Znów z sentymentem sięgam po Samochodzika, kolejny autor-kontynuator Nienackiego, naprawdę postarał się, Pan Tomasz i Paweł wychodzą z jednych kłopotów by następnie wpaść w kolejne, akcja bardzo ciekawa, nie można narzekać na nudę :)

Znów z sentymentem sięgam po Samochodzika, kolejny autor-kontynuator Nienackiego, naprawdę postarał się, Pan Tomasz i Paweł wychodzą z jednych kłopotów by następnie wpaść w kolejne, akcja bardzo ciekawa, nie można narzekać na nudę :)

Daję mocną szóstkę, bo z niewysłowioną przyjemnością po latach latecznych wróciłem do opowieści o Panu Samochodziku. I było jak za pierwszych spotkań w wykonaniu p. Nienackiego!
Cudne! Dzięki! :)

Daję mocną szóstkę, bo z niewysłowioną przyjemnością po latach latecznych wróciłem do opowieści o Panu Samochodziku. I było jak za pierwszych spotkań w wykonaniu p. Nienackiego!
Cudne! Dzięki! :)

A to moja ulubiona część cyklu.

Zupełnie za dzieciaka czytałem troszkę Pana Samochodzika... Nie powiem żebym był wielkim fanem, no ale kłamałbym gdybym mówił że nie znałem.

A to moja ulubiona część cyklu.

Zupełnie za dzieciaka czytałem troszkę Pana Samochodzika... Nie powiem żebym był wielkim fanem, no ale kłamałbym gdybym mówił że nie znałem.

Całkiem odmienna od pozostałych części.
Interesujące fakty historyczne związane z bibliotekami z różnych miast, co wiąże się z kradzieżą inkunabułów .
Zaskoczenie co do Pawła Dańca, z komandosa został przemianowany na fajtłapę i nieudacznika .;-(
Za to pan Tomasz jak po napiciu red bulla .
Przewróciło się wszystko do góry nogami.
Czytało się szybko , bez wielkiej trudności myśleniowej. Nie było spraw zawiłych .
Zdecydowanie wolę poprzednie tomy , przemawiające w stronę młodzieży.

Całkiem odmienna od pozostałych części.
Interesujące fakty historyczne związane z bibliotekami z różnych miast, co wiąże się z kradzieżą inkunabułów .
Zaskoczenie co do Pawła Dańca, z komandosa został przemianowany na fajtłapę i nieudacznika .;-(
Za to pan Tomasz jak po napiciu red bulla .
Przewróciło się wszystko do góry nogami.
Czytało się szybko , bez wielkiej trudności...

ok

ok

Ktoś już dobrze określił - przekombinowana.

Ktoś już dobrze określił - przekombinowana.

Po każdym kolejnym ogłuszeniu bohaterów w celu wprowadzenia dynamiki w fabule, miałem ochotę sam ogłuszyć autora.

Po każdym kolejnym ogłuszeniu bohaterów w celu wprowadzenia dynamiki w fabule, miałem ochotę sam ogłuszyć autora.

Jak dla mnie jedna z gorszych kontynuacji Pana Samochodzika. Napisana bez polotu, rzemieślniczo, poprzetykana mechanicznie wklepanymi, suchymi, jakby poprzepisywanymi z encyklopedii, niepotrzebnie rozbudowanymi opisami starodruków, aż do bólu szczegółowymi opisami miejsc akcji z wyliczaniem drzwi i innych - jak się okazuje - do niczego niepotrzebnych detali.
Brak tu lekkości pióra, swobody opisu, budowania jakiegokolwiek nastroju, a całość pogarsza jeszcze - jak to u Niemirskiego - absurdalnie, wręcz irytująco przekombinowana intryga.

Jak dla mnie jedna z gorszych kontynuacji Pana Samochodzika. Napisana bez polotu, rzemieślniczo, poprzetykana mechanicznie wklepanymi, suchymi, jakby poprzepisywanymi z encyklopedii, niepotrzebnie rozbudowanymi opisami starodruków, aż do bólu szczegółowymi opisami miejsc akcji z wyliczaniem drzwi i innych - jak się okazuje - do niczego niepotrzebnych detali.
Brak tu...