Potoczysty, gawędziarski styl Makłowicza nie sposób podrobić. Plus edycja.

Potoczysty, gawędziarski styl Makłowicza nie sposób podrobić. Plus edycja.

Całkiem interesująca książka. Autorzy przestawili w niej różne ciekawostki i anegdoty dotyczące historii Krakowa (nie tylko związane z jedzeniem),a także możemy się z niej dowiedzieć kto ze znanych osób mieszkał, bądź odwiedzał Kraków i w jakim celu. Taki np. Włodzimierz Iljicz Lenin leczył w Krakowie w 1914 roku zęby, a książę Karol podczas wizyty w 1993 roku został poczęstowany herbatą ekspresową z torebki, parzoną w szklance.
Przeczytałam z przyjemnością, choć nie jest to jakaś wybitna pozycja.

Całkiem interesująca książka. Autorzy przestawili w niej różne ciekawostki i anegdoty dotyczące historii Krakowa (nie tylko związane z jedzeniem),a także możemy się z niej dowiedzieć kto ze znanych osób mieszkał, bądź odwiedzał Kraków i w jakim celu. Taki np. Włodzimierz Iljicz Lenin leczył w Krakowie w 1914 roku zęby, a książę Karol podczas wizyty w 1993 roku został...

Jestem z tych, którzy kochają Kraków dlatego zawsze z przyjemnością dowiaduje się o nim czegoś nowego. Książka zawiera wiele ciekawostek o mieście i jego gastronomii. Autorzy wspominają wiele znanych postaci, które odwiedziły Kraków. Nie rozczarowuje mnie fakt, że lokale gastronomiczne na przestrzeni lat otwierają się i znikają. Normalna kolej rzeczy. Z książki można się dowiedzieć, że słynną ucztę za czasów Kazimierza Wielkiego z dzisiejszą restauracją łączy jedynie nazwa...

Jestem z tych, którzy kochają Kraków dlatego zawsze z przyjemnością dowiaduje się o nim czegoś nowego. Książka zawiera wiele ciekawostek o mieście i jego gastronomii. Autorzy wspominają wiele znanych postaci, które odwiedziły Kraków. Nie rozczarowuje mnie fakt, że lokale gastronomiczne na przestrzeni lat otwierają się i znikają. Normalna kolej rzeczy. Z książki można się...

Rozczarowałam się co nieco. Książkę dostałam krótko po wydaniu, ale wtedy ograniczyłam się do obejrzenia obrazków - bardzo zresztą sympatycznych rysunków p. Andrzeja Zaręby i przeczytania kilku fragmentów.
Z pewnością jest to przewodnik subiektywny, jak głosi podtytuł i to z dużym naciskiem na subiektywny właśnie. Z pewnością wiele z opisanych punktów gastronomicznych już nie istnieje albo zmienił się ich charakter, ale dla mnie te akurat opisy nie są najważniejsze. W Krakowie bywam niestety bardzo rzadko i te pobyty krótkie niezmiernie są.
Bardziej zainteresowała mnie część "anegdotyczno-gawędziarska", że tak powiem i z tym właśnie wiąże się rozczarowanie. Lubię programy Makłowicza i jego sposób opowiadania o miejscach, jedzeniu oraz historiach i osobach z tym związanych, ale w piśmie jakoś mi się to nie sprawdziło. Momentami trochę się nudziłam, momentami irytowałam, momentami wydawało mi się to pisane na siłę.
Na szczęście jest to wszystko ładnie wydane i za to dodatkowa gwiazdka.

Rozczarowałam się co nieco. Książkę dostałam krótko po wydaniu, ale wtedy ograniczyłam się do obejrzenia obrazków - bardzo zresztą sympatycznych rysunków p. Andrzeja Zaręby i przeczytania kilku fragmentów.
Z pewnością jest to przewodnik subiektywny, jak głosi podtytuł i to z dużym naciskiem na subiektywny właśnie. Z pewnością wiele z opisanych punktów gastronomicznych już...

Pierdoła z Kłobucka
Absolutnie odradzam.
Zwłaszcza jak ktos zna te wszystkie zakątki Krk
Irytujaca mocno.
Doskonały przykład jak wylac potoki słów i nie powiedzieć nic
Bełkot i dyrdymały
Nadęta i napuszona
Miało byc dowcipnie,a wyszło wprost żenująco
Druga gwiazdka za rysunki.

Pierdoła z Kłobucka
Absolutnie odradzam.
Zwłaszcza jak ktos zna te wszystkie zakątki Krk
Irytujaca mocno.
Doskonały przykład jak wylac potoki słów i nie powiedzieć nic
Bełkot i dyrdymały
Nadęta i napuszona
Miało byc dowcipnie,a wyszło wprost żenująco
Druga gwiazdka za rysunki.

Całość recenzji na blogu: http://kyriakczyta.blogspot.com/2016/08/zjesc-krakow-przewodnik-sybiektywny.html

Ta książka to zbiór anegdot, dygresji, opowiastek historycznych. W przeważającej części nudnych, męczących i tak chaotycznych, że czasem naprawdę trudno odkryć jakiś ciąg przyczynowo-skutkowy. Były też momenty, które mnie zaciekawiły... Na przykład rozdział, w którym dowiadujemy się o morderstwach popełnianych w różnych miejscach Krakowa, albo rozważania o języku. Spodziewałam się jednaj czegoś innego, dostałam niewiele. Trudno. Styl Makłowicza nie jest moim ulubionym (akcent też nie! :D)

Całość recenzji na blogu: http://kyriakczyta.blogspot.com/2016/08/zjesc-krakow-przewodnik-sybiektywny.html

Ta książka to zbiór anegdot, dygresji, opowiastek historycznych. W przeważającej części nudnych, męczących i tak chaotycznych, że czasem naprawdę trudno odkryć jakiś ciąg przyczynowo-skutkowy. Były też momenty, które mnie zaciekawiły... Na przykład rozdział, w którym...

Książka napisana w typowym dla Makłowicza stylu, z humorem dużą liczbą anegdot wstawek i dykteryjek. Nie jest to standardowy przewodnik po krakowskich knajpach, ale po części opowieść o Krakowie i szeroko rozumianym regionie dawnej Galicji. Pierwsza książka którą spotkałem która tak umiejętnie tłumaczy że weka to niekoniecznie słoik i dlaczego u nas wychodzi się "na pole" a nie "na dwór". Na plus na pewno też wydanie pełne klimatyczny szkiców. Niestety książka ma też sporą wadę - ciężko wymagać żeby po 14 latach od wydania wciąż była na czasie z wszystkimi punktami gastronomicznymi Krakowa. Podsumowując ciekawa pozycja ale jako przewodnik niezbyt przydatna, stąd też niższa ocena.

Książka napisana w typowym dla Makłowicza stylu, z humorem dużą liczbą anegdot wstawek i dykteryjek. Nie jest to standardowy przewodnik po krakowskich knajpach, ale po części opowieść o Krakowie i szeroko rozumianym regionie dawnej Galicji. Pierwsza książka którą spotkałem która tak umiejętnie tłumaczy że weka to niekoniecznie słoik i dlaczego u nas wychodzi się "na...

Z wielką przyjemnością przeczytałam "Zjeść Kraków" i dobrze, że niewiele jest tu informacji o miejscach, gdzie można zjeść (przecież one tak szybko się zmieniają),a dużo jest historycznych dygresyjek. Bardzo przyjemna, lekka, humorystyczna książka.

Z wielką przyjemnością przeczytałam "Zjeść Kraków" i dobrze, że niewiele jest tu informacji o miejscach, gdzie można zjeść (przecież one tak szybko się zmieniają),a dużo jest historycznych dygresyjek. Bardzo przyjemna, lekka, humorystyczna książka.

Napisana lekko i z dużym poczuciem humoru. Zawiera wiele ciekawostek i wątków historycznych. Polecam każdemu miłośnikowi Krakowa

Napisana lekko i z dużym poczuciem humoru. Zawiera wiele ciekawostek i wątków historycznych. Polecam każdemu miłośnikowi Krakowa

Mało informacji o tym gdzie jeść, dużo typowych dla autora dygresji historyczno-kulturowych, tym razem jednak, bez polotu i ładu.

Mało informacji o tym gdzie jeść, dużo typowych dla autora dygresji historyczno-kulturowych, tym razem jednak, bez polotu i ładu.