Olga Romańska-Malina

Opracowanie, które szczerze zniechęca do jego czytania, można co najwyżej przekartkować :/ Tematem powinien być "bunt literatów", więc można by się spodziewać, że autorka wybierze trochę celniej. Bo czy fakt, że ktoś pisze o seksie albo o narkotykach jest od razu świadectwem jego buntu wobec czegokolwiek? Moje pierwsze skojarzenia książek buntowniczych to np. "Buszujący w zbożu", "W drodze" czy "Paragraf 22" - ale tych książek próżno szukać w niniejszym opracowaniu. Zamiast tego autorka poszła na łatwiznę i powtórzyła wiele tytułów z opracowania "Książki zakazane". Nawet fotografie się powtarzają. Nie wiem, czy winić za to autorkę, czy raczej wydawnictwo, niemniej jednak działa to dość zniechęcająco. Kolejna sprawa: naszpikowanie tekstów cytatami (niektóre rozdziały sprawiają wręcz wrażenie zlepienia samych zapożyczeń, łatanych krótkimi wstawkami odautorskimi),a także używanie słów-potworków, które miały chyba na celu nadanie całości większej powagi, ale podziałały wręcz odwrotnie. Przy którejś kolejnej "egzemplifikacji" i "influencji" miałam autentycznie odruch wymiotny :/ Nie oszukujmy się, to jest książka popularnonaukowa, skierowana raczej do licealistów, niż do literaturoznawców. Po co więc takie kombinowanie? Same teksty w większości bardzo chaotyczne - autorka nie przyjęła wspólnego pomysłu na jednolite opracowywanie omawianych tytułów, ale przy każdym stosowała inną metodę. Przy jednej książce pisała o biografii autora, przy innej nie. Przy jednej pisała o ekranizacji, przy innej nie. Przy jednej powoływała się na wywiad z autorem lub opinię krytyka, przy innej nie. Momentami miałam wrażenie, że nie wszystkie z tych książek babeczka czytała i wówczas posiłkowała się informacjami znalezionymi w sieci czy w innych pracowaniach. Dlatego efekt jest naprawdę mizerny, wkurzający i zniechęcający. Szczerze mówiąc, szkoda mi było czasu na tę książkę. No i wisienka na torcie: jak można zdradzać zakończenia omawianych książek?! To albo czysta podłość, albo bezmyślność :/