Śmierć nacjonalisty

Początkowo ciężko było mi się w nią "wdrożyć". W pewnym momencie jednak po prostu ją pochłonęłam. Zakończenie nie do końca zadowalające w kwestii merytorycznej, ale cała reszta jak najbardziej. Polecam!

Początkowo ciężko było mi się w nią "wdrożyć". W pewnym momencie jednak po prostu ją pochłonęłam. Zakończenie nie do końca zadowalające w kwestii merytorycznej, ale cała reszta jak najbardziej. Polecam!

Pokaż mimo to

Hiszpańskie realia powieści kryminalnej są w naszym kraju niezbyt częste. Z tym większą ochotą biorę zawsze do ręki książki, które rozgrywają się na półwyspie Iberyjskim. Rebecca Pavel co prawda jest Amerykanką, ale realia hiszpańskiej stolicy przedstawia z godną podziwu starannością. Jej zadanie jest tym trudniejsze, że Śmierć nacjonalisty rozgrywa się tuż po ustaniu wojny domowej, która mocno wyniszczyła cały kraj.
Książka rozpoczyna się – jak na dobry kryminał przystało – od znalezienia zwłok. Mała dziewczynka, wracająca do domu ze szkoły, odkrywa zwłoki gwardzisty Franco. Śmierć policjanta wstrząsa nią tak bardzo, że gubi zeszyt i ucieka. W domu żali się swoją stratą, bo wszak tużpowojenne szkoły dają jeden zeszyt na cały rok. Jej ciotka, była republikanka, nie waha się ani chwili i postanawia odzyskać stracony zeszyt. Kiedy dociera na miejsce i klęka obok zwłok by podnieść cenny dla małej przedmiot, nadchodzi patrol gwardzistów. Jeden z nich nie ma żadnych wątpliwości – to kobieta zabiła. Bez wahania strzela jej w głowę. Od tego momentu sytuacja się tylko komplikuje. Gwardzista zaczyna mieć rozterki co do winy zabitej przez siebie kobiety. Z drugiej strony pojawia się mąż zabitej, który nie zważając na nic – jest zbiegłym rewolucjonistą – wychodzi z ukrycia i stara się odnaleźć mordercę swojej kobiety. Ich losy w końcu się przetną.
To książka nierówna i nieco poszarpana, trochę jak Madryt, jaki opisuje. Akcja przyśpiesza i zwalnia, zmieniają się perspektywy narratora, wszystko wydaje się być na swoim miejscu. Ciekawa naprawdę intryga co chwilę robi nie tyle zwrot co ujawnia, że w otwartym pudełku zawiera się kolejne pudełko z tajemnicą. Niestety, wszystko co dobre, szybko się kończy i ostatnie wydarzenia opisane w powieści w ogóle nie wynikają z tego, jak ścieżka rozwoju bohaterów się toczyła. Wygląda to raczej na budowanie jakiegoś szczęśliwego zakończenia niemal na siłę, Przez to Śmierć nacjonalisty dużo straciła w moich oczach.
Ciekawe czasy są ukazane przez Pawel w ciekawy sposób. Sposób prowadzenia narracji, słowa wypowiadane przez bohaterów nie pozostawiają wątpliwości co do tego, po której stronie politycznego spektrum lokowane są sympatie autorki. Jej republikanie – zdecydowana większość w książce – przegrali, ale uczynili to wszystko w słusznej sprawie. Moralne zwycięstwo należy zatem do nich.
Postać sierżanta Tejady, gwardzisty Franco, nie jest jednak jednoznacznie potępiona. Autorka być może nie tłumaczy jego zachowania w pełni, ale stara się zrozumieć także sposób myślenia przeciwników Republiki. Na ile jej to wychodzi? Chyba udało jej się przekonać czytelników do tego, że również po stronie faszystów mogli znajdować się ludzie ideowi. Jej bohater jest sympatyczny, troszczy się o kobiety i dzieci, jest wyrozumiały dla podwładnych i stawia dojście do prawdy na pierwszym miejscu. Wszystko to sprawia, że budzi naszą sympatię po prostu.
Śmierć nacjonalisty to zgrabnie opisana historia splątanych losów tragicznych w skutkach lat wojny domowej. Ciężkie czasy nie sprzyjają sprawiedliwości, ale można próbować ją wymierzyć. Dla tej wiary w oczyszczającą moc prawdy warto tę książkę przeczytać.

Hiszpańskie realia powieści kryminalnej są w naszym kraju niezbyt częste. Z tym większą ochotą biorę zawsze do ręki książki, które rozgrywają się na półwyspie Iberyjskim. Rebecca Pavel co prawda jest Amerykanką, ale realia hiszpańskiej stolicy przedstawia z godną podziwu starannością. Jej zadanie jest tym trudniejsze, że Śmierć nacjonalisty rozgrywa się tuż po ustaniu wojny...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Hiszpania. Trudne lata wojny domowej. Zbrodnie, bieda i chaos. Bratobojcza walka. Do To wszystko juz znamy.
Myslisz wojna a tu kryminal. Smierc nacjonalisty, Rebecci Pawel to nie tylko zagadka morderstwa to takze i kawal historii Hiszpanii. Oficer Gwardii Cywilnej Carlos Tejada znajduje zwloki swego przyjaciela i osobe, ktora sie nad nim pochyla. Morderca a raczej morderczyni. Zabija kobiete. Ale czy slusznie? Na jaw wychodza pewne sprawy. Realizm tak straszny, ze az nie mozna sie oderwac od ksiazki. Faktem jest, ze autorka amerykanka i wykladowczyni na uniwerystecie w Nowym Yorku tak dobrze przedstawila dzieje franksistowskich oprawcow i ich ofiar, ze ma sie wrazenie jakby pisala je osoba zyjaca w tamtych czasach. A Pawel to przeciez cioci rowiesnica. Bardzo zgrabna lektura. Polecam.

Hiszpania. Trudne lata wojny domowej. Zbrodnie, bieda i chaos. Bratobojcza walka. Do To wszystko juz znamy.
Myslisz wojna a tu kryminal. Smierc nacjonalisty, Rebecci Pawel to nie tylko zagadka morderstwa to takze i kawal historii Hiszpanii. Oficer Gwardii Cywilnej Carlos Tejada znajduje zwloki swego przyjaciela i osobe, ktora sie nad nim pochyla. Morderca a raczej...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Ciekawa, podobała mi się.

Ciekawa, podobała mi się.

Pokaż mimo to

Interesująca kryminalna konstrukcja, w której śledztwo w tej samej sprawie prowadzone jest przez dwóch bohaterów, stojących po różnych stronach barykady społeczno-politycznej, tuż po zakończeniu wojny domowej w Hiszpanii 1939 roku (frankistowski sierżant Gwardii Cywilnej kontra komunista republikanin). Motywy podjęcia się rozwiązania sprawy co prawda są inne, ale krocząc tymi samymi tropami doprowadzają do dość zaskakującego jej rozwiązania. Śledztwo jest trudne, bowiem zdobywane przez obu informacje zamiast pomagać w sprawie coraz bardziej ją komplikują.
Wątek kryminalny to nie jedyna konfrontacja dwóch ideologii. Również w sferze obyczajowej uczucia stają do walki z politycznymi przekonaniami. Pojawia się odwieczne pytanie: zawierzyć sercu, czy rozumowi?
W tle autorka bardzo realistycznie maluje nam obraz sytuacji społeczeństwa w ówczesnej Hiszpanii, w której zwycięzcy brutalnie rozprawiają się z pokonanymi. Przy czym pisarka robi to tak umiejętnie, że czytelnik otrzymuje historię pozbawioną moralizatorskiego tonu. Doskonałym tego przykładem może być świetnie zarysowana postać sierżanta Carlosa Tejady, człowieka, którego trudno jednoznacznie scharakteryzować.
"Śmierć nacjonalisty" to pierwsza część trylogii o Tejadzie. Chętnie sięgnę po następne i zachęcam do tego innych czytelników.

Interesująca kryminalna konstrukcja, w której śledztwo w tej samej sprawie prowadzone jest przez dwóch bohaterów, stojących po różnych stronach barykady społeczno-politycznej, tuż po zakończeniu wojny domowej w Hiszpanii 1939 roku (frankistowski sierżant Gwardii Cywilnej kontra komunista republikanin). Motywy podjęcia się rozwiązania sprawy co prawda są inne, ale krocząc...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Chwyciłam Śmierć nacjonalisty na szybko z półki, chcąc zając czymś deszczowe niedzielne popołudnie, bez konieczności analizowania, wnikliwe oceny i zaangażowania emocjonalnego.

Akcja tej powieści umiejscowiona jest w Madrycie w 1939 r. Zaraz po zakończeniu wojny domowej wojska frankistowskie (Gwardia Cywilna) okupują stolicę, w której panuje bieda i głód. Wszyscy boją się terroru i możliwych represji. Gwardziści wykorzystują każdą okazję by pozbyć się swych przeciwników – Republikanów tzw. „czerwonych”.

Sierżant Gwardii Cywilnej – skrupulatny i oddany sprawie Carlos Tejada znajduje na ulicy zabitego dawnego przyjaciela a nad jego ciałem jedną z republikanek, dlatego też sam wymierza sprawiedliwość. Dopiero potem zastanawia się nad ewentualnymi pobudkami „czerwonej”, nad tym, co mogło do tej zbrodni doprowadzić i czy rzeczywiście to ona jest winna.

Sam początek tzn. przyczyna zabicia Vivianne wydawała mi się absurdalna. Nie mogłam sobie wyobrazić, że autorka mogła użyć takiej błahostki do rozkręcenia całej akcji. Zaśmiałam się i gotowa byłam odłożyć tę książkę. Ale wytrwałam. Akcja rozwinęła się w dość dobrym kierunku, pojawił się interesujący wątek, a autorka płynnie połączyła wszystko ze sobą. Do rozwiązania była nie tylko zagadka śmierci gwardzisty ( z drugiej strony bliscy Vivianne chcieli dowiedzieć się z czyjej ręki ona zginęła) ale również problem korupcji wśród Gwardzistów.
Dodało to kilka punktów w ocenie tej powieści ale nie na tyle by uznać fabułę za intrygującą i godną miana kryminału i thrillera.

Śmierć nacjonalisty jest osadzona w historycznych realiach owszem, dobrze oddanych ale nie urzekających. Na okładce mamy porównanie tła historycznego do tego z Cienia wiatru Zafona ale znajduję to porównanie naprawdę nie trafionym. U Zafona czuło się tę Barcelonę wszystkimi zmysłami widziało się oczami wyobraźni. U Pawel owszem, tło wydarzeń wojennych jest dość ciekawe ale nie na tyle by pozwolić się tej powieści obronić w ostatecznym podsumowaniu.

Chwyciłam Śmierć nacjonalisty na szybko z półki, chcąc zając czymś deszczowe niedzielne popołudnie, bez konieczności analizowania, wnikliwe oceny i zaangażowania emocjonalnego.

Akcja tej powieści umiejscowiona jest w Madrycie w 1939 r. Zaraz po zakończeniu wojny domowej wojska frankistowskie (Gwardia Cywilna) okupują stolicę, w której panuje bieda i głód. Wszyscy boją się...

więcej

mniej

Pokaż mimo to