Kupowanie tanich książek na allegro ma swoje plusy. Gdy kupilem książkę „Rzecz o wampirach w fantasy” Pawła Ciećwierza za 3 zł zamiast normalnej ceny 25,90 zł uśmiechnęło się do mnie szczęscie, ponieważ gdybym kupił ją za pełną cenę byłbym bardzo zdenerwowany.

Zacznijmy od ceny, 25,90 za tak małą i cieniutką książkę to jakaś kpina. Można ją przyrównać niemalże do standardowego Harlequina. Czemu ta książka jest taka droga? Ja rozumiem pokrycie kosztów, coś dla autora, coś dla wydawcy, ale chyba powinny być jakieś granice prawda?

Teraz przejdźmy do treści. Jednym z atutów zainteresowania się wampiryzmem i posiadania sporej kolekcji książek i filmów jest, że czytając podobne książki naukowe mogę stwierdzić czy ktoś kieruje się jakąś wiedzą i faktycznie mógł coś odkryć, bądź bredzi.
W tym przypadku autor uprawia taki bełkot, że głowa mała. Ciećwierz wziął sobie pismo Kanta i postanowił udowadniać wzniosłość wampira w literaturze fantastycznej. Samo to w sobie nie powinno być problem, ale on to udowadnia na podstawie „Wywiadu z wampirem”. Nawet nie żartuję, podejrzewam, że ta książka była podstawą ponieważ przewija się praktycznie cały czas (wielki fan Rice?),zaraz potem jest „Gobelin z wampirem” ponieważ ciągle odwołuje się w miarę często do Weylanda i „Anno Dracula” (chociaż tutaj mogę policzyć argumenty na palcach jednej ręki). Oczywiście inne pozycje też się pojawiają… raz, czasami nawet dwa, ale jest to zazwyczaj powtórzenie tego samego argumentu. Jednakże w tych przypadkach autor wspomina o tym jednym bądź dwoma zdaniami i wyciąga tylko te aspekty, które są wygodne dla jego tezy. Jednakże najbardziej zabawnymi argumentami są te wyciągane z piosenki Stinga „Moon over Bourbon Street” (piosenka o wampirze).
Pomijam również błędy jakie pojawiają się na stronach tej krótkiej rozprawy (ponieważ ma niecałe 181 stron). Ciećwierz odniósł się do gry Wampir Maskarada trzy razy i błędy jakie tam zawarł utwierdziły mnie w przekonaniu, że albo nie ma pojęcia o czym pisze albo zlał sobie temat. Kolejnym błędem, który wbił mi się w pamięć to jedyne odniesienie do filmu „Straceni chłopcy” („The Lost Boys”),gdzie oczywiście autor pomylił strażnika ochrony molo z szeryfem. Coś mi jednak mówi, że mogło być ich więcej, ale mogłem je zapomnieć w trakcie czytania.
Oczywiście padają znane już tezy, że wampiry to istoty seksualne, autor Carmilli bał się lesbijek i utraty władzy nad kobietami (pamiętajcie, jak napiszecie własną książkę o wampirach, nawet nawet jeśli to jakaś niewinna przygoda to piszecie ją z podświadomą frustracją seksualną, którą ktoś w podobnej pracy obnaży ;) ),wampir pasożyt i tak dalej, które znajdziemy w podsumowaniu. Czyli autor gimnastykował się z tymi oryginalnymi przemyśleniami tylko po to by we wnioskach wrzucić znane już banały.

Ogólnie rzecz mówiąc nie polecam tej książki. Pełna cena jaką za nią chcą jest śmieszna. Treść pozostawia wiele do życzenia, no chyba, że lubicie „Wywiad z wampirem” i chcecie ciągle o nim czytać. Nie ukrywajmy ta książka to tak naprawdę analiza „Wywiadu z wampirem”, natomiast reszta może została dodana jako wypełniacz.

Kupowanie tanich książek na allegro ma swoje plusy. Gdy kupilem książkę „Rzecz o wampirach w fantasy” Pawła Ciećwierza za 3 zł zamiast normalnej ceny 25,90 zł uśmiechnęło się do mnie szczęscie, ponieważ gdybym kupił ją za pełną cenę byłbym bardzo zdenerwowany.

Zacznijmy od ceny, 25,90 za tak małą i cieniutką książkę to jakaś kpina. Można ją przyrównać niemalże do...

Ciężko się czytało, ale mam to już za sobą. Dobra książka, bo dzięki niej dowiedziałam się o wielu ciekawszych :)

Ciężko się czytało, ale mam to już za sobą. Dobra książka, bo dzięki niej dowiedziałam się o wielu ciekawszych :)

Trochę trudno mi ocenić. Na początku zauważę, że była dla mnie mało przydatna do pisania pracy maturalnej. Momentami trudno się czytało, nie mogłam się czasem skupić. Niektóre fragmenty były naprawdę dla mnie nudne, ale inne za to bardzo ciekawe, wzbudzały zainteresowanie wywołując pragnienie zgłębienia tematu. Czyli książka taka pół na pół. Tyle.

Trochę trudno mi ocenić. Na początku zauważę, że była dla mnie mało przydatna do pisania pracy maturalnej. Momentami trudno się czytało, nie mogłam się czasem skupić. Niektóre fragmenty były naprawdę dla mnie nudne, ale inne za to bardzo ciekawe, wzbudzały zainteresowanie wywołując pragnienie zgłębienia tematu. Czyli książka taka pół na pół. Tyle.