czyta.

Pan samochodzik natrafia na ślady Arki Noego. W niebezpieczną wyprawę w celu odnalezienia wraku wyrusza Paweł Daniec-asystent Pana Tomasza. Zostaje porwany w górach przez tubylców, w pewnym momencie do niewoli trafiają Jacek i Zosia siostrzeńce Pana Samochodzika, a za chwile on sam. Książka trochę naciągana, ale dość szybko i przyjemnie się czyta.

Pomysł w założeniu ciekawy, z wykonaniem gorzej.
Akcja mocno naciągana i naiwna, w klimacie masowych amerykańskich seriali sensacyjnych klasy B. Na plus - tradycyjnie u Pilipiuka/Olszakowskiego - dobry warsztat pisarski.

Pomysł w założeniu ciekawy, z wykonaniem gorzej.
Akcja mocno naciągana i naiwna, w klimacie masowych amerykańskich seriali sensacyjnych klasy B. Na plus - tradycyjnie u Pilipiuka/Olszakowskiego - dobry warsztat pisarski.

Kiepski był to wybór jak na pierwszy kontakt z serią.
Ani Pana Samochodzika, ani samochodu ... smutek :(

Kiepski był to wybór jak na pierwszy kontakt z serią.
Ani Pana Samochodzika, ani samochodu ... smutek :(