Ktoś kto dobierał okładkę nie raczył nawet przeczytać streszczenia tej książki. Okładka nie ma nic wspólnego z zawartością, sugeruje że będzie to science-fiction, a dostajemy urban fantasy z lat 90-tych.
Dawno nie męczyłam tak długo żadnej książki. Do połowy to chaos - nie łączące się ze sobą wątki i nielogicznie zachowujący się bohaterowie. Dopiero pod koniec ich historie splatają się i robi się nieco ciekawiej.
Wcześniej nie wiedziałam, że "Data ważności" jest drugą częścią cyklu "Fault Lines" (pierwsza część to nagrodzona "Ostatnia odzywka", trzecia "Sejsmiczna pogoda") i niestety czytałam je nie po kolei. "Data ważności" jest najbardziej poplątana i najmniej wciągająca w tym cyklu, skończyłam tylko dlatego, że chciałam wiedzieć jak będzie się łączyć z pozostałymi tomami. Nie polecam.

Ktoś kto dobierał okładkę nie raczył nawet przeczytać streszczenia tej książki. Okładka nie ma nic wspólnego z zawartością, sugeruje że będzie to science-fiction, a dostajemy urban fantasy z lat 90-tych.
Dawno nie męczyłam tak długo żadnej książki. Do połowy to chaos - nie łączące się ze sobą wątki i nielogicznie zachowujący się bohaterowie. Dopiero pod koniec ich historie...

Poza kilkoma oryginalnymi pomysłami, "Data ważności" okazała się naprawdę średnim dziełem. Książka z pewnością ciężka do przebrnięcia, raczej nudna i pogmatwana, z masą nieinteresujących opisów. Sam początek powieści trudny do zrozumienia, podobnie jak decyzje bohaterów i bardzo długo sama ich przeszłość. Mimo to fabuła miała duży potencjał, dlatego przeczytałam do końca. Liczyłam, że może wreszcie akcja się rozkręci, a bohaterowie przestaną być tacy sztuczni. Niestety, samo zakończenie było jeszcze bardziej pogmatwane i zakręcone...

Poza kilkoma oryginalnymi pomysłami, "Data ważności" okazała się naprawdę średnim dziełem. Książka z pewnością ciężka do przebrnięcia, raczej nudna i pogmatwana, z masą nieinteresujących opisów. Sam początek powieści trudny do zrozumienia, podobnie jak decyzje bohaterów i bardzo długo sama ich przeszłość. Mimo to fabuła miała duży potencjał, dlatego przeczytałam do końca....

Naprawdę miałam dobre chęci. Bardzo lubię i fantastykę, i opowieści o duchach (to też fantastyka, ale niech mi wybaczą puryści),jednak ta książka po prostu jest nie do strawienia. Nuda, ogólnie fabularny bełkot, grupa bohaterów, których losy na razie jakoś się nie łączą i nie mam już sił ani cierpliwości czekać, kiedy się to zmieni, oraz parę może i oryginalnych pomysłów, w zamyśle autora pewnie nawet zabawnych, ale dla mnie jakoś niesmacznych - a wszystko stłamszone masą opisów. Nawet jeśli dzieje się w książce coś ciekawego, tonie to w takiej ich powodzi, że łatwo przeoczyć. Autor co chwila raczy nas a to widokiem rozmaitych budynków (po co?),a to opisami dziwnych doznań i przeżyć - ale te są zbyt zamotane i niezrozumiałe, by mogły przyspieszyć tętno, gdy głowa sennie opada mi nad tym "dziełem".

Nie powinnam w ogóle oceniać, bo udało mi się przedrzeć ledwie przez 93 strony z 480, ale uważam, że jestem usprawiedliwiona - blisko 1/4 chyba wystarczy, by móc powiedzieć, że to chała.

Naprawdę miałam dobre chęci. Bardzo lubię i fantastykę, i opowieści o duchach (to też fantastyka, ale niech mi wybaczą puryści),jednak ta książka po prostu jest nie do strawienia. Nuda, ogólnie fabularny bełkot, grupa bohaterów, których losy na razie jakoś się nie łączą i nie mam już sił ani cierpliwości czekać, kiedy się to zmieni, oraz parę może i oryginalnych pomysłów,...

Bardzo dziwna książka. W ogóle trudno się połapać o co chodzi. Wypożyczyłam ją na wczasach i po prostu ją odstawiłam po 150 stronach... A zapowiadała się bardzo ciekawie. Na początku każdego rozdziału cytaty z Alicji w Krainie Czarów. Zawiodła mnie ta książka.

Bardzo dziwna książka. W ogóle trudno się połapać o co chodzi. Wypożyczyłam ją na wczasach i po prostu ją odstawiłam po 150 stronach... A zapowiadała się bardzo ciekawie. Na początku każdego rozdziału cytaty z Alicji w Krainie Czarów. Zawiodła mnie ta książka.

Bardzo wolno się rozkręca, a początek jest zupełnie niezachęcający: nie wiadomo, kto, co i z czym, świat powieściowy wydaje się całkiem chaotyczny. Później zaczyna się robić całkiem przyjemnie, ale nic więcej - "Data ważności" to typowe miejskie fantasy z duchami. Oceniłabym wyżej, gdyby jeszcze dało się te cechy wywnioskować wcześniej niż mniej więcej w połowie...

Bardzo wolno się rozkręca, a początek jest zupełnie niezachęcający: nie wiadomo, kto, co i z czym, świat powieściowy wydaje się całkiem chaotyczny. Później zaczyna się robić całkiem przyjemnie, ale nic więcej - "Data ważności" to typowe miejskie fantasy z duchami. Oceniłabym wyżej, gdyby jeszcze dało się te cechy wywnioskować wcześniej niż mniej więcej w połowie...

Ciekawe pomysły, jednak sposób ich przedstawienia nie powala. Mamy tu łowców duchów (nie, to nie pomyłka, nie chodziło mi o pogromców) i uciekającego przed nimi wielkiego ducha Thomasa Edisona, mamy cenne "magiczne" artefakty pozostawione przez samego Houdini'ego oraz klasyczne zmagania "dobrych" i "złych".

Ciekawe pomysły, jednak sposób ich przedstawienia nie powala. Mamy tu łowców duchów (nie, to nie pomyłka, nie chodziło mi o pogromców) i uciekającego przed nimi wielkiego ducha Thomasa Edisona, mamy cenne "magiczne" artefakty pozostawione przez samego Houdini'ego oraz klasyczne zmagania "dobrych" i "złych".