Tim Weiner jest dziennikarzem New York Timesa, gazety znanej ze swojego negatywnego nastawienia do administracji republikańskiej i konserwatywnej. Pozostaje tylko mieć nadzieję, że ta książka jest wolna od ogólnych uprzedzeń autora.
Książka jest bardzo krytyczna wobec CIA i zdecydowanie nie jest peanem pochwalnym na rzecz amerykańskiego wywiadu. Właściwie dla większości Polaków, którzy tradycyjnie wierzą w kompetencje i opiekę USA (gwarancje bezpieczeństwa, wsparcie militarne etc.) może być ciosem w samo serce. Bo wychodzi na to, że Amerykanie właściwie nie mają sprawnie działającego wywiadu...
Mieszanka wybuchowa źródeł historycznych, solidnego dziennikarstwa i wiele mówiących anegdot.

Tim Weiner jest dziennikarzem New York Timesa, gazety znanej ze swojego negatywnego nastawienia do administracji republikańskiej i konserwatywnej. Pozostaje tylko mieć nadzieję, że ta książka jest wolna od ogólnych uprzedzeń autora.
Książka jest bardzo krytyczna wobec CIA i zdecydowanie nie jest peanem pochwalnym na rzecz amerykańskiego wywiadu. Właściwie dla większości...

Świetnie się to czyta, pomimo że opasła, to kompleksowo i ciekawie opisuje całą historię CIA. Aż trudno uwierzyć, że to prawda. Bardzo podoba mi się styl i lekkość pióra. Wciąga niesamowicie. Polecam!

Świetnie się to czyta, pomimo że opasła, to kompleksowo i ciekawie opisuje całą historię CIA. Aż trudno uwierzyć, że to prawda. Bardzo podoba mi się styl i lekkość pióra. Wciąga niesamowicie. Polecam!

Książka bardzo krytyczna wobec CIA. Ukazująca niewygodną dla agencji prawdę, pokazująca jak organizacja mająca objaśniać zawiłe problemy świata prezydentowi USA służyła bardziej jako organizacja referująca to co prezydent sam chciałby usłyszeć. Kompromitująca działanie szpiegów Stanów Zjednoczonych, ich nieudolności do pozyskiwania wiarygodnych informacji o tym co się dzieje na świecie. Pokazująca szereg nieprawidłowości i ciągłych zmian dyrektorów CIA ze względu na brak kompetencji, bądź nieprawidłowo przeprowadzone akcje. Książka pisana pod tezę, ale o to chodziło w tej książce, żeby odczarować wizerunek filmowej, niezawodnie działającej CIA i nie pozostawić suchej nitki na agencji. Pomimo tego, że jest to książka historyczna, to czyta się ją jak dobrze napisany thriller polityczny. Warto po nią sięgnąć.

Książka bardzo krytyczna wobec CIA. Ukazująca niewygodną dla agencji prawdę, pokazująca jak organizacja mająca objaśniać zawiłe problemy świata prezydentowi USA służyła bardziej jako organizacja referująca to co prezydent sam chciałby usłyszeć. Kompromitująca działanie szpiegów Stanów Zjednoczonych, ich nieudolności do pozyskiwania wiarygodnych informacji o tym co się...

Dobrze napisana, solidna krytyka agencji, masa porażek, brak sukcesów — autor chyba niezbyt ich lubi :)

Dobrze napisana, solidna krytyka agencji, masa porażek, brak sukcesów — autor chyba niezbyt ich lubi :)

Ciekawa i interesująca książka ukazująca historię Centralnej Agencji Wywiadowczej poprzez pryzmat jej sukcesów i porażek. Autor podzielił książkę na sześć części i w każdej z nich opisał losy CIA w odniesieniu do poszczególnych prezydentów USA. Bardzo dużo faktów, osób i dat. To czego mi w niej zabrakło to chociażby zdawkowej wiedzy z zakresu wywiadowczego rzemiosła. Jeżeli ktoś oczekuje od tej książki wartkiej akcji niech odłoży ją na półkę. Jeżeli czytelnik chce wzbogacić swoją wiedzę historyczną niech książkę przeczyta. Polecam.

Ciekawa i interesująca książka ukazująca historię Centralnej Agencji Wywiadowczej poprzez pryzmat jej sukcesów i porażek. Autor podzielił książkę na sześć części i w każdej z nich opisał losy CIA w odniesieniu do poszczególnych prezydentów USA. Bardzo dużo faktów, osób i dat. To czego mi w niej zabrakło to chociażby zdawkowej wiedzy z zakresu wywiadowczego rzemiosła. Jeżeli...

Książka skupia się na problemach i porażkach w historii CIA i tak należy ją rozumieć.
Autor stara się zachować obiektywizm. Nie deifikuje CIA ani nie oskarża jej o całe zło świata. Pokazuje, jak CIA narodziła się z doktryny Trumana, jak starała się walczyć z rozprzestrzenianiem komunizmu na świecie, jak niejednokrotnie została wyprowadzona w pole przez wywiad sowiecki czy dżihadystów, jak przeszkadzały jej gierki polityczne w Waszyngtonie.
Kilkaset stron dość naładowanych faktami i osobami, a mimo to czyta się łatwo. Nie trzeba specjalistycznej wiedzy, żeby zrozumieć. Wręcz przeciwnie, polecić ją można ludziom nie mającym dotąd styczności ze światem tajnych służb, żeby nie postrzegali go przez pryzmat głupkowatych mitów rozpowszechnianych w sieci.

Książka skupia się na problemach i porażkach w historii CIA i tak należy ją rozumieć.
Autor stara się zachować obiektywizm. Nie deifikuje CIA ani nie oskarża jej o całe zło świata. Pokazuje, jak CIA narodziła się z doktryny Trumana, jak starała się walczyć z rozprzestrzenianiem komunizmu na świecie, jak niejednokrotnie została wyprowadzona w pole przez wywiad sowiecki czy...

Dużo faktów, nie da się przez nią przejść od tak. Przez co warto dać sobie czas. Interesująca pozycja. Sprawdzone, rzeczywiście informacje zebrane są dostępne. Szkoda, że u nas tylu zapisków nie ma publicznie, aby zrozumieć procesy różnych organizacji.

Dużo faktów, nie da się przez nią przejść od tak. Przez co warto dać sobie czas. Interesująca pozycja. Sprawdzone, rzeczywiście informacje zebrane są dostępne. Szkoda, że u nas tylu zapisków nie ma publicznie, aby zrozumieć procesy różnych organizacji.

Bardzo ciekawa. Cała historia CIA od powstania do początków XXI wieku.

Bardzo ciekawa. Cała historia CIA od powstania do początków XXI wieku.

Oparta na odtajnionych dokumentach historycznych oraz rozmowach z byłymi dyrektorami i innymi prominentnymi funkcjonariuszami, historia 60 lat działalności jednej z najbardziej znanych na świecie agencji wywiadu.
I co zaskakujące – historia klęsk, nieudanych operacji i generalnie antyprofesjonalizmu tej jednostki.
Po rozwiązaniu OSS, która była praktycznie półprywatną agendą prezydenta Franklina Delano Roosevelta działającą podczas II Wojny Światowej pod kierownictwem starego druha FDR „Dzikiego Billa” Donovana powstała w USA wywiadowcza próżnia.
Prezydent Truman nie chciał mieć nic wspólnego z organizacją „niemoralną” za jaką uważał wszelkie parające się szpiegostwem instytucje.
Chciał, aby docierały do niego spójne raporty dotyczące sytuacji na świecie.
Weterani OSS, którzy chcieli pozostać w służbie mieli inną wizję. Chcieli utrzymania statusu specsłużby zajmującej się w mniejszym stopniu pozyskiwaniem sekretów Związku Radzieckiego i bloku państw socjalistycznych, a bardziej zajmującej się po staremu sabotażem czy akcjami dywersyjnymi.
CIA rodziła się w bólach ale już jako dziecko była dość pokraczna i nieudolna.
Do 2007 roku nie odnotowała żadnego sukcesu opartego na własnej, rzetelnej pracy wywiadowczej.
Jeżeli osiągała jakiekolwiek sukcesy, to była to bardziej zasługa przypadku, siły amerykańskiej waluty, mitu Ameryki jako państwa demokratycznego i nimbu przywódcy wolnego świata.
Dyrektorzy CIA okłamywali nie tylko opinię publiczną, ale nawet prezydentów USA.
Poddanie CIA pod kontrolę Kongresu też pomogło w niewielkim stopniu.
Lektura niezmiernie zajmująca ukazująca przerażającą prawdę o tej organizacji.
Początki jej działalności i walki z komunizmem okupione zostały krwią tysięcy patriotów, którzy dali się omamić CIA i jej obietnicom pomocy w obaleniu władz takich krajów jak Węgry, Albania, NRD czy Polska.
Zrzucanie na spadochronach źle wyszkolonych agentów, infiltracja zachodnich służb wywiadowczych przez KGB czy GRU (słynni „Apostołowie z Cambridge” w MI-5 czy szef kontrwywiadu BND w RFN),amatorszczyzna samych oficerów prowadzących i złudne obietnice wsparcia powstań prowadziły do hekatomby ludzi, którzy wierzyli w amerykańską pomoc.
Gdyby nie siła dolara i wiara w „American Dream” nigdy nie udałoby się CIA zdobyć jakichkolwiek informacji z kręgów bliskich Kremlowi.
Inna sprawa, że spora część takich „łupów” była zagrywką służb radzieckich.
Marnotrawienie pieniędzy amerykańskiego podatnika na wspieranie nieistniejących grup oporu w krajach komunistycznych (takich jak np. akcja wspierania V Zarządu Zrzeszenia „Wolność i Niezawisłość”, która była grą operacyjną MBP w latach 1947 -1952 pod kryptonimem „Operacja „Cezary”) nie są jednostkowymi przypadkami.

Polska bezpieka poza ujęciem ludzi podziemia, rozpoznania amerykańskich procedur itp. „skaleczyła" CIA na kilkaset tysięcy dolarów i kilkaset kilogramów złota. Złoto to w części zostało przekazane do Włoch jako wsparcie dla Włoskiej Partii Komunistycznej.
Nie było osób lub organizacji na tyle obrzydliwych, aby odstręczyć CIA od współpracy z nimi.. To między innymi japońscy zbrodniarze wojenni, którzy dzięki pieniądzom przekazywanym przez CIA rządzili w Japonii przez kilkadziesiąt lat, czy religijni fanatycy, których po raz pierwszy CIA użyła w Iranie.
Praktycznie nie ma operacji, która od samego początku nie została koncertowo spartaczona lub nie przyniosła w późniejszym czasie opłakanych skutków (vide szejk Osama bin Laden, szkolony i wspierany przez CIA w Afganistanie czy „niezbite dowody” na posiadanie przez prezydenta Saddama Husseina broni masowego rażenia).

Jedyne, co daje do myślenia to fakt, że jest to książka oparta na odtajnionych dokumentach tej służby oraz świadectwie jej byłych pracowników.
A w świecie wywiadu i służb specjalnych zawsze lepiej wyglądać na głupszego, niż się jest w rzeczywistości. :-D

Oparta na odtajnionych dokumentach historycznych oraz rozmowach z byłymi dyrektorami i innymi prominentnymi funkcjonariuszami, historia 60 lat działalności jednej z najbardziej znanych na świecie agencji wywiadu.
I co zaskakujące – historia klęsk, nieudanych operacji i generalnie antyprofesjonalizmu tej jednostki.
Po rozwiązaniu OSS, która była praktycznie półprywatną...

Mnie osobiście takie książki doprowadzają do pasji. Dlaczego ? Żaden Sowiet nie napisze książki o niepowodzeniach KGB. Wśród Amerykanów to się zdarza i to nie tak rzadko. Czemu ma to służyć ? Odkrywaniu prawdy ? Nie sądzę.

Mnie osobiście takie książki doprowadzają do pasji. Dlaczego ? Żaden Sowiet nie napisze książki o niepowodzeniach KGB. Wśród Amerykanów to się zdarza i to nie tak rzadko. Czemu ma to służyć ? Odkrywaniu prawdy ? Nie sądzę.