Wezwanie

Mam problem z tą książką. Niby jest ciekawa, ale akcja potwornie się wlecze. Może to kwestia targetu - może gdybym czytał ją wiele lat temu, podobała by mi się bardziej?

Generalnie książka ma potencjał. Jest ciekawy pomysł na fabułę, ale z realizacją już trochę gorzej. Przede wszystkim przeszkadza mi powolnie rozwijająca się akcja. Historia przez większą część książki niemiłosiernie się wlecze. W dodatku gdzieś może do połowy sam nie byłem pewny, czy główna bohaterka naprawdę widzi duchy, czy jednak ma schizofrenię (chociaż w tym drugim przypadku książka pewnie byłaby lepsza ;-)

Co jest ciekawe? Jest pewna tajemnica (a nawet nie jedna),choć może bardziej "zagadka". Jest próba jej rozwikłania. Są dosyć ciekawe zwroty akcji (chociaż ten z ostatniego rozdziału zdecydowanie jest najlepszy). Są interesujący bohaterowie.

Co jest słabe? Poza powolnym rozwojem wydarzeń? Chyba najbardziej irytowała mnie bierność głównej bohaterki. Ma pytania, ale ich nie zadaje. Przez większość fabuły nawet nie próbuje szukać odpowiedzi, czego chyba najlepszym przykładem jest sprawa z Liz.

Mimo wszystko książka jest na tyle wciągająca, że przeczytałem do końca i sięgam po drugi tom. Mam tylko nadzieję, że będzie dużo lepszy.

Mam problem z tą książką. Niby jest ciekawa, ale akcja potwornie się wlecze. Może to kwestia targetu - może gdybym czytał ją wiele lat temu, podobała by mi się bardziej?

Generalnie książka ma potencjał. Jest ciekawy pomysł na fabułę, ale z realizacją już trochę gorzej. Przede wszystkim przeszkadza mi powolnie rozwijająca się akcja. Historia przez większą część książki...

"Wezwanie" było miłym powrotem do lat nastoletnich. Historia zawierała wszystko to co tak uwielbiałam za młodu.. tajemnice, postacie paranormalne i pierwsze miłostki.

"Wezwanie" było miłym powrotem do lat nastoletnich. Historia zawierała wszystko to co tak uwielbiałam za młodu.. tajemnice, postacie paranormalne i pierwsze miłostki.

Czytałam za dzieciaka, ale mega mi się podobała. Chloe była troszkę irytująca z tym swoim płaczliwym charakterem, ale w tej sytuacji trudno się dziwić. Naprawdę ciekawy pomysł, który pamiętam do tej pory.

Czytałam za dzieciaka, ale mega mi się podobała. Chloe była troszkę irytująca z tym swoim płaczliwym charakterem, ale w tej sytuacji trudno się dziwić. Naprawdę ciekawy pomysł, który pamiętam do tej pory.

Czytałam ją będąc w gimnazjum. Ta książka nie jest zła, bardzo mnie wciągnęła w tamtym czasie. :)

Czytałam ją będąc w gimnazjum. Ta książka nie jest zła, bardzo mnie wciągnęła w tamtym czasie. :)

Trochę nie potrafiłam się przyzwyczaić do stylu pisania autorki, ale jak już się to udało - książka okazała się całkiem przyjemna. Od razu sięgnęłam po 2 tom, a po nim po 3ci. Akcja toczy się szybko, nie ma zbyt długich nudnych opisów co jest zdecydowanym plusem książki.

Trochę nie potrafiłam się przyzwyczaić do stylu pisania autorki, ale jak już się to udało - książka okazała się całkiem przyjemna. Od razu sięgnęłam po 2 tom, a po nim po 3ci. Akcja toczy się szybko, nie ma zbyt długich nudnych opisów co jest zdecydowanym plusem książki.

"Wezwanie" to książka, która opowiada o piętnastoletniej Chloe Saunders, która pewnego dnia zaczyna widzieć zmarłych. Wszystko zaczyna się w szkole, gdy duch zmarłego woźnego próbuje ją nastraszyć, co mu się udaje. Przerażona Chloe ucieka szkolnymi korytarzami, wywołując przy tym niemałe zamieszanie, a na koniec zostaje obezwładniona przez nauczycieli. Tym sposobem dziewczyna trafia do Lyle House, ośrodka, gdzie przebywają nastolatki z problemami. Postawiona diagnoza nie wróży dla niej dobrze, dodatkowo inni nastolatkowie również skrywają własne sekrety, już nie wspominając o samym ośrodku.
Nie da się ukryć, że ta powieść ma swój niepowtarzalny i fantastyczny klimat, który po prostu uwielbiam. Z wielką ekscytacją zabierałam się za tę lekturę i nie opuściła mnie ona nawet na chwilę podczas czytania. Zanurzanie się w świecie stworzonym przez autorkę to dla mnie czysta przyjemność. Książka zawiera mnóstwo zwrotów akcji, a wydarzenia pod jej koniec niesamowicie przyspieszją. Nie ukrywam, że ma ona swoje wady, jak na przykład, czasem zbyt młodzieżowy język czy dość szybkie przejście do konkretów na początku powieści, ale ja i tak ją uwielbiam. Mimo, że bardzo szybko ją przeczytałam, to i tak przywiązałam się do bohaterów. Polubiłam główną bohaterkę i to, że nie raz wykazała się dużym sprytem oraz pomysłowością. Jej zamiłowanie do filmów naprawdę może się udzielić i bardzo przypadło mi do gustu to, że czasami porównywała poszczególne wydarzenia do scen filmowych, przez co byłam tylko utwierdzana, że ta książka nie podlega żadnym schematom. Nie będę również zaprzeczać, że ogromnie zaintrygowała mnie postać Dereka, która tak swoją drogą, została świetnie wykreowana.
Całkowicie dałam się porwać lekturze i nie mogę doczekać się już następnego tomu. Mimo, że nie było to moje pierwsze spotkanie z "Wezwaniem" to bawiłam się tak samo świetnie jak za pierwszym razem. Bardzo cieszę się, że moje odczucia nie zmieniły się i już zawsze będę dobrze wspominać książkę, do której mam tak ogromny sentyment.
Serdecznie polecam.

"Wezwanie" to książka, która opowiada o piętnastoletniej Chloe Saunders, która pewnego dnia zaczyna widzieć zmarłych. Wszystko zaczyna się w szkole, gdy duch zmarłego woźnego próbuje ją nastraszyć, co mu się udaje. Przerażona Chloe ucieka szkolnymi korytarzami, wywołując przy tym niemałe zamieszanie, a na koniec zostaje obezwładniona przez nauczycieli. Tym sposobem...

Chloe ma 15 lat i cierpi na wieczną zmianę miejsc. Od niepamiętnych czasów jej rodzina bardzo często się przeprowadzała, przez co w szkołach zawsze była "tą nową". Mimo to udało jej się zacząć szkołę artystyczną w tym samym czasie co inne nastolatki i być jej częścią od samego początku. Wszystko byłoby w porządku, gdyby nie to, że Chloe widzi duchy, a one próbująb nawiązać z nią kontakt. W wyniku takiej próby nawiązania kontaktu i szarpaniny z nauczycielami, dziewczyna trafia do Lyle House - domu terapeutycznego dla trudnej młodzieży. I znowu, nie byłoby w tym nic dziwnego, gdyby nie to, że inni wychowankowie posiadają równie dziwne "choroby psychiczne".

Jest to książka tak naprawdę o niczym. Fabuła nie porywa, w zasadzie stoi w miejscu, postacie zachowują się irracjonalne, a w ich postępowaniu brakuje jakiejkolwiek logiki. Najbardziej widoczne jest to na przykładzie relacji głównej bohaterki z Dereckiem. Kiedy on chce z nią porozmawiać, bądź coś jej wyjaśnić to oczywiście wielki foch, ona nie będzie go słuchać, bo sama wie lepiej. Byłoby to do zniesienia, gdyby taka sytuacja miała miejsce raz, tymczasem to czytadło oferuje ich znacznie więcej.

Od pierwszej strony książka kreuje wielką tajemnicę. W końcu główna bohaterka widzi duchy, co samo w sobie jest dość dziwne, jednak czuć tam jeszcze resztki jakiegokolwiek napięcia. Tymczasem wielka tajemnica zostaje rozwiązana za pomocą jednego dialogu. Nikt później nie wraca ani nie rozwija rzeczy, które zostały powiedziane.

Świat magiczny to najbardziej nierealistyczny element tej książki. Autorka chyba nie miała pomysłu jak sensownie wtopić go do swojej historii i to, niestety, czuć. Odstaje on od pozostałych wątków i na ich tle jest po prostu sztuczny. Co jest doprawdy zabawne, ponieważ byłam w stanie uwierzyć, że Chloe widzi duchy i jej zdolność została ukazana naprawdę dobrze. Ale czarodziej będący ojcem dwójki chłopców był już totalnie od czapy. Mam wrażenie, że autorka poszerzyła swój świat o postacie magiczne, żeby główna bohaterka po prostu nie odstawała od reszty.

Postacie są jednowymiarowe i płaskie. Z łatwością da się je określić jednym słowem czy raczej poszczególną magiczną zdolnością. Prym wiedzie oczywiście główna bohaterka, która co jakiś czas wręcz poraża czytelnika swoją głupotą wobec innych bohaterów. W niektórych momentach miałam ochotę nią potrząsnąć i krzyknąć, żeby się ogarnęła. Na nic by się to jednak nie zdało.

Czy to oznacza, że książka nie posiada plusów? Oczywiście, że nie.

Główna bohaterka chodzi do szkoły artystycznej, a jej specjalnością jest reżyseria, więc myśli w sposób iście filmowy. Kiedy spotyka się z sytuacją, której nie jest w stanie sprostać, rozbiera ją na czynniki pierwsze i dopasowuje jej poszczególne elementy do danego gatunku filmów.
Niewątpliwą zaletą jest też to, że książka została napisana lekkim językiem, przez co czyta się ją nadzwyczajnie szybko. Jedyny zabieg, który irytuje po jakimś czasie to nadużywanie słowa "cool", które nie było nałogowo używane nawet w czasach pisania tłumaczenia "Wezwania".

Cała historia kończy się w momencie, który wręcz wymusza na czytelniku kontynuację. Ja jednak nie skuszę się na poznanie dalszych losów Chloe i reszty ekipy, najpewniej wyszłam wiekowo z targetu docelowego tej książki.

Chloe ma 15 lat i cierpi na wieczną zmianę miejsc. Od niepamiętnych czasów jej rodzina bardzo często się przeprowadzała, przez co w szkołach zawsze była "tą nową". Mimo to udało jej się zacząć szkołę artystyczną w tym samym czasie co inne nastolatki i być jej częścią od samego początku. Wszystko byłoby w porządku, gdyby nie to, że Chloe widzi duchy, a one próbująb nawiązać...

Nie należy do najlepszych jakie czytałam, ale mi się bardzo podobała. Gdy skończyłam pierwszy tom chciałam od razu wziąć drugi.

Nie należy do najlepszych jakie czytałam, ale mi się bardzo podobała. Gdy skończyłam pierwszy tom chciałam od razu wziąć drugi.

Trylogia Kelley Amstrong to jedna z moich ulubionych trylogi jakie czytałam. To w jaki sposób ukazany tu został świat paranormalny, bardzo mi się spodobał, a zwłaszcza w połączeniu ze światem ludzi. Jednakże najbardziej polubiłam tą książkę za bohaterów. Każda z postaci jest wykreowana bardzo dobrze, co bardzo mocno wpływa na odbiór książki.

Trylogia Kelley Amstrong to jedna z moich ulubionych trylogi jakie czytałam. To w jaki sposób ukazany tu został świat paranormalny, bardzo mi się spodobał, a zwłaszcza w połączeniu ze światem ludzi. Jednakże najbardziej polubiłam tą książkę za bohaterów. Każda z postaci jest wykreowana bardzo dobrze, co bardzo mocno wpływa na odbiór książki.

Pamiętam,że szybko mnie wciągnęła i ciekawie się ją czytało.

Pamiętam,że szybko mnie wciągnęła i ciekawie się ją czytało.