Ważna książka choć pierwsze wydanie to 1996r bez jakiśch późniejszych dodatków. Sięgałam więc do atlasów i Google by odnieść to do dzisiejszej sytuacji i umiejscowić relacje. (A okazało się, że mapka jest w ksiązce :)) Autorka - jak to dziennikarka - chciała wszystko zrelacjonować, dokonała podziału na rozdziały, które nie do końca są dla mnie jasne. To jestem w 622r przy żonach proroka - a kilka akapitów dalej - przy Chomeinim i jego życiu i żonach. Są osie rozdziałów ale dopiero po przeczytaniu - wiedza się układa. Warto. Wielu muzułmanów żyje w Europie - warto wiedzieć co akceptować prawnie, legislacyjne, a co jest absolutnie nie do przyjęcia. Czego absolutnie nie wpuszczać do Polski czy Europy. Z książki dowiedziałam się też, że kobiety muzułmańskie miały prawo do rozwodu i dziedziczenia już ok. 600 lat wcześniej niż Europejki. Po głowie mi się tłucze ile niedobrych/okropnych rzeczy się podziało i ile stopniowo przyłączano do tradycji dotyczącej tamtych kobiet - pogarszając ich sytuację - choć ich pisany przewodnik religijny tego wyraźnie nie żąda. Nawet nie popiera. Ale...Nikt z władzy męskiej tego nie chce powiedzieć głośno, by nie narazić się na ataki.
Powala mnie ciemnota obrzezania ciała, które robi się dziewczynkom, co wpływa na ich problemy wcałym późniejszym życiu. Zabierać zdrowie w imię religii? Albo to że żona musi prosić o zezwolenie na jakiekolwiek wyjście nawet do meczetu (jest wzmianka o kobiecie, która mąż oddalił po 25 latach małżeństwa bo poszła do meczetu na modlitwy - bez pytania). A jednak w Kuwejcie - kobiety walczyły gdy napadł go Irak i wtedy znaleziono odpowiednie wersety w Koranie by to poprzeć.
I trzeba być świadomym/świadomą że to zwykle fundamentaliści i ortodoksyjni ludzie zaostrzają nam świat. Wszędzie. Podsycając nienawiść. Grając na emocjach.
Książka zmusiła mnie do głębokich przemyśleń.
Interesujmy się co się dzieje dookoła, (czymś poza pracą) - bo naszą niewiedzę wykorzystują Ci co mówią nam jak mamy myśleć, jak interpretować fakty. Gdy następuje niekorzystna dla nas zmiana - już zwykle jest za późno by się buntować. I potem trzeba odrabiać przez lata, dekady ( może stulecia ) złe skutki decyzji na które nie mieliśmy wpływu - nieraz na własne życzenie, bo zlekceważyliśmy pierwsze symptomy.

Ważna książka choć pierwsze wydanie to 1996r bez jakiśch późniejszych dodatków. Sięgałam więc do atlasów i Google by odnieść to do dzisiejszej sytuacji i umiejscowić relacje. (A okazało się, że mapka jest w ksiązce :)) Autorka - jak to dziennikarka - chciała wszystko zrelacjonować, dokonała podziału na rozdziały, które nie do końca są dla mnie jasne. To jestem w 622r przy...

Szok! Szok i niedowierzanie.
Powiem szczerze, że książka warta przeczytania dla opinii autorki. Momentami się zastanawiałam co ma na myśli, po której jest stronie, ale doszłam do wniosku, że nie ma strony. Przedstawia fakty, sytuacje które sama widziała lub które zostały jej opowiedziane, a przemyślenia zostawia czytelnikom. Raczej dla osób o mocnych nerwach.

Szok! Szok i niedowierzanie.
Powiem szczerze, że książka warta przeczytania dla opinii autorki. Momentami się zastanawiałam co ma na myśli, po której jest stronie, ale doszłam do wniosku, że nie ma strony. Przedstawia fakty, sytuacje które sama widziała lub które zostały jej opowiedziane, a przemyślenia zostawia czytelnikom. Raczej dla osób o mocnych nerwach.

Autorką książki '9 Części pożądania" jest Geraldine Brooks australijska dziennikarka,która wiele lat spędziła na Bliskim Wschodzie i poczyniła wiele obserwacji przyglądając się sytuacji społeczno-obyczajowej kobiet w Iraku,Iranie,Jordanii,Egipcie i Arabii Saudyjskiej.Z tych obserwacji powstał bardzo ciekawy i obiektywny reportaż o życiu arabskich kobiet.
Geraldine Brooks pokazuje świat,którego nie znamy i czesto nie rozumiemy.Robi to w sposób bardzo obiektywny,wiarygodny i szczery.Jest to zupełnie inna książka od tych powszechnie znanych o maltretowanych kobietach arabskich.
Serdecznie polecam

Autorką książki '9 Części pożądania" jest Geraldine Brooks australijska dziennikarka,która wiele lat spędziła na Bliskim Wschodzie i poczyniła wiele obserwacji przyglądając się sytuacji społeczno-obyczajowej kobiet w Iraku,Iranie,Jordanii,Egipcie i Arabii Saudyjskiej.Z tych obserwacji powstał bardzo ciekawy i obiektywny reportaż o życiu arabskich kobiet.
Geraldine Brooks...

Bardzo ciekawy i wstrząsający reportaż o życiu arabskich kobiet.Chwilami poraża tak silnie ,że trudno dopuścić do świadomości ,że to wszystko dzieję się tuż pod naszym nosem.Czasem łapałam się na tym ,że chyba czytam jakieś historie spisane jeszcze przed narodzinami Chrystusa gdzie kobiety są nieczyste, niegodne i ogólnie stworzone po to żeby cierpieć i służyć mężczyzną.
Tak się akurat stało ,że czytanie tej książki zbiegło się u mnie z obejrzeniem w Tv reportażu o arabskich dziewczynach torturowanych przez swoich mężów, córkach zabijanych gdy nie chciały wyjść za mąż za wybranego przez rodzinę kandydata to już całkiem spotęgowało moje emocję podczas czytania.
Polecam.

Bardzo ciekawy i wstrząsający reportaż o życiu arabskich kobiet.Chwilami poraża tak silnie ,że trudno dopuścić do świadomości ,że to wszystko dzieję się tuż pod naszym nosem.Czasem łapałam się na tym ,że chyba czytam jakieś historie spisane jeszcze przed narodzinami Chrystusa gdzie kobiety są nieczyste, niegodne i ogólnie stworzone po to żeby cierpieć i służyć...

Cholera.

Pamiętam, że to przeczytałam. Pamiętam, że zabrakło mi czasu na zakończenie i być może nie doczytałam ostatnich stron a być może przeczytałam je zarywając noc i teraz nic z niego nie pamiętam.

Hmm, uogólniając to nie pamiętam nawet treści. Wiem, że chodziłam uhahana, że podobało mi się to co czytam. Pamiętam że przepisywałam fragmenty żeby pokazać mojemu chłopakowi. Pamiętam, że komuś polecałam tą pozycję. I nic więcej.

Z jakiegoś powodu nie dodałam od razu opinii i teraz żałuję. Bo przydałoby mi się przypomnienie.

Co ta luka w pamięci może oznaczać? :(

Cholera.

Pamiętam, że to przeczytałam. Pamiętam, że zabrakło mi czasu na zakończenie i być może nie doczytałam ostatnich stron a być może przeczytałam je zarywając noc i teraz nic z niego nie pamiętam.

Hmm, uogólniając to nie pamiętam nawet treści. Wiem, że chodziłam uhahana, że podobało mi się to co czytam. Pamiętam że przepisywałam fragmenty żeby pokazać mojemu...

Niewiele jak dotąd przeczytałam książek o tematyce arabskiej i cieszę się, że na początek trafiłam właśnie na tą (poleconą zresztą przez bibliotekarkę). Ta książka to prawie kompendium minimalnej wiedzy na temat religii islamskiej, zawiera wyjaśnienia wielu podstawowych pojęć.
Książka została napisana przez reporterkę (nota bene żydówkę),która kilka lat mieszkała w różnych krajach arabskich i miała okazję poznać arabskie kobiety, ich zwyczaje, tradycje, poglądy i motywacje.
Zawiera również skróconą historię Mahometa i jego wielu żon oraz wiele innych ciekawostek, nawet politycznych z kręgu króla Jordanii Husajna i jego żony Królowej Nur.
Najbardziej trzeba doceniać obiektywizm autorki, przedstawianie racji każdej ze stron danego konfliktu, wydarzenia czy procesu. Wyraźnie można odczuć szacunek autorki dla innej kultury i obyczajów, których często nie jesteśmy w stanie zaakceptować. Autorka ma naprawdę sporą wiedzę na tematy, o których pisze i odwagę pisania o trudnych sprawach, które często są zasłonięte tajemnicą i przemilczane.
To ciekawa i wiarygodna książka pokazująca życie kobiet w krajach muzułmańskich. Dużym zaskoczeniem było dla mnie to, że najczęściej to kobiety same decydują się wciąż nosić zasłony.
Książkę czyta się jak dobre opowiadania, a jest to właściwie literatura faktu. Najbardziej nużące są może sprawy polityczne, ale w islamie ciężko jest oddzielić politykę od religii i co za tym idzie od codziennego życia. Książkę polecam wszystkim zainteresowanym tematyką krajów arabskich, bo odmienność jest zawsze pociągająca.

Niewiele jak dotąd przeczytałam książek o tematyce arabskiej i cieszę się, że na początek trafiłam właśnie na tą (poleconą zresztą przez bibliotekarkę). Ta książka to prawie kompendium minimalnej wiedzy na temat religii islamskiej, zawiera wyjaśnienia wielu podstawowych pojęć.
Książka została napisana przez reporterkę (nota bene żydówkę),która kilka lat mieszkała w różnych...

Cudownie szczegółowa, dokładna i obiektywna. Autorka w dokładnie oddaje zachowania i słowa napotkanych ludzi. Pokazuje też, że najczęściej to kobiety same decydują się wciąż nosić zasłony. Można również napotkać wiele ciekawostek dotyczących Islamu, jak i Mahometa i jego żon. Najbardziej interesujący wydał mi się fakt, że książki nie napisał Chrześcijanin ani Muzułmanin, ale Żyd (właściwie Żydówka).
POLECAM!

Cudownie szczegółowa, dokładna i obiektywna. Autorka w dokładnie oddaje zachowania i słowa napotkanych ludzi. Pokazuje też, że najczęściej to kobiety same decydują się wciąż nosić zasłony. Można również napotkać wiele ciekawostek dotyczących Islamu, jak i Mahometa i jego żon. Najbardziej interesujący wydał mi się fakt, że książki nie napisał Chrześcijanin ani Muzułmanin,...

Chylę czoła przed Autorką!
Za obiektywizm i docieranie do szczegółów. Za poszanowanie dla inności, której czasem nie jesteśmy w stanie zaakceptować. Za gruntowną i dogłębną wiedzę na tematy, o których pisze. Za odwagę pisania o tym, co jest z zasady przemilczane. Za bezkompromisowość, obiektywizm, szczerość.
To zdecydowanie najlepsza, najciekawsza i najbardziej wiarygodna książka pokazująca życie kobiet w krajach muzułmańskich, jaką do tej pory czytałam.

Jeśli po rewelacjach z książek typu "Arabska żona", "Zakazana żona" czy jakaś tam inna żona, chcecie dowiedzieć się, jak to jest naprawdę - polecam z czystym sumieniem "9 części pożądania".


marika3333 -> gorące podziękowania!

Chylę czoła przed Autorką!
Za obiektywizm i docieranie do szczegółów. Za poszanowanie dla inności, której czasem nie jesteśmy w stanie zaakceptować. Za gruntowną i dogłębną wiedzę na tematy, o których pisze. Za odwagę pisania o tym, co jest z zasady przemilczane. Za bezkompromisowość, obiektywizm, szczerość.
To zdecydowanie najlepsza, najciekawsza i najbardziej wiarygodna...

Rewelacyjna! Nie mogłam się oderwać mimo tego że książka na bardzo trudny, szczególnie dla Europejek temat. Napisana lekko, przejrzyście, bardzo wyważona i bardzo dobrze skonstruowana. Skarbnica wiedzy o sekretnym życiu muzułmanek.

Rewelacyjna! Nie mogłam się oderwać mimo tego że książka na bardzo trudny, szczególnie dla Europejek temat. Napisana lekko, przejrzyście, bardzo wyważona i bardzo dobrze skonstruowana. Skarbnica wiedzy o sekretnym życiu muzułmanek.

Warta czasu

Warta czasu