Ekstremalna wędrówka przez kontynent ale też w głąb siebie, bo taka wyprawa odkrywa prawdziwą naturę.

Ekstremalna wędrówka przez kontynent ale też w głąb siebie, bo taka wyprawa odkrywa prawdziwą naturę.

Ciekawa historia. Gratka dla tych, którzy inetresuja się mieszkańcami Afryki Północnej. Dużo szczegółów z życia przeróżnych saharyjskich plemion i ludów. Polecam

Ciekawa historia. Gratka dla tych, którzy inetresuja się mieszkańcami Afryki Północnej. Dużo szczegółów z życia przeróżnych saharyjskich plemion i ludów. Polecam

Z przyjemnością słuchałam pustynnej opowieści. Dwoje bohaterów, Anglik i drobna Włoszka postanawiają przebyć Saharę w jej najszerszym odcinku, a więc od wybrzeża Mauretanii do brzegów Nilu w Sudanie. A wyzwanie jest szczególne, gdyż ich wyprawa ma odbywać się jedynie na wielbłądach. Cała podróż trwała 271 dni i obfitowała w różne przygody, często dramatyczne a inne zabawne. Ponad 7000 km pustynnych bezdroży, piasku wdzierającego się w każdą szczelinę, traw i skał raniących kopyta wielbłądów, dzikich zwierząt i kleszczy, które na pustyni potrafiły przez trzy lata czekać na swoją ofiarę. Były śmieszne przepychanki z wielbłądami, które nieraz pokazywały swoją upartą naturę, spotkania z groźnymi tubylczymi plemionami, mieszkańcami wiosek, którzy z ciekawością przyjmowali podróżnych i z niesmakiem patrząc na białą kobietę samotnie wędrującą z mężczyzną. Wśród bezkresu i żaru lejącego się z nieba, znajdowali szczątki zwierząt lub porzuconych samochodów czy wraku samolotu.
Ich trasa przebiegała także przez tereny objęte wojną domową, gdzie nawet kilkunastoletni chłopcy nosili broń i w każdej chwili mogli zginąć z ich reki, nie mówiąc już o urzędnikach, którzy utrudniali im przemarsz.
Aby nie zboczyć z trasy najmowali przewodników, z którymi często mieli sporo kłopotów i zabawnych sytuacji. Każdy wnosił swoją historię, obyczaje i filozofię życiową.
Ciekawie napisana książka, przybliżająca tajemniczy świat ludzi zamieszkujących obszar Sahary środkowej, tak bardzo różniących się obyczajowo i mentalnie od chrześcijan. Bohaterowie sympatyczni, odbywający niecodzienną podróż poślubną.
Polecam wszystkim lubiącym przygody i nieznane światy.

Z przyjemnością słuchałam pustynnej opowieści. Dwoje bohaterów, Anglik i drobna Włoszka postanawiają przebyć Saharę w jej najszerszym odcinku, a więc od wybrzeża Mauretanii do brzegów Nilu w Sudanie. A wyzwanie jest szczególne, gdyż ich wyprawa ma odbywać się jedynie na wielbłądach. Cała podróż trwała 271 dni i obfitowała w różne przygody, często dramatyczne a inne...

O ile dobrze pamiętam, oni pobrali się specjalnie/głównie na tą wyprawę.
I ruszają w drogę. Do pokonania mają długą drogę, przez tereny, gdzie niewielka pomyłka może doprowadzić do śmierci. Wędrówka jest ciężka. Najmują przewodników, niektórzy z nich są niekompetentni, ważny jest tylko zarobek. Dodatkowym niebezpieczeństwem są ludzie. Lokalne plemiona może już nie napadają na wędrowców, ale może tak. Wędrują przez tereny ogarnięte wojną domową, kilka razy muszą przekonywać lokalnych dowódców i urzędników (część z nich zgadza się na podróż, ale samochodem).
"Miesiąc miodowy, ale bardzo mało w nim miodu"

Opis podróży zrównoważony. Bohaterowie nie "filozofują" zanadto, sprawy "techniczne" opisane są jako przybliżające tematykę, bez ambicji napisania przewodnika "Kompletny przewodnik przejścia pieszo przez Saharę".

O ile dobrze pamiętam, oni pobrali się specjalnie/głównie na tą wyprawę.
I ruszają w drogę. Do pokonania mają długą drogę, przez tereny, gdzie niewielka pomyłka może doprowadzić do śmierci. Wędrówka jest ciężka. Najmują przewodników, niektórzy z nich są niekompetentni, ważny jest tylko zarobek. Dodatkowym niebezpieczeństwem są ludzie. Lokalne plemiona może już nie napadają...

Po wielu latach wracam do tej książki i magicznej podróży, którą odbyłam z małżeństwem Asherów.
Michael Asher urodził się w Stamfort w roku 1953. Pełnił czynną służbę wojskową w Irlandii Północnej, studiowała w Carnegie College, pracowała dla patroli antyterorystycznych RUC Special Patrol Group. Rozczarowanie pracą na rzecz sił zbrojnych spowodowało zmianę i wyjazd w 1979 roku do Sudanu, podjęcie pracy wolontariusza - nauczyciela języka angielskiego. W trakcie pobytu kupuje wielbłąda i przebywają 1500 mil przez Kordofan i Darfur, tam łączy się ze stadem wielbłądów zabranych na północ do Egiptu odbywa starożytną trasą karawany zwaną jako Darb al-Arba'in (Czterdzieści dni) i to staje się podwaliną pierwszej książki "W poszukiwaniu czterdziestu dni drogi".

Ciekawym doświadczeniem w życiu pisarza będzie zamieszkanie wraz z plemieniem Kababish w 1982 roku. Koczownicze plemię z północnego Kordofanu, z których wszystkie są prowadzone przez jednego nazira lub wodza. Specjalizują się w pasterstwie wielbłądów , co daje im wysoką pozycję w społeczeństwie arabskim, ponieważ wielbłądy są wysoko cenione.
Główną religią plemienia kababish jest islam , wyznający wyznanie sunnickie . Śledzą pochodzenie arabskich przodków i mówią po arabsku sudańskim Kobiety klasycznie ubierają się w długi niebieski materiał owinięty kilka razy wokół ciała, podczas gdy mężczyźni noszą długie białe tuniki, luźne białe spodnie i białe turbany. Większość mężczyzn będzie nosić sztylet lub miecz, a być może karabin lub strzelbę, ze względu na surowość pustynnego życia i groźbę bandytyzmu ze względu na ich cenne zasoby.
Dom Kababisha to proste miejsce wykonane z płóciennych lub ściennych ścian i dachów z włosia wielbłąda i skór. Wewnątrz znajdzie się kilka ozdób i duże łóżko uniesione z ziemi i połączone ze sobą skórzanymi paskami. Mięso, jagody i wszystko, co można handlować, składa się na dietę, a także arabską podstawę przyprawionej herbaty.
Michael Asher z Kababishami pozostał około trzech lat, podróżował tysiące mil na wielbłądzie, pracowała jako pasterz, uczył się języka arabskiego i suahili, towarzyszył wędrówkomnomadów i karawanom solnym.

W 1986 podczas wizyty w Chartumie przedstawiciele UNICEF Sudan proszą Ashera o zorganizowanie karawany wielbłądów na Wzgórzach Morza Czerwonego, celem pomocy ludziom Beji (etniczni mieszkańcy Sudanu, Egiptu i Erytrei) od suszy i głodu. W trakcie tej wyprawy poznaje arabistkę i fotografkę Mariantonietta Peru, która jest pracownikiem PR UNICEF. Fascynacja, miejsce, przygoda i niebawem ślub. Małżonkowie postanawiają okres podroży poślubnej przewędrować wielbładami Saharę pierwszy raz w historii szerokim łukiem, inspirując się Geoffrey'em Moorhousem, który w 1972 roku próbował przejść, niestety bezskutecznie.
Wyruszają z Chinguetti w Mauretanii w sierpniu 1986 roku z trzema wielbłądami. Wędrują przez Mauretanię, Mali, Niger, Czad i Sudan, w maju 1987 roku wreszcie dotarli do Nilu w Abu Simbel w południowym Egipcie.
Pierwsze zarejstrowane przejście Sahary z zachodu na wschód środkami niemechanicznymi w ciągu 271 dni i 4500 mil wielbłądem.

Wędrówka na grzbiecie wielbłądzim trwała 9 miesięcy po ponad 7000 km bezdroży pustynnych, odciski, otarcia skóry, braki wody, prymitywny "węzeł sanitarny", pot lał się po tyłku, żar z nieba i suchość w ustach, brzmienie i odgłosy Czarnego Lądu, a gdy nas dopadła burza piaskowa, to czułam piasek w każdej części ciała, wypełniał moje pory...uciążliwe kleszce, insekty, dzikie zwierzęta konta tubylcy, inność, która mnie pociągała i odrażała, by wszystko to usatysfakcjonował i gloryfikował tryumf przetrwania i oglądania natury, malowanej ręką wirtuoza...
Gdy zaczynaliśmy tę podróż byliśmy sobie obcy a gdy ją kończyliśmy byliśmy jednością.
Polecam tę magnetyczną historię.

Po wielu latach wracam do tej książki i magicznej podróży, którą odbyłam z małżeństwem Asherów.
Michael Asher urodził się w Stamfort w roku 1953. Pełnił czynną służbę wojskową w Irlandii Północnej, studiowała w Carnegie College, pracowała dla patroli antyterorystycznych RUC Special Patrol Group. Rozczarowanie pracą na rzecz sił zbrojnych spowodowało zmianę i wyjazd w 1979...

Głównymi bohaterami książki „ Pustynna Miłość” jest młoda para Mejk z pochodzenia Anglik oraz Włoszka Marinetta. Pewnego dnia bohater zostaje wezwany do biura
UNICEF-u, aby udzielić wszelkiej pomocy związane z wyprawą na wielbłądy przedstawicielom tej organizacji .Tego samego dnia na swej drodze spotyka temperamentną Włoszkę jak się później okaże swoja przyszłą żonę . Na tych dwoje los zsyła „ strzałę Amora” .Dlatego po niespełna 5 miesiącach postanowili nie czekać ani chwili dłużej chcąc sformalizować swój związek pobierają się . Marzeniem Mejka było przemierzenie największej pustyni świata. W momencie podjęcia decyzji o małżeństwie , jego plany nieznacznie się zmieniły , ponieważ jego zona nie zamierza czekać na niego w domu tylko wyruszyć razem z nim . Anglik ma świadomość ze Marinetta jest zbyt krucha ,aby dała rade wytrzymać wszelkie trudy związane z wyprawa . Mimo to kobieta jest nie ugięta . Dlatego jego podroż zamienia się w ich podroż . Jak głosi przysłowie arabskie „We dwojakie można zrobić to czego nie można zrobić w pojedynkę” .Po odpowiednim przygotowaniu ( treningi , pływanie , bieganie , dieta ) młoda para wyrusza w podroż ich życia, aby przejść niebezpieczna , zagadkową, droga przez największą pustynie świata Saharę. W tym celu musza przedostać się ,aż do Mauretanii, aby przemierzyć Saharę z Zachodu na Wschód . Trasa ich wyprawy będzie wiodła przez Mali , Niger, Czad , Sudan , Egipt. W jaki sposób ? Oczywiście na wielbłądach . Młoda para przez 9 miesięcy będzie zmagać się z wszelkimi niewygodami , burza piaskowa , załamaniem pogody , brakiem pożywienia co będzie prowadzić do rożnego rodzaju zgrzytów w ich krótkim małżeństwie. Książka przedstawia nam dwa rożne charaktery młodej pary. Rzuca światło na wielki trud pogodzenia ze sobą odmiennych zdań , poglądów , zachowań . Bohaterowie muszą stawiać czoła okrucieństwu pustyni, a przy tym godzić swe odmienne temperamenty i uczyć się niełatwej sztuki bycia mężem i żoną. Przy okazji oprócz ciężkich zmagań małżonków , będziemy mogli poznać innych bohaterów książki mieszkańców pustyni min: Maurów , Libijczyków , Arabów, z przeróżnych plemion zamieszkujących tereny Sahary. Dodatkowym atutem książki są załączone fotografie z wyprawy . Dzięki czemu możemy pogłębić nasze wyobrażenia o pustyni i jej mieszkańcach . Czy ich małżeństwo przetrwa próbę pogodzenia charakterów ?Czy uda im się pokonać ciężka i wyczerpująca podroż? Jak potoczą się ich dalsze losy ? Książkę warto przeczytać , ponieważ dzięki zawartym w niej ciekawostką możemy dowiedzieć się wiele o plemionach , ludziach , kulturze , obyczajach panujących na surowym terenie Sahary , a także uświadamiamy sobie jak dużo pracy , wysiłku oraz poświecenia musimy włożyć w relacje międzyludzką w tym małżeńską. Zachęcam do przeczytania .

Głównymi bohaterami książki „ Pustynna Miłość” jest młoda para Mejk z pochodzenia Anglik oraz Włoszka Marinetta. Pewnego dnia bohater zostaje wezwany do biura
UNICEF-u, aby udzielić wszelkiej pomocy związane z wyprawą na wielbłądy przedstawicielom tej organizacji .Tego samego dnia na swej drodze spotyka temperamentną Włoszkę jak się później okaże swoja przyszłą żonę...