Pozornie prosta sprawa, która jednak w miarę postępów śledztwa coraz bardziej się gmatwa. Niezawodny major Downar jak zwykle staje jednak na wysokości zadania - klasyczny kryminał milicyjny. Handel dolarami, miłość, zabójstwo - wiele wątków, które splatają się w osobie zabitej. Bardzo dobrze napisane, przyjemnie się czyta, polecam.

Pozornie prosta sprawa, która jednak w miarę postępów śledztwa coraz bardziej się gmatwa. Niezawodny major Downar jak zwykle staje jednak na wysokości zadania - klasyczny kryminał milicyjny. Handel dolarami, miłość, zabójstwo - wiele wątków, które splatają się w osobie zabitej. Bardzo dobrze napisane, przyjemnie się czyta, polecam.

Chyba najsłabsza z serii z udziałem majora Downara. Albo dopadł mnie przesyt.
Mimo tego , polecam. Kryminał z biglem.

Chyba najsłabsza z serii z udziałem majora Downara. Albo dopadł mnie przesyt.
Mimo tego , polecam. Kryminał z biglem.

Z jednego może prozaicznego powodu uwielbiam książki z antykwariatu - tak naprawdę nigdy nie wiadomo na co właściwie się trafiło. Wśród antykwarycznych zbiorów są tytuły, których wydań nikt już nie wznawia, które są kojarzone i czytane przez małą garstkę czytelników i które też często pozbawione są nawet krótkiego opisu na obwolucie.

I dokładnie taką pozycją są "Koty Leokadii Kościelnej". Lubię koty, więc drapnęłam tą książkę z półki podczas wyprzedaży i na co trafiłam? Na kryminał rodem z PRL-u, z fabułą prostą jak konstrukcja cepa! Ale jest w nim wszystko (no prawie wszystko),co kryminał mieć powinien: morderstwo, całkiem sporo podejrzanych, błyskotliwy śledczy (tutaj nawet dwóch!) i niemała afera, w tym przypadku z fałszywymi dolarami (a tym, którzy nie wiedzą powiem, że posiadanie dolarów w Polsce Ludowej było nielegalne). Miejscem całej akcji jest Warszawa lat 60-tych XX wieku (oraz jej okolice),w której panuje deficyt mieszkaniowy ale handelek kwitnie a kombinatorstwo wybija się na wyżyny. Trochę mało jest może tytułowych kotów ale okazuje się, że sierściuchy są kluczem do rozwiązania całej zagadki.

Choć do arcydzieła literatury daleko, to dla mnie lektura "Kotów Leokadii Kościelnej" była całkiem zabawna i interesująca. Warto na tą książkę zwrócić uwagę, jeśli oczywiście ma się w ogóle jeszcze taką możliwość.

Z jednego może prozaicznego powodu uwielbiam książki z antykwariatu - tak naprawdę nigdy nie wiadomo na co właściwie się trafiło. Wśród antykwarycznych zbiorów są tytuły, których wydań nikt już nie wznawia, które są kojarzone i czytane przez małą garstkę czytelników i które też często pozbawione są nawet krótkiego opisu na obwolucie.

I dokładnie taką pozycją są "Koty...

O dziwo, naprawdę dobra książka ;). Dialogi i akcja lekko nie na te czasy, ale przyjemnie się czyta. Końcówka trzyma poziom i daje do myślenia.

O dziwo, naprawdę dobra książka ;). Dialogi i akcja lekko nie na te czasy, ale przyjemnie się czyta. Końcówka trzyma poziom i daje do myślenia.

Bardzo dobra odskocznia od współczesnych kryminałów. A do tego dialogi między prowadzącymi śledztwo milicjantami!

Bardzo dobra odskocznia od współczesnych kryminałów. A do tego dialogi między prowadzącymi śledztwo milicjantami!

Świetne. O handlu fałszywą walutą, odważnych i inteligentnych milicjantach. Dzięki książce przypomniałem sobie, że była kiedyś w Polsce instytucja Zegarynki. Pod telefonem 926 można było zawsze usłyszeć aktualną godzinę. Pamiętam głos tej pani 😀.

Świetne. O handlu fałszywą walutą, odważnych i inteligentnych milicjantach. Dzięki książce przypomniałem sobie, że była kiedyś w Polsce instytucja Zegarynki. Pod telefonem 926 można było zawsze usłyszeć aktualną godzinę. Pamiętam głos tej pani 😀.