Sięgając po tę książkę, byłam żądna poznania nowych, alternatywnych interpretacji zagadnienia tajemnic starożytnego Egiptu. Przez pierwszą część opracowania przebrnęłam bardzo szybko, podekscytowana tematem piramid i Sfinksa, której dotyczyła. Sądziłam, że dotrwam do końca w tym samym stanie ekscytacji, jednak niestety. W dalszej bowiem części swej książki Alford zabrał się za tłumaczenie mitologii egipskiej, powiązując ją z teoretycznymi hipotezami astronomicznymi. Oczywiście esencją alternatywnej egiptologii jest skojarzenie jej z kosmosem i nieznaną cywilizacją z przeszłości, jednak podczas gdy inni badacze wysnuwają teorie oparte na bardziej naukowych podstawach, Alford, przynajmniej takie odniosłam wrażenie, znalazł parę niepotwierdzonych faktów o hipotetycznych eksplozjach planet i zaczął dopasowywać wszystko pod kątem mitologii. Rzecz jasna każdy ma prawo do tworzenia własnych pomysłów i rozwiązań, jednak te przedstawione przez Alforda uważam za zupełny zbiór fantazji i bardzo wybiórczej interpretacji, opartej na przypadkowych przesłankach, w dodatku opisany bardzo chaotycznym językiem, który sprawił, że lektura jego dzieła stała się dla mnie na tyle męcząca, że gdzieś w połowie zrezygnowałam. Nie polecam, bo istnieje wiele ciekawszych opracowań, a ta Alforda to tylko strata czasu.

Sięgając po tę książkę, byłam żądna poznania nowych, alternatywnych interpretacji zagadnienia tajemnic starożytnego Egiptu. Przez pierwszą część opracowania przebrnęłam bardzo szybko, podekscytowana tematem piramid i Sfinksa, której dotyczyła. Sądziłam, że dotrwam do końca w tym samym stanie ekscytacji, jednak niestety. W dalszej bowiem części swej książki Alford zabrał się...