Kolejna pozycja dla fanów wampirów, która wgryza się w świat nieumarłych z wyraźnym (chorobliwym?) entuzjazmem, przeważającym czasami nad pisarską dyscypliną, czego efektem są liczne, irytujące powtórzenia tych samych informacji. Plus należy się autorom za fantazyjne śródtytuły. Wyobrażam sobie, jaką mieli zabawę przy ich wymyślaniu: Bez wysysku nie ma zysku; Pokażcie mi Waszych umarłych; Zaprowadź mnie do swojego hemofilityka; Na scenę z prawej wchodzi Dracula; Ssanie na ekranie; Żyj długo i rozwijaj się.

Książka rozpoczyna się od omówienia bestii z ludowych podań. Choć to Europa Środkowa jest kolebką mitu, z którego wyewoluował wampir, stworzeniom pijącym krew dała początek grecka mitologia (vrykolaki, lamie). W słowackim i czeskim folklorze wampirycznym najważniejszą rolę odgrywają upir i nelapsi. Znane są również bułgarskie legendy o wampirze i bośniackie o lampirze. W rumuńskim księstwie Transylwanii występowały aż dwa rodzaje wampirów: żyjące strigoi vii oraz martwe strigoi mort. Najbardziej znanym wcieleniem wampira w północnych Niemczech jest nachtzehrer, czyli nocny zabójca. Autorzy jednak nie poprzestają na podaniach europejskich: stworów wypijających krew doszukują się także w Zjednoczonym Królestwie, w krajach Ameryki Łacińskiej (krwiożercze bóstwa Majów i Azteków),na Dalekim Wschodzie oraz w Ameryce Północnej. Analizują również doniesienia o spotkaniach z wampirami, m.in. przypadek szewca z Wrocławia, który w 1590 roku poderżnął sobie gardło, a następnie powstał z grobu, by terroryzować miasto.

Ciekawie przedstawiona jest ewolucja wampira w literaturze, poczynając od Wampira Polidoriego, a na Stephenie Meyer skończywszy, choć nie mogę się zgodzić ze wszystkimi przedstawionymi w niej ocenami. Autorzy pokusili się też o zaprezentowanie pełnej historii wampirów na srebrnym ekranie – od filmu niemego do czasów współczesnych, uzupełniając ją galerią najsławniejszych filmowych wampirów oraz naprawdę wyczerpującymi spisami filmów, podzielonymi na okresy. Tu ciekawostką może być polski obraz z czasów kina niemego: Wampiry Warszawy. Tajemnica taksówki nr 1051 (Oktawian Kaczanowski, Halina Łabędzka, 1925). Serialomaniacy z przyjemnością przeczytają rozdział o krwiopijcach na małym ekranie, ale z pewnością niektórych tytułów im zabraknie.

Postaci Draculi autorzy poświęcają sporo miejsca. Przedstawiają przerażającą i burzliwą historię Włada Palownika i omawiają wpływ, jaki wywarła ona na Brama Stokera. Przytaczają również legendy i przekazy związane z Transylwanią, w tym historię prawdziwego zamku Draculi.

W przewodniku po świecie nieumarłych nie mogło, oczywiście, zabraknąć charakterystyki wampirów oraz opisu metod ich wykrywania i niszczenia. W walce z nieśmiertelnym krwiopijcą warto korzystać ze starych, sprawdzonych sposobów: czosnek, sól, świece, kadzidła, dzwonki, krzyże i krucyfiksy, woda święcona, ogień, kołki i lustra to podstawowe wyposażenie przezornego łowcy.

Podczas lektury możemy korzystać z dodatkowych wskazówek: „Mroczny folklor” mówi o opowieściach, legendach, literaturze i przekazach ustnych, „Krwintesencja” koncentruje się na terminologii wampirycznej, a „Groza ekranu” naświetla filmowe przedstawienia wampirów.

„Wampiry. Historia z zimną krwią spisana” to swoiste kompendium wiedzy o krwiopijcach, adresowane przede wszystkim do fanów (fanatyków?) tego tematu. Momentami miałam wrażenie, że autorem książki jest jakiś nabuzowany hormonami nastolatek, który właśnie zakończył całonocny maraton z Draculą. Liczne powtórzenia, prościutki styl i cielęcy wręcz zachwyt to podstawowe mankamenty książki, zaprzeczające tytułowemu stwierdzeniu, jakoby była to historia pisana „z zimną krwią”.

Kolejna pozycja dla fanów wampirów, która wgryza się w świat nieumarłych z wyraźnym (chorobliwym?) entuzjazmem, przeważającym czasami nad pisarską dyscypliną, czego efektem są liczne, irytujące powtórzenia tych samych informacji. Plus należy się autorom za fantazyjne śródtytuły. Wyobrażam sobie, jaką mieli zabawę przy ich wymyślaniu: Bez wysysku nie ma zysku; Pokażcie mi...

https://pikkuvampyyrinkirjamaailma.blogspot.com/2017/03/104-barb-karg-arjean-spaite-rick.html

Uwielbiam wampiry. W zasadzie cieszę się z każdej ich formy, choć może niekoniecznie każdą lubię. Dla niektórych dzieci nocy mogłabym nadstawić szyję, a niektóre sama przebiłabym kołkiem (problem polega na tym, że tych, których nie lubię, nie da się przebić kołkiem). Jak ktoś kiedyś powiedział, epoka sama kształtuje sobie takiego wampira, jaki jest w tych czasach potrzebny. No cóż, widocznie współczesność potrzebuje bardzo romantycznego krwiopijcy. Niezależnie jednak od tego, uwielbiam książki o wampirach - i powieści, i leksykony - dlatego też nie mogłam przejść obojętnie obok pozycji "Wampiry. Historia z zimną krwią spisana".

O ile polski tytuł niewiele mówi, cóż to jest za twór, o tyle tytuł oryginału rozwiewa wszelkie wątpwliości - "The Everything Vampire Book: From Vlad the Impaler to the vampire Lestat - a history of vampires in Literature, Film, and Legend". No właśnie. Książka to nie lada gratka dla fanów wampirów i wszelkich legend, związanych ze wschodnioeuropejskim folklorem. Nie jest to jedynie zbiór starych podań, ale też skupisko informacji na temat wampirów - skąd się wzięły, ich odpowiedniki w różnych mitologiach, pierwsze postaci wampiryczne, szereg filmów oraz niecodziennych książek.

Nie ukrywam, że "Wampiry. Historia z zimną krwią spisana" potraktowałam trochę jak uzupełnienie wampirycznego leksykonu Kamila Śmiałkowskiego (recenzja tutaj: https://pikkuvampyyrinkirjamaailma.blogspot.com/2016/12/56-kamil-smiakowski-wampir-leksykon.html). O ile tamta książka była spisem filmów, książek i komiksów, tutaj już mamy do czynienia z obszerniejszym materiałem i cennym aspektem kulturalnym. Autorzy - Barb Karg, Arjean Spaite, Rick Sutherland - przeprowadzili niezłe śledztwo, tropiąc historię wampirów oraz ich korzenie. Czapki z głów! A jako że jestem fanką poszukiwania polskiego elementu we wszystkich możliwych książkach, tutaj byłam mile zaskoczona - podczas lektury natrafiłam na kilka ciekawych ustępów o polskich wampirach. Ale i inne informacje mnie zachwyciły. Owszem, większość znałam, ale natknęłam się na mnóstwo takich, o których przeczytałam po raz pierwszy.

Bardzo podoba mi się oprawa graficzna książki. Okładka okładką, ale jej wnętrze jest niezwykłe, bardzo klimatyczne i pasujące do wampirów - chociażby numery stron ociekające krwią. Najbardziej w mój gust wpasowały się ramki z ciekawostkami, które zostały podzielone na trzy rodzaje, czyli krwintensencja (terminologia związana z wampirami),groza ekranu (filmy o wampirach, z którymi warto się zapoznać) oraz mroczny folklor (legendy, mitologia, podania, opowieści ludowe, literatura). Chyba nie muszę mówić, że moją ulubioną kategorią był właśnie mroczny folklor?

Najbardziej za serce ujął mnie jednak zupełnie inny fakt. Mianowicie to, że czytając, wiedziałam doskonale, o czym mowa. Mam problem z zapamiętaniem choćby najważniejszych cytatów, ale wampirze filmy oglądałam setki razy, więc znam je prawie na pamięć. Pierwszy raz towarzyszyło mi coś takiego, że znałam kultowe dla kogoś słowa i potrafiłam przytoczyć nawet ich kontekst.

Jednym minusem książki jest to, że przez pierwsze strony była mowa tylko o tym, co będzie przedstawione w następnych i następnych rozdziałach, a autorzy przez znaczą część streszczali lub przytaczali sceny z różnych wersji "Draculi". Po tej lekturze na pewno nie sięgnę przez jakiś czas do żadnego filmu, gdzie jest mowa o tej wcale nie aż tak fascynującej postaci. Ale na inny wampiryczny film skuszę się na pewno, bo pozycja ta przypomniała mi o mojej fascynacji tymi istotami.

Książkę polecam mniej lub bardziej zaawansowanym fanatykom wampirów, ale nie tylko. Jeśli ktoś interesuje się podaniami i legendami oraz życiem codziennym w dawnych czasach na terenie Europy lub chociażby Polski, na pewno nie będzie zawiedziony tą książką. Ja nie byłam, a mój egzemplarz jest obklejony kolorowani karteczkami, którymi zaznaczyłam ciekawsze i nieznane mi dotąd informacje.

https://pikkuvampyyrinkirjamaailma.blogspot.com/2017/03/104-barb-karg-arjean-spaite-rick.html

Uwielbiam wampiry. W zasadzie cieszę się z każdej ich formy, choć może niekoniecznie każdą lubię. Dla niektórych dzieci nocy mogłabym nadstawić szyję, a niektóre sama przebiłabym kołkiem (problem polega na tym, że tych, których nie lubię, nie da się przebić kołkiem). Jak ktoś...

Interesująco i szczegółowo opisana historia i charakterystyka postaci wampira wraz z odniesieniami z wierzeń czy folkloru. Dodatkowo wykaz dzieł w których motyw się pojawia.

Interesująco i szczegółowo opisana historia i charakterystyka postaci wampira wraz z odniesieniami z wierzeń czy folkloru. Dodatkowo wykaz dzieł w których motyw się pojawia.

Bardzo fajnie opracowana i przygotowana. Przydatna podczas pisania wampirycznych prac. ;)

Bardzo fajnie opracowana i przygotowana. Przydatna podczas pisania wampirycznych prac. ;)

Nie wiem dlaczego,ale czytanie tej książki przeokropnie mi się dłużyło ... niestety mnie,nie wciągnęła.
Gdybym szczerze miała powiedzieć to,są w niej może góra cztery rozdziały,które były ciekawe reszta,to jakaś pomyłka...
Można by odnieść wrażenie,że autorzy jakoby na siłę chcieli zapełnić jak najwięcej stron drukiem,serwując przy tym czytelnikowi marną jakość materiału.
Jeśli miałabym się odnieść do stylu w jakim,owa książka została napisana,to... być może taki właśnie był zamysł autorów,żeby stworzyć chwytliwy produkt z lekką dawką humoru, mnie jednak osobiście to,nie przypadło do gustu.Dodatkowo liczne powielanie informacji,było nieco irytujące...
Zatem jeśli szukasz rzetelniejszego źródła wiedzy to zdecydowanie bardziej polecam "Wampir.Biografia" autorstwa Marii Janion.

Nie wiem dlaczego,ale czytanie tej książki przeokropnie mi się dłużyło ... niestety mnie,nie wciągnęła.
Gdybym szczerze miała powiedzieć to,są w niej może góra cztery rozdziały,które były ciekawe reszta,to jakaś pomyłka...
Można by odnieść wrażenie,że autorzy jakoby na siłę chcieli zapełnić jak najwięcej stron drukiem,serwując przy tym czytelnikowi marną jakość...

Dużo ciekawych mitów, różne punkty spojrzenia na wampiryzm, ciekawe propozycje książek i filmów na które kiedyś się skuszę.

Dużo ciekawych mitów, różne punkty spojrzenia na wampiryzm, ciekawe propozycje książek i filmów na które kiedyś się skuszę.

Kolejna książka z gatunku "moje ulubione". To za sprawą tego, iż jest to kompilacja, książka na dany konkretny temat, zbierająca do kupy wszelkie informacje z danej dziedziny.

Wiele jest pozycji tego typu na rynku, nie znam ich zawartości, więc oceniać nie będę. Niemniej "Wampiry" wyróżniają się już samą okładką, a mimo tego, że w środku nie ma zdjęć, to jest ona ładnie opracowana. Są rubryczki z ciekawostkami na temat szeroko pojętego świata wampirów, gotycka czcionka, dobrze dobrane kolory...

Co do treści merytorycznej, to książka traktuje o wampirach w przekazach ludowych, literaturze, filmie, serialach, znajdują się też informacje o cechach charakterystycznych tych stworzeń i rady jak się przed nimi bronić, jak rozpoznać, czy przypadkiem nasz sąsiad nie jest nosferatu? Ponadto mnie jako fana świata grozy urzekła obszerna lista zawierająca tytuły filmów z wampirami z całego stulecia!

Moja "niższa" ocena wynika głównie z tego, iż nie jest to lektura napisana w najlepszy sposób, bowiem pełno w niej powtórzeń i kolokwialnego "lania wody"... Choć może to kwestia dość nieudolnego polskiego przekładu? Nie jest też to biały kruk... W każdym razie warto po nią sięgnąć, szczególnie tyczy się to fanów horroru i oczywiście "dzieci nocy" :)

Kolejna książka z gatunku "moje ulubione". To za sprawą tego, iż jest to kompilacja, książka na dany konkretny temat, zbierająca do kupy wszelkie informacje z danej dziedziny.

Wiele jest pozycji tego typu na rynku, nie znam ich zawartości, więc oceniać nie będę. Niemniej "Wampiry" wyróżniają się już samą okładką, a mimo tego, że w środku nie ma zdjęć, to jest ona ładnie...

Świetna ;)

Świetna ;)

1. Za dużo o Draculi i naciągań do swoich teorii
2. Za mało historii, mitów i wiedzy
Cała książka to dość żałosne lanie wody z +/- trzema naprawdę ciekawymi rozdziałami i paroma średnimi

1. Za dużo o Draculi i naciągań do swoich teorii
2. Za mało historii, mitów i wiedzy
Cała książka to dość żałosne lanie wody z +/- trzema naprawdę ciekawymi rozdziałami i paroma średnimi

Fantastycznie napisany 'podręcznik' dla wampiromaniaków.
Dzięki tej książce poznałam wiele ciekawych aspektów dotyczących dzieci nocy. Wampiry w mitach, literaturze, kinie, ... życiu - wszystko pięknie zebrane i opisane, okraszone odrobiną humoru. Chwała za to autorom!
Trochę żałuje, że wcześniej nie sięgnęłam po 'Wampiry. Historia z zimną krwią spisana', chociaż moja - niewielka tak na prawdę - wiedza o tych stworzeniach i utworach, w których się pojawiły, pomogła mi czerpać więcej korzyści z czytania tej książki.
Serdecznie polecam. :)
P.S. "Wampir-salonowiec" będzie odtąd moim ulubionym (i często nadużywanym) określeniem! ;D

Fantastycznie napisany 'podręcznik' dla wampiromaniaków.
Dzięki tej książce poznałam wiele ciekawych aspektów dotyczących dzieci nocy. Wampiry w mitach, literaturze, kinie, ... życiu - wszystko pięknie zebrane i opisane, okraszone odrobiną humoru. Chwała za to autorom!
Trochę żałuje, że wcześniej nie sięgnęłam po 'Wampiry. Historia z zimną krwią spisana', chociaż moja -...