Przeczytana ze strzępów książki odnalezionej po jakiejś zlikwidowanej bibliotece - ciężko ją jednoznacznie ocenić - bo z jednej strony mamy wstrętnych kapitalistycznych handlarzy - wśród nich przyszła jasna gwiazda książki - Antoni ( i oczywiście cała masa opisów, żebyśmy dobrze wiedzieli, kto to jest ten zły w ichniejszej rzeczywistości ),z drugiej stachanowców z PRO. Nie powiem - te fragmenty czyta się ciężko, słabo i generalnie są odwzorowaniem dobrej prlowskiej propagandy, jak to zachód jest zły - my jesteśmy dobrzy (łącznie ze spotkaniem mechanika z Adlernest który przyznaje, że u nich "faszyzm się reformuje". Dlaczego więc nie 1? Ano za drugą część powieści - bardzo dobrze opisanej pracy pod wodą, gdy ludzie schodzili na dół w skafandrach nurkowych połączonych z powierzchnią przewodem. Sporo przygód, trochę wzajemnych podchodów osobistych i oczywiście w tle kobieta. Jeśli kogoś nie odrzuci propaganda na powierzchni - na pewno zainteresuje ta część historii która dzieje się pod wodą.

Przeczytana ze strzępów książki odnalezionej po jakiejś zlikwidowanej bibliotece - ciężko ją jednoznacznie ocenić - bo z jednej strony mamy wstrętnych kapitalistycznych handlarzy - wśród nich przyszła jasna gwiazda książki - Antoni ( i oczywiście cała masa opisów, żebyśmy dobrze wiedzieli, kto to jest ten zły w ichniejszej rzeczywistości ),z drugiej stachanowców z PRO. Nie...

Można tę książkę przeczytać, aby się upewnić jak to drzewiej bywało. Epoka stalinizmu pokazana od trochę innej strony.

Można tę książkę przeczytać, aby się upewnić jak to drzewiej bywało. Epoka stalinizmu pokazana od trochę innej strony.

Cały czas miałem wrażenie, że powieść została napisana na zamówienie ówczesnych, PRL-owskich władz. Cóż, władze miały swoje sposoby na to, by im nie odmawiano.
Postać Antoniego jest nieco sztuczna, drewniana, jakoś nie potrafi mnie do siebie przekonać. Treść żywcem wzięta z socrealistycznych obrazów z lat pięćdziesiątych. W sumie, powieść można by nazwać kiczowatą, gdyby nie podmorski klimat. Autor w jednym ze swoich opowiadań opisał kiedyś, jak brał udział w nurkowaniu głębinowym, w skafandrze pancernym, a zadaniem jego i jego towarzysza miało być pocięcie zalegającego dno Bałtyku wraku. Tamta opowieść – żywa i pełna humoru – była cudowna. Ta – niespecjalnie udana. Ale klimat pozostał.

Cały czas miałem wrażenie, że powieść została napisana na zamówienie ówczesnych, PRL-owskich władz. Cóż, władze miały swoje sposoby na to, by im nie odmawiano.
Postać Antoniego jest nieco sztuczna, drewniana, jakoś nie potrafi mnie do siebie przekonać. Treść żywcem wzięta z socrealistycznych obrazów z lat pięćdziesiątych. W sumie, powieść można by nazwać kiczowatą, gdyby...