Zaczęłam czytać, czekałam kiedy się coś zdarzy, bo było to tak nudne, że już nie mogłam. No ale wchodzę na lubimy czytać, czytam komentarze i okazuje się, że tu się nic nie będzie działo, tylko takie pitu pitu, przynudzające. No to dla mnie szkoda czasu

Zaczęłam czytać, czekałam kiedy się coś zdarzy, bo było to tak nudne, że już nie mogłam. No ale wchodzę na lubimy czytać, czytam komentarze i okazuje się, że tu się nic nie będzie działo, tylko takie pitu pitu, przynudzające. No to dla mnie szkoda czasu

Książka opowiada historię młodej kobiety, pochodzącej z Nowej Zelandii, która zdecydowała się na wyjście za mąż za Beduina i zamieszkanie w Petrze. Ta opowieść była dla mnie doskonałym dopełnieniem podróży do Petry, która zrobiła na mnie bardzo duże wrażenie. Bardzo cenię autorkę za to z jaką sympatią i wyrozumiałością opowiadała o sposobie życia Beduinów. Ani razu nie odczułam, że traktuje tych ludzi z wyższością. Pomimo, że nie wierzyła w moc amuletów czy nie akceptowała niektórych zwyczajów, nigdy nie opisywała tego w sposób ironiczny, szanując wierzenia i kulturę ludzi wśród, których dane jej było mieszkać.

Książka opowiada historię młodej kobiety, pochodzącej z Nowej Zelandii, która zdecydowała się na wyjście za mąż za Beduina i zamieszkanie w Petrze. Ta opowieść była dla mnie doskonałym dopełnieniem podróży do Petry, która zrobiła na mnie bardzo duże wrażenie. Bardzo cenię autorkę za to z jaką sympatią i wyrozumiałością opowiadała o sposobie życia Beduinów. Ani razu nie...

Interesująca historia, sporo można się z niej dowiedzieć o życiu Beduinów (choć - jak sama autorka przyznaje - co bardziej niepolukrowane historie zostały opuszczone),gdyby tylko była dobrze napisana. Ale nie jest. Nuda. Dłużyzny. Chyba zabrakło życzliwego redaktora, który by poradził skrócić, przeredagować, nadać trochę tempa, itp.

Interesująca historia, sporo można się z niej dowiedzieć o życiu Beduinów (choć - jak sama autorka przyznaje - co bardziej niepolukrowane historie zostały opuszczone),gdyby tylko była dobrze napisana. Ale nie jest. Nuda. Dłużyzny. Chyba zabrakło życzliwego redaktora, który by poradził skrócić, przeredagować, nadać trochę tempa, itp.

Ciekawa historia ale opisana trochę chaotycznie. Mam wrażenie, że autorce zabrakło pomysłu i umiejętności na to by wszystko uporządkować i ukierunkować na literaturę faktu z prawdziwego zdarzenia. Potencjał jest, ale czegoś zabrakło.

Ciekawa historia ale opisana trochę chaotycznie. Mam wrażenie, że autorce zabrakło pomysłu i umiejętności na to by wszystko uporządkować i ukierunkować na literaturę faktu z prawdziwego zdarzenia. Potencjał jest, ale czegoś zabrakło.

8/10 - historia opowiadająca o życiu w świecie beduinów i ich kulturze. Historia pełna pięknej miłości, przyjaźni, bliskości, wartości.. Przeciwieństwo większości książek, które opisują w złym świetle związek chrześcijanki z muzumaninem.
Ciekawa i wciagajaca. Bardzo dobrze się czyta. Polecam.

8/10 - historia opowiadająca o życiu w świecie beduinów i ich kulturze. Historia pełna pięknej miłości, przyjaźni, bliskości, wartości.. Przeciwieństwo większości książek, które opisują w złym świetle związek chrześcijanki z muzumaninem.
Ciekawa i wciagajaca. Bardzo dobrze się czyta. Polecam.

Młoda Nowozelandka podróżująca po świecie, po krótkim namyśle wychodzi za mąż za Beduina, sprzedawcę pamiątek w Petrze (Jordania). Było to w roku 1978.
Owszem, ten Beduin i jego otoczenie nie są koczownikami, ale żyją (przez prawie cały czas opisany w książce) w jaskiniach. Elektryczności i bieżącej wody nie ma, ale magnetofony na baterie, lampy na gaz (oprócz kaganków) są, dzieci rodzą się w szpitalu (ale trzeba do niego jechać kilka godzin). Dalej przyrządzają tradycyjne potrawy z tradycyjnych składników (ale mnóstwo puszek po sardynkach i przecierze pomidorowym zostawiają dla przyszłych archeologów).

Bardzo ciekawa opowieść o tamtejszym i ówczesnym życiu, ludziach i warunkach. Trochę szkoda, że książka zawiera opis tylko kilku lat (z 25, które tam spędziła autorka). Po tych kilku latach przeprowadzają się do cementowych domów opodal (cała społeczność, setki osób) i ciekawie byłoby poczytać, jak to zmieniło ich życie w dłuższej perspektywie.

Młoda Nowozelandka podróżująca po świecie, po krótkim namyśle wychodzi za mąż za Beduina, sprzedawcę pamiątek w Petrze (Jordania). Było to w roku 1978.
Owszem, ten Beduin i jego otoczenie nie są koczownikami, ale żyją (przez prawie cały czas opisany w książce) w jaskiniach. Elektryczności i bieżącej wody nie ma, ale magnetofony na baterie, lampy na gaz (oprócz kaganków) są,...

Przyznam szczerze, że zaskoczyła mnie ta książka. Po przeczytaniu kilku pierwszych rozdziałów sądziłam, że będzie to kolejna opowieść o nawiedzonej, trzpiotowatej nastolatce, która pod wpływem impulsu wyszła za mąż za Beduina. Bo to takie romantyczne. Sądziłam, że gdy już trochę pomieszka w jaskini, to przejrzy na oczy i czym prędzej zwieje, gdzie pieprz rośnie. Jakież było moje zaskoczenie, gdy dowiedziałam się, że autorka zaakceptowała proste warunki bytowe, zaczęła je nawet doceniać. Wtopiła się w społeczność, nauczyła się języka i spędziła całe życie u boku swojego męża. Nawet udało jej się pracować w zawodzie, na prośbę okolicznej ludności prowadziła ambulatorium. Naprawdę ciekawa książka. Dla tych, którzy mają w sobie żyłkę etnologa, to możliwość zajrzenia w nieistniejącą już (musieli porzucić życie koczownicze i przeprowadzić się do bloków) kulturę Beduinów z Petry. Opowieść pełna wesołych momentów, lecz również refleksji, a czasami smutku, tak jak życie każdego z nas. Chylę czoła zwłaszcza przed pięknym, niezmiennym uczuciem, jakim ta pełna optymizmu kobieta darzyła swojego przystojnego męża. Jedynym mankamentem był dla mnie głos lektorki, do którego musiałam się chwilę przyzwyczajać.

Przyznam szczerze, że zaskoczyła mnie ta książka. Po przeczytaniu kilku pierwszych rozdziałów sądziłam, że będzie to kolejna opowieść o nawiedzonej, trzpiotowatej nastolatce, która pod wpływem impulsu wyszła za mąż za Beduina. Bo to takie romantyczne. Sądziłam, że gdy już trochę pomieszka w jaskini, to przejrzy na oczy i czym prędzej zwieje, gdzie pieprz rośnie. Jakież było...

Świetne dopełnienie mojej podroży z lutego tego roku do Petry. Co więcej autorka w każdą środę sprzedaje w dolinie swoje książki. Ma stoisko i cieszy się szacunkiem wszystkich Beduinów.

Świetne dopełnienie mojej podroży z lutego tego roku do Petry. Co więcej autorka w każdą środę sprzedaje w dolinie swoje książki. Ma stoisko i cieszy się szacunkiem wszystkich Beduinów.

Długo szukałam tej książki . Życie pośród Beduinów , wiedziałam że nie może być łatwe . Zastanawiałam się , jak poradziła sobie główna bohaterka i dostałam odpowiedź .
Młoda Holenderka , mieszkająca w Nowej Zelandii, w czasie zwiedzania Jordani z przyjaciółką , poznaje Jordańczyka Muhammada.
Zakochują się w sobie , biorą ślub i.... po prostu żyją i mieszkają w legendarnej Petrze.
Niby nic nadzwyczajnego , ale zastanawiałam się , jak to się stało , że taka "mieszanka kulturowa "nie "wybuchła im w twarz" ? Nie było , żadnych dramatycznych zwrotów , żadnych ucieczek do cywilizacji , rodziny ? Za to przepiękne opisy codziennego życia i stopniowe , całkowite przeniknięcie bohaterki , do tego jakże innego , religijnie i kulturowo świata.
Receptą na sukces ( oprócz ukochanego męża) jest chyba, całkowita od początku , akceptacja ich stylu życia i religii.
Spokojna , stonowana opowieść o życiu w jaskini , jakie wiodła tam Marguerite , na mnie też podziałała kojąco . Codzienne prace domowe , praca zawodowa , jako pielęgniarka , spotkania towarzyskie , o dziwo - kochający teściowie , sąsiedzi spieszący z pomocą , radość z przychodzących na świat dzieci .
Sielski obrazek , który pewnie trwałby jeszcze długo , gdyby nie ... No właśnie , to juz każdy musi przeczytać sam .
Można zarzucić lekką chaotyczność wypowiedzi , ale mnie to nie przeszkadzało . To , co autorka chciała przekazać , dotarło całkowicie . Wyłoniła sie jedna prawda. Nawet nie znając kultury i religii jakiegoś kraju ,można odnaleźć szczęście . Są tylko pewne warunki . Ten kto chce szczęścia szukać pośród innej nacji , musi całkowicie wtopić sie w tło i zaakceptować jej życie , a ludzie pośród których przyjdzie żyć , muszą również chcieć taką osobę przyjąć do swego kręgu . Ot i cała filozofia.
Zabrakło mi trochę więcej przekazów o uczuciu , jakie ich połączyło .
Bo , że to było wielkie uczucie z obu stron , nie mam wątpliwości .
Ze znalezionych notek wynika ,że Marguerite van Geldermalsen , żyje nadal pomiędzy Beduinami z synem Raamim , a pozostała dwójka jej dzieci również osiedliła się w Jordanii .
Czy ja bym potrafiła przyzwyczaić się do takiej rzeczywistości ? Przyznaję uczciwie , że chyba nie , ale to nie moje życie :-) Polecam !

Znalazłam ciekawe filmiki :-)
https://www.youtube.com/watch?v=3xV57-IJQj4
https://www.youtube.com/watch?v=fidayuoxhbA
https://www.youtube.com/watch?v=Fb-nVvfzbVI
https://www.youtube.com/watch?v=lGZtM1wqtDA

w filmiku ponizej jedenz opowiadajacych Beduinow to Raami syn Marguerite

https://www.youtube.com/watch?v=_JSYRVkSlzg

Długo szukałam tej książki . Życie pośród Beduinów , wiedziałam że nie może być łatwe . Zastanawiałam się , jak poradziła sobie główna bohaterka i dostałam odpowiedź .
Młoda Holenderka , mieszkająca w Nowej Zelandii, w czasie zwiedzania Jordani z przyjaciółką , poznaje Jordańczyka Muhammada.
Zakochują się w sobie , biorą ślub i.... po prostu żyją i mieszkają w legendarnej...

Ciekawa historia , ale opisana chaotycznie. Brakowało mi momentami szerszych opisów, bardziej barwnych żeby poczuć klimat. Ale warto przeczytać

Ciekawa historia , ale opisana chaotycznie. Brakowało mi momentami szerszych opisów, bardziej barwnych żeby poczuć klimat. Ale warto przeczytać