Przezabawnie kiczowata historyjka, którą w sumie ciężko brać jako SF, nawet jeśli posiada szereg elementów przynależnych do tego gatunku. To raczej zwariowany miks wyobrażeń biblijnych, UFO i Świata Rzeki Farmera, zrobiony z jednej strony przeuroczo, z drugiej jednak mocno nieporadnie i koślawo - głównie ze względu na dziwaczną psychologię postaci, nadmierną dawkę emfazy i odczuwalną od czasu do czasu żenującą naiwność. Książkę czyta się przez to z nieustającym niedowierzaniem i pewną dozą nieufności.

Trzeba jednak przyznać, że ogólny koncept jest frapujący. Przypadkowy facet zostaje wypchnięty z pociągu przez trójkę rozbisurmanionych pasażerów i... budzi się w gąszczu szarawych krzaczysk. Krzaki ciągną się jak okiem sięgnąć, aczkolwiek trafiają się w nich wąskie ścieżki, prowadzące do trawiastych polan. Na każdej z polan stoi zaś bunkier, w którym - pod ziemią - mieści się "stołówka" (kilka wyrytych w podłożu rynien, wypełnionych ziemniakami, kotletami, zupą i kompotem) oraz ubikacja (czemuś w ogóle nie opisana). Co to za miejsce? Nie wiadomo. Co oznaczają zawieszone na bunkrze transparenty? Nie wiadomo. Dlaczego ziemskie rzeczy, w tym ubrania, szybko się tu rozpadają? Nie wiadomo. Pewne jest tylko to, że czas jakby tu nie istniał, towarzysze niedoli są niezbyt rozmowni, a po okolicy fruwają tzw. skrzydłowe, pozbawione płci ludzkie istoty, udzielające pomocy potrzebującym (taszczą na plecach termos z posiłkiem) i wskazujące drogę do polan. Reszta fabuły to próba zrozumienia przez bohatera, o co w tym wszystkim chodzi, i co to w ogóle za planeta.

I wszystko byłoby w porządku, gdyby bohater nie miał zupełnie abstrakcyjnych skoków emocjonalnych, gdyby nie przeskakiwał co chwila z trybu grzecznego inteligenta w tryb tępego buca i chama. Taka maniera męczy i nie pozwala dać się porwać zwariowanej akcji, niepokojąc niezbyt zrozumiałym ślizganiem się opowieści na granicy grafomanii. Bo w tym momencie ciężko stwierdzić, czy książka została napisana tak celowo, dla zgrywy, czy może jednak autor zbyt entuzjastycznie podszedł do swojej twórczości i - za przeproszeniem - rzygnął niezbyt kontrolowanym słowotokiem. Chwilami fajnym, chwilami dowcipnym, z pewnością niosącym nietuzinkową wizję para-Nieba, ale podanym z entuzjazmem podszytym infantylnością.

Jak by jednak nie było, na ogół bawiłem się podczas lektury całkiem nieźle, a i zakończenie jest mile skonstruowane, więc nie ma co zbyt mocno rozdzierać szat.

Przezabawnie kiczowata historyjka, którą w sumie ciężko brać jako SF, nawet jeśli posiada szereg elementów przynależnych do tego gatunku. To raczej zwariowany miks wyobrażeń biblijnych, UFO i Świata Rzeki Farmera, zrobiony z jednej strony przeuroczo, z drugiej jednak mocno nieporadnie i koślawo - głównie ze względu na dziwaczną psychologię postaci, nadmierną dawkę emfazy i...

Książkę przeczytałem dość szybko, ale to przez to, że byłem zaciekawiony rozwiązaniem całej tej zagadki, która została nam przedstawiona na samym początku. Czytelnik musi nieźle się wysilić, aby wszystko zrozumieć, ale mimo tego jest to przyjemna lektura, po którą warto sięgnąć. Nie żałuję, że sięgnąłem po tę książkę, gdyż spędziłem dzięki temu przyjemną podróż. Zazwyczaj ubolewam, gdy bohater jest bardzo inteligentny i nie można się z nim równać, ale tutaj nie odczuwałem tego, więc spory plus. Mam nadzieję, że kiedyś się zetknę z czymś podobnym, bo naprawdę warto. Aczkolwiek ogłupiające rozmowy przedstawionych postaci mieszają w głowie.

Książkę przeczytałem dość szybko, ale to przez to, że byłem zaciekawiony rozwiązaniem całej tej zagadki, która została nam przedstawiona na samym początku. Czytelnik musi nieźle się wysilić, aby wszystko zrozumieć, ale mimo tego jest to przyjemna lektura, po którą warto sięgnąć. Nie żałuję, że sięgnąłem po tę książkę, gdyż spędziłem dzięki temu przyjemną podróż. Zazwyczaj...

To jedna z najlepszych książek jakie czytałam. Pełna absurdów i humoru opowieść o rozmywaniu się świadomości. W moim odczuciu ciekawa koncepcja raju. Umysł czytelnika pracuje na pełnych obrotach usiłując nadać sens opisywanym wydarzeniom, przez co bardzo łatwo wcielić się w postać i pochłonąć pozycję w jeden wieczór. Zapomniany skarb!

To jedna z najlepszych książek jakie czytałam. Pełna absurdów i humoru opowieść o rozmywaniu się świadomości. W moim odczuciu ciekawa koncepcja raju. Umysł czytelnika pracuje na pełnych obrotach usiłując nadać sens opisywanym wydarzeniom, przez co bardzo łatwo wcielić się w postać i pochłonąć pozycję w jeden wieczór. Zapomniany skarb!

Dziwna ta książka, początek nużący, środek trochę żwawszy, a końcówka powtórką z początku. Widać, że autor chce przekazać pewne przesłanie pod płaszczykiem wydarzeń w książce, po sprawdzeniu roku, w którym roku książka została napisana dużo się wyjaśnia. Nie do końca mi spasowały takie klimaty, pomysł nawet ciekawy, ale za bardzo kuł mnie w oko "przekaz". Podejrzewam, że gdybym czytał książkę w innej rzeczywistości to otrzymałaby wyższą ocenę.

Dziwna ta książka, początek nużący, środek trochę żwawszy, a końcówka powtórką z początku. Widać, że autor chce przekazać pewne przesłanie pod płaszczykiem wydarzeń w książce, po sprawdzeniu roku, w którym roku książka została napisana dużo się wyjaśnia. Nie do końca mi spasowały takie klimaty, pomysł nawet ciekawy, ale za bardzo kuł mnie w oko "przekaz"....