Jest to powieść zdecydowanie dla kobiet, o tym, jak w miesiąc można przewartościować swoje życie i przestawić je na całkowicie inne tory. I to przy pomocy trzech innych kobiet - samotnych matek biorących udział w telewizyjnym reality show "Era kobiet".
Polecam tę słodko-gorzką powieść o kobietach, okraszoną mnóstwem humoru.

Jest to powieść zdecydowanie dla kobiet, o tym, jak w miesiąc można przewartościować swoje życie i przestawić je na całkowicie inne tory. I to przy pomocy trzech innych kobiet - samotnych matek biorących udział w telewizyjnym reality show "Era kobiet".
Polecam tę słodko-gorzką powieść o kobietach, okraszoną mnóstwem humoru.

Tak jak w opisie - powieść o kobietach, dla kobiet, trochę słodka, trochę gorzka. Nie znalazłam w niej tylko zapowiadanego dowcipu, ale wcale nie był potrzebny.
Nie ma w niej wielkich uniesień, nagłych zwrotów akcji, pomimo tego, że rzecz się dzieje w reality show, w którym udział biorą bohaterki powieści. A lektura pozwala wyciągnąć bardzo ważny wniosek - tak jak książki nie należy oceniać po okładce, tak widząc kogoś ubranego jak lalka Barbie nie można z gory zakładać, że wie się o niej wszystko.

Tak jak w opisie - powieść o kobietach, dla kobiet, trochę słodka, trochę gorzka. Nie znalazłam w niej tylko zapowiadanego dowcipu, ale wcale nie był potrzebny.
Nie ma w niej wielkich uniesień, nagłych zwrotów akcji, pomimo tego, że rzecz się dzieje w reality show, w którym udział biorą bohaterki powieści. A lektura pozwala wyciągnąć bardzo ważny wniosek - tak jak książki...

"Era Kobiet" to książka kierowana zdecydowanie do płci pięknej. Autorki - Marika Krajniewska i Marzena Lickiewicz, przedstawiają obraz matek samotnie wychowujących dzieci. Głównymi bohaterkami są koleżanki z czasów podstawówki - Roxana i Karolina. Przeplatająca się narracja przedstawia punkty widzenia świata przez każdą z dwóch bohaterek. Opowieść pełna jest humoru i ciepłych uczuć. Gdy na pierwszych stronach książki napotykamy wzmiankę o Big Brotherze i portalu Nasza Klasa - nie mamy wątpliwości, że jest to książka będąca znakiem polskiej współczesności.

Era Kobiet to pierwsze na świecie reality show zorganizowane przez jedną ze stacji telewizyjnych. Program trwa jeden letni miesiąc. Jest to swego rodzaju eksperyment psychologiczny mający na celu obnażenie kobiecych charakterów. Telewidzowie mogą zagłosować na wybraną uczestniczkę i zadecydować, która z pań najbardziej zasłużyła na nagrodę główną jaką jest dom marzeń. Decyzją organizatorów programu do "wielkiego domu", monitorowanego kamerami, trafiają cztery kobiety wraz ze swoimi pociechami. Oprócz Karoliny i Roxany poznajemy Bożenę i Kaśkę. Kobiety potrafią być intrygujące, nieprzewidywalne, czasem nawet śmieszne. Każda postać przedstawiona w powieści jest bardzo charakterystyczna.

Czytelnik staje się w pewnym sensie świadkiem wydarzeń, towarzyszy uczestniczkom programu w codziennych czynnościach, poznaje ich osobowości. Nie każda z bohaterek jest w stanie całkowicie `rozebrać się` ze swych uczuć pod obstrzałem kamer. Jednak w „Pokoju Refleksji” odkrywają rozmaite poziomy wrażliwości. Całomiesięczny pobyt w towarzystwie innych kobiet `po przejściach` wiele zmienia w życiu każdej z nich. Nawiązują się przyjaźnie. Jesteśmy świadkami więzi rodzącej się pomiędzy dwoma zupełnie różnymi kobiecymi charakterami. Wbrew pozorom - uzupełniającymi się na tyle, by później móc darzyć się ogromnym szacunkiem i uczyć od siebie nawzajem.

W książce brakuje bohaterów płci męskiej. Jeśli już, to są to postacie drugoplanowe, np. kamerzysta czy kurier, jak również wspominani przelotnie byli partnerzy uczestniczek reality show. Pomimo tego, to właśnie mężczyźni są ukrytym podmiotem działań bohaterek. W miarę upływu czasu, samotne matki coraz mocniej uświadamiają sobie, jak bardzo pragną miłości i potrzebują partnerów, z którymi mogłyby dzielić życie i wychowywać córki. Bo życie nawet najdzielniejszej samotnej kobiety wychowującej dzieci, wcale nie jest tylko powodem do dumy i pasmem zwycięstw w walce o byt.

"Era Kobiet" to książka nie tylko o programie reality. To także powieść o kobietach, które przez przeciwności losu zostały zmuszone, by walczyć o siebie i o szczęście swoich dzieci.

Zakończenie jest zaskakujące. Ostatnie strony przeczytałam szklącymi się od łez oczami. Nie sposób pozostać obojętnym wobec tej opowieści. To my, kobiety nadajemy głębszego sensu życiu. Mężczyźni często zarzucają nam doszukiwanie się drugiego dna. Ale czyż nie jest to powód, dla którego warto nas kochać jeszcze bardziej? Nie widzimy świata tylko w kolorze białym lub czarnym. Nadajemy zdarzeniom głębszego znaczenia, dostrzegamy ich różnobarwne sensy, przyprawiamy smakiem, cieszymy się drobnostkami. Są sytuacje, w których nikt inny nie zrozumie tak dobrze kobiety, jak tylko druga kobieta. Jednak bardzo potrzebujemy męskiego ramienia, na którym możemy się wesprzeć. Życiowego partnera, o którego możemy się troszczyć, przed którym możemy emanować swoją kobiecością, dla którego chcemy stawać się lepsze i piękniejsze. To czego pragniemy najbardziej - to miłość. Zasługuje na nią każda z nas, bez względu na to jak bardzo potrafi być `niepojęta`.

Joanna Markowska

"Era Kobiet" to książka kierowana zdecydowanie do płci pięknej. Autorki - Marika Krajniewska i Marzena Lickiewicz, przedstawiają obraz matek samotnie wychowujących dzieci. Głównymi bohaterkami są koleżanki z czasów podstawówki - Roxana i Karolina. Przeplatająca się narracja przedstawia punkty widzenia świata przez każdą z dwóch bohaterek. Opowieść pełna jest humoru i...

„Era Kobiet” została napisana przez dwie autorki: Marlenę Lickiewicz i Marikę Krajniewską. Wspólna praca wyszła im całkiem dobrze. Książka ma niedużą objętość, zaledwie 210 stron. Przeczytałam ją w drodze z Belgii do domu. Egzemplarz wygrałam w konkursie na portalu nakanapie.pl.

Powieść opowiada o losach dwóch głównych bohaterek: Roxany i jej koleżanki z dzieciństwa Karoliny. Obie postanawiają wziąć udział w reality show dla samotnych matek z dziećmi. Oprócz nich w programie biorą udział dwie inne kobiety: Bożena i Katarzyna. Każda z nich oczekuje czegoś innego od życia, od swojej roli w programie. Za to wszystkie łączą ciężkie przeżycia z przeszłości, samotne macierzyństwo i problemy z mężczyznami. Bohaterki można podzielić na dwa obozy, tych dla których najważniejsze są ich dzieci i tych, z dla których dzieci są przeszkodą w spełnieniu z partnerem. Czy miesiąc, który spędzą wspólnie dzieląc się swoimi troskami i poznając cudze problemy, może zmienić ich zachowanie sprzed programu? Będą umiały stać się lepszymi matkami i kobietami? A może odnajdą prawdziwą przyjaźń z kimś, kogo nigdy by o to wcześniej nie podejrzewały, ponieważ oceniały kogoś bez rozmowy z nim? A może wszystko będzie tylko przykrywką, dzięki której mogą wygrać główną nagrodę?

Całość mocno jest osadzona w realiach współczesnej Polski: naszej-klasy, problemach z pracą, reality show, chęcią zrobienia kariery za wszelką cenę, znalezieniem przystojnego mężczyzny, rozwodami oraz częstego braku zainteresowania dziećmi. To słodko-gorzka opowieść o byciu matką, a przede wszystkim kobietą. Momentami zabawna, choć chyba częściej smutna.

Treść zmusza do refleksji, zastanowienia się, co tak naprawdę jest w życiu ważne i do czego trzeba dążyć. Pokazuje, że czasami nasze szczęście (lub co nam się wydaje, że nim jest) jest okupione cierpieniem innych, całkiem niewinnych bliskich nam osób. Brakowało mi bardziej rozbudowanej analizy psychiki bohaterek, można było nad nimi lepiej popracować.

Muszę przyznać, że powieść mnie wciągnęła, może to dzięki narracji, która prowadziły dwie główne, całkiem do siebie niepodobne bohaterki. Dobrym pomysłem był też podział książki na poszczególne dni, które matki spędziły w programie. Podoba mi się także okładka, taka prosta, z bukietem moich ulubionych kwiatów.

Na minus zdecydowanie język, cieszę się, że książka porusza sprawy współczesne, lecz wolę gdy autor posługuje się normalnymi słowami, a nie dodatkami w stylu „hihihi” czy powiedzonkami jakby wyjętych z ust dzisiejszej młodzieży.

„Era Kobiet” została napisana przez dwie autorki: Marlenę Lickiewicz i Marikę Krajniewską. Wspólna praca wyszła im całkiem dobrze. Książka ma niedużą objętość, zaledwie 210 stron. Przeczytałam ją w drodze z Belgii do domu. Egzemplarz wygrałam w konkursie na portalu nakanapie.pl.

Powieść opowiada o losach dwóch głównych bohaterek: Roxany i jej koleżanki z dzieciństwa...

http://kasandra-85.blogspot.com/2011_03_01_archive.html

http://kasandra-85.blogspot.com/2011_03_01_archive.html