"Przygody Alicji" Kira Bułyczowa to jedna z ikonicznych lektur mojej wczesnej młodości, która w duże mierze zadecydowała o mojej miłości do SF.
Jak to się stało, że drugi tom przygód Alicji Sielezniewej trafił do mnie dopiero teraz, naprawdę nie wiem. Kosmiczne niedopatrzenie!
Przy jego lekturze bawiłem się niemal równie dobrze jak przy lekturze tomu pierwszego. Ze wzruszeniem i rozrzewnieniem trafiłem na moją bohaterkę, która przez czterdzieści lat w ogóle się nie zmieniła i nieustannie wpada w kłopoty. Rozczuliła mnie wizja Moskwy za sto lat - na pewno takiej nie będzie.
I łyżka dziegciu w tej beczce miodu - takich Rosjan niestety też nie.
Niesamowita, nostalgiczna podróż!

A na marginesie, albo czasy się zmieniły, albo redaktorzy, bo na stronie 296 widnieją takie oto słowa "jakaś zadurzona cipulka".
W książce dla młodszej młodzieży wydanej w roku 1982? Hm!

"Przygody Alicji" Kira Bułyczowa to jedna z ikonicznych lektur mojej wczesnej młodości, która w duże mierze zadecydowała o mojej miłości do SF.
Jak to się stało, że drugi tom przygód Alicji Sielezniewej trafił do mnie dopiero teraz, naprawdę nie wiem. Kosmiczne niedopatrzenie!
Przy jego lekturze bawiłem się niemal równie dobrze jak przy lekturze tomu pierwszego. Ze...

Drugi tom cyklu o przygodach Alicji jest zdecydowanie lepszy od pierwszego. Wydaje się jakby pomysł na przygody dziewczynki z przyszłości okrzepł w głowie Bułyczowa. Akcja jest bardziej spójna i bardziej wciągająca niż w pierwszej części. Jest tez mniej dziecinna. Być może przez ten czas Alicja dojrzała tak jak dojrzeli jej czytelnicy? Świetnym pomysłem było wysłanie chłopca do przyszłości który, narozrabiawszy tam, zwiał z powrotem unosząc cenny myleofon. Nie miała to być kradzież ale ochrona cennego sprzętu przed kosmicznymi piratami. W pogoń za chłopcem ruszają kosmiczni piraci i Alicja. Akcja zaczyna rozgrywać się we współczesnym (1978) Związku Radzieckim. I czuć to. Rezolutni nastolatkowie, niefrasobliwi hipisi, nadopiekuńcze mamusie i bacie oraz (obowiązkowo) kolektyw klasowy. Dzieci kolektywnie biorą sprawy w swoje ręce by odzyskać aparat z przyszłości i pokonać piratów kosmicznych. Perełką książki jest zwrot "zadurzona cipulka" którą nazwano zakochaną studentkę czekającą na telefon od swojego amanta. Przyjemny powrót do radzieckiej rzeczywistości fantastycznej nawet jeśli to było za sto lat.

Drugi tom cyklu o przygodach Alicji jest zdecydowanie lepszy od pierwszego. Wydaje się jakby pomysł na przygody dziewczynki z przyszłości okrzepł w głowie Bułyczowa. Akcja jest bardziej spójna i bardziej wciągająca niż w pierwszej części. Jest tez mniej dziecinna. Być może przez ten czas Alicja dojrzała tak jak dojrzeli jej czytelnicy? Świetnym pomysłem było wysłanie...

Fantastyka, przygody 11-12 latków,dynamiczna akcja,sensowna i spójna treść.

Fantastyka, przygody 11-12 latków,dynamiczna akcja,sensowna i spójna treść.

świetne wspomnienia z dzieciństwa związane z przygodami Alicji

świetne wspomnienia z dzieciństwa związane z przygodami Alicji

Drugi tom, o ile to możliwe, znacznie lepszy od pierwszego. Różne perspektywy, nieprzyzwoicie wartko i ciekawie prowadzona historia, po prostu grzech nie przeczytać. Nawet i po latach. ;)

Drugi tom, o ile to możliwe, znacznie lepszy od pierwszego. Różne perspektywy, nieprzyzwoicie wartko i ciekawie prowadzona historia, po prostu grzech nie przeczytać. Nawet i po latach. ;)