Bardzo dobra, klimatyczna, momentami creepy, z paroma warstwami narracyjnymi.

Bardzo dobra, klimatyczna, momentami creepy, z paroma warstwami narracyjnymi.

Jak na rok 1974, to bardzo dobre. Pomysł świetny, ale trochę zbyt dużo opisów szaleństwa. Chyba wtedy była taka moda. Początek świetny, którego nie powstydziłby się Cixin Liu. Zakończenie zbyt płaskie. Całość jednak prosi się o kontynuację

Jak na rok 1974, to bardzo dobre. Pomysł świetny, ale trochę zbyt dużo opisów szaleństwa. Chyba wtedy była taka moda. Początek świetny, którego nie powstydziłby się Cixin Liu. Zakończenie zbyt płaskie. Całość jednak prosi się o kontynuację

Jedna z książek, dzięki której zakochałem się w fantastyce.

Jedna z książek, dzięki której zakochałem się w fantastyce.

Niestety nie mogę dać więcej, książka mimo ciekawej koncepcji i nietuzinkowego pomysłu na ratowanie ziemskiej przyrody leży 'fabularnie'. Drętwe dialogi, chaotyczne opisy (nieudolna próba uchwycenia ludzkich myśli),sztucznie oniryczny klimat, do tego brak konkretnej puenty - pomimo jej 'budowania'. Traktować jako ciekawostkę i nie zawiedzie.

Niestety nie mogę dać więcej, książka mimo ciekawej koncepcji i nietuzinkowego pomysłu na ratowanie ziemskiej przyrody leży 'fabularnie'. Drętwe dialogi, chaotyczne opisy (nieudolna próba uchwycenia ludzkich myśli),sztucznie oniryczny klimat, do tego brak konkretnej puenty - pomimo jej 'budowania'. Traktować jako ciekawostkę i nie zawiedzie.

Książka (pierwszy raz wydana w 1974 r.) bardzo zaskakuje przede wszystkim aktualnością problematyki: degradacja ekosystemu oraz dojmująca, wpędzająca w depresję samotność, spowodowana wieloletnią pracą w izolacji, grupka ludzi kontestująca społeczną konieczność. Oczywiście, drobne anachronizmy są nieuniknione, ale nie dotyczy to języka ani istoty sprawy.

Zajmująca, ponadczasowa i świetnie napisana lektura - Petecki zdecydowanie lepszy niż 90% dzisiejszych pożal się boże polskich autorów fantastyki.

Książka (pierwszy raz wydana w 1974 r.) bardzo zaskakuje przede wszystkim aktualnością problematyki: degradacja ekosystemu oraz dojmująca, wpędzająca w depresję samotność, spowodowana wieloletnią pracą w izolacji, grupka ludzi kontestująca społeczną konieczność. Oczywiście, drobne anachronizmy są nieuniknione, ale nie dotyczy to języka ani istoty sprawy.

Zajmująca,...

7,5/10

7,5/10

Nie chciałabym sprawiać komukolwiek przykrości... ale to było tak słabe, że nie mogę dać wyższej oceny.
Logika konceptu kulała już od początku, potem zaczął on rozjeżdzać się całościowo, by wreszcie zemrzeć totalnie w agonii czegoś co miało być puentą.
Nie jest to ani dobra pozycja psychologiczna, ani ciekawa przygodówka. Nie wiem co autor chciał przekazać w swoim dziele poza tym, że cisza bywa dojmująca i oddziałuje na psychikę ludzi.

Nie chciałabym sprawiać komukolwiek przykrości... ale to było tak słabe, że nie mogę dać wyższej oceny.
Logika konceptu kulała już od początku, potem zaczął on rozjeżdzać się całościowo, by wreszcie zemrzeć totalnie w agonii czegoś co miało być puentą.
Nie jest to ani dobra pozycja psychologiczna, ani ciekawa przygodówka. Nie wiem co autor chciał przekazać w swoim dziele...

Lubię s-f, z fantasy tę, ktora pokazuje nasz świat i świat fantastyczny jako przenikające się nawzajem, opowieści niesamowite (nie mylić z horrorem, czyli jatkami w "fantastycznej", a czasem i turpistycznej formie). I lubię, horrible dictu, takich autorów, jak Czesław Chruszczewski i Bohdan Petecji (wyjąwszy ostatnią powieść). Dlaczego? Może na przykład dla mocno utopijnego sposobu myślenia, który jednak wyraźnie, chociaż w różny sposób, ma u tych pisarzy charakter konwencji. (Tak jak film "46-okunen no koi"). Co jednak z powieścią "Tylko cisza"? Od strony czysto literackiej piszą o tym inni. Jako zaś opowieść o ciszy (chociaż nie tylko o niej),ma w sobie coś, kto chyba nawet zanurzurzonemu po uszy w naszych ("wstaw odpowiednie przymiotniki") czasach zasmakować ciszy, dotknąć ciszy, dać się jej ogarnąć. I dlatego, chociaż książka może być odbierana jako monotonna, wręcz nudna - polecam.

Lubię s-f, z fantasy tę, ktora pokazuje nasz świat i świat fantastyczny jako przenikające się nawzajem, opowieści niesamowite (nie mylić z horrorem, czyli jatkami w "fantastycznej", a czasem i turpistycznej formie). I lubię, horrible dictu, takich autorów, jak Czesław Chruszczewski i Bohdan Petecji (wyjąwszy ostatnią powieść). Dlaczego? Może na przykład dla mocno utopijnego...

Nudne i nielogiczne. Pomysł odnowy ekologicznej świata - spoko. Ale wariowanie szkolonego pilota od pierwszego dnia przez tytułową 'ciszę' to mocna przesada. Człowiek wariuje w zupełnej ciszy, ale dźwięki otoczenia- wiatru, zwierząt, itp. to warunki w których żyją pewnie miliony ludzi w obecnych czasach. Ten fakt nie dał mi spokoju podczas czytania - szczególnie, że w dużej części na tym "szalenstwie" skupia się książka. Nie polecam.

Nudne i nielogiczne. Pomysł odnowy ekologicznej świata - spoko. Ale wariowanie szkolonego pilota od pierwszego dnia przez tytułową 'ciszę' to mocna przesada. Człowiek wariuje w zupełnej ciszy, ale dźwięki otoczenia- wiatru, zwierząt, itp. to warunki w których żyją pewnie miliony ludzi w obecnych czasach. Ten fakt nie dał mi spokoju podczas czytania - szczególnie, że w dużej...

Ciekawy, oryginalny pomysł. Zwykle powieści pokazują sprawy od strony głównych bohaterów, typu kapitanowie, zdobywcy, dowódcy, itp. Tutaj - widziny podszewkę rzeczywistości, można powiedzieć to jakby patrzeć od strony technicznej obsługi danej cywilizacji.
Klimat nieco paranoiczny, ogladanie się za siebie, poczucie niepewności. Mnie sie podobało. Na pewno to coś innego, a nie tania sztampa jaką dziś można znaleźć w księgarniach. Polecam.

Ciekawy, oryginalny pomysł. Zwykle powieści pokazują sprawy od strony głównych bohaterów, typu kapitanowie, zdobywcy, dowódcy, itp. Tutaj - widziny podszewkę rzeczywistości, można powiedzieć to jakby patrzeć od strony technicznej obsługi danej cywilizacji.
Klimat nieco paranoiczny, ogladanie się za siebie, poczucie niepewności. Mnie sie podobało. Na pewno to coś innego, a...