Zdecydowanie nie moja bajka. Kerouac i jego książki zawsze dawały mi poczucie jakiegoś wydumanego mistycyzmu, nieszczerego natchnienia. "Wizje" męczyłam tydzień, chociaż książka ma ledwie 160 stron, bo po dwóch stronach powieki same mi opadały. Jak i zapał do skończenia tej książki.
Może gdybym była przesiąknięta miłością do wschodnich religii to oczy zaszłyby mi łzami, jednak Gerard i jego "świętość" przyprawiły mnie o mdłości swoją płaską istotą.
Kiedyś zrobię kolejne podejście do twórczości Kerouaca (nie wiem już sama które, bo być może, nadejdzie ten piękny dzień, kiedy dotrze do mnie przesłanie jego dzieł.

Zdecydowanie nie moja bajka. Kerouac i jego książki zawsze dawały mi poczucie jakiegoś wydumanego mistycyzmu, nieszczerego natchnienia. "Wizje" męczyłam tydzień, chociaż książka ma ledwie 160 stron, bo po dwóch stronach powieki same mi opadały. Jak i zapał do skończenia tej książki.
Może gdybym była przesiąknięta miłością do wschodnich religii to oczy zaszłyby mi łzami,...

Dziwna książka ale ciekawa- mnie osobiście zainteresowało to, jak Gerarda postrzegali ludzie w jego otoczeniu. Nie potrzeba tu skomplikowanej fabuły.

Dziwna książka ale ciekawa- mnie osobiście zainteresowało to, jak Gerarda postrzegali ludzie w jego otoczeniu. Nie potrzeba tu skomplikowanej fabuły.

Z książek Kerouaca ta podobała mi się najmniej. Oda do brata wypada dość słabo. Trochę jak wypracowanie.

Z książek Kerouaca ta podobała mi się najmniej. Oda do brata wypada dość słabo. Trochę jak wypracowanie.

Chyba dość nieudany start, jeżeli chodzi o znajomość z twórczością pana J.K.

Chyba dość nieudany start, jeżeli chodzi o znajomość z twórczością pana J.K.

Uwielbiam twórczość Kerouaca, jednak pozycja "Wizje Gerarda" zupełnie do mnie nie przemawia. Książka jest dosyć cienka mimo to miętosiłam ją przez parę dni, nie umiałam się na niej skupić bez ziewania. Gloryfikacja małego Gerarda wydała mi się tez nieco przesadna, jaki to dziewięciolatek potrafi aż tak dobrze się wysłania i mieć aż tak głębokie mistyczne przemyślenia? Tą pozycję nie polecam tym którzy przygodę z Kerouacem i spółką dopiero co zaczynają, niepotrzebnie możecie się już na starcie zniechęcić, a u bitnikow jest co odkrywać.

Uwielbiam twórczość Kerouaca, jednak pozycja "Wizje Gerarda" zupełnie do mnie nie przemawia. Książka jest dosyć cienka mimo to miętosiłam ją przez parę dni, nie umiałam się na niej skupić bez ziewania. Gloryfikacja małego Gerarda wydała mi się tez nieco przesadna, jaki to dziewięciolatek potrafi aż tak dobrze się wysłania i mieć aż tak głębokie mistyczne przemyślenia? Tą...

Czytałem "Wizje Gerarda" w małych porcjach, dość długo jak na tak niepozorną książkę. Przyznam, ze nie była to łatwa lektura. Świadomy literackiej nieprzewidywalności Kerouaca po raz kolejny zostałem przez niego zaskoczony. Pozytywnie? Jack Kerouac sporo opowiada w "Wizjach Gerarda" o śmierci. Ale tez o świętości, zbawieniu, nadziei. Myślę, że teraz wie o tym dużo więcej niż my wszyscy... Książka jest szalenie smutna. Jak śmierć. Jak życie. I chociaż cierpliwie przeżuwałem kolejne, słowa, zdania, nadal wierzę w to co wierzyłem. Jak każdy. Jednak czasem dobrze zobaczyć coś innego, niż to co chce się widzieć. Było warto.

Czytałem "Wizje Gerarda" w małych porcjach, dość długo jak na tak niepozorną książkę. Przyznam, ze nie była to łatwa lektura. Świadomy literackiej nieprzewidywalności Kerouaca po raz kolejny zostałem przez niego zaskoczony. Pozytywnie? Jack Kerouac sporo opowiada w "Wizjach Gerarda" o śmierci. Ale tez o świętości, zbawieniu, nadziei. Myślę, że teraz wie o tym dużo więcej...

Jestem zakochana w ruchu Beat Generation, więc to nie żadne zdziwienie, że ta książka przepięknie mi się spodobała.
Gerard to anioł, dziecko, które pewnie po tygodniu wychowywania zamknęłabym w sierocińcu, tak doskonałe i tak przepełnione Duchem.

Jestem zakochana w ruchu Beat Generation, więc to nie żadne zdziwienie, że ta książka przepięknie mi się spodobała.
Gerard to anioł, dziecko, które pewnie po tygodniu wychowywania zamknęłabym w sierocińcu, tak doskonałe i tak przepełnione Duchem.