Saga o Czarnoksiężniku Margit Sandemo popularność zdobyła bardziej za sprawą poprzedniej, fantastycznej Sagi o Ludziach Lodu, niż na swojej świetności. Już przy pierwszym tomie daje się zauważyć ogromną przepaść dzielącą poziom tych dwóch serii. O ile „Zauroczenie” porwało mnie od pierwszych stron, nie mogę tego powiedzieć o „Magicznych księgach”. Książka stara się przybliżyć nam ogólny zarys fabuły, aspekt historyczny, który doprowadził do tych wydarzeń oraz zaprasza do bliższego poznania głównych bohaterów zanim na dobre zagłębimy się w kolejnych częściach. Niestety muszę stwierdzić, że czułam niezwykłe znużenie podczas czytania tej pozycji (posiadającej zaledwie 246 stron!) i zdecydowanie nie miałam ochoty sięgać po następną część Sagi o Czarnoksiężniku. Mimo wszystko to zrobiłam.

Saga o Czarnoksiężniku Margit Sandemo popularność zdobyła bardziej za sprawą poprzedniej, fantastycznej Sagi o Ludziach Lodu, niż na swojej świetności. Już przy pierwszym tomie daje się zauważyć ogromną przepaść dzielącą poziom tych dwóch serii. O ile „Zauroczenie” porwało mnie od pierwszych stron, nie mogę tego powiedzieć o „Magicznych księgach”. Książka stara się...

Pierwszy tom to zaledwie wprowadzenie do całości, nie za bardzo wciągający, ale potrzebny.

Pierwszy tom to zaledwie wprowadzenie do całości, nie za bardzo wciągający, ale potrzebny.

Jest to druga seria, którą czytam po Sadze o Ludziach Lodu tej samej autorki
i nie jestem zawiedziona, ponieważ jest równie wciągająca.
Główną bohaterką jest Tiril, młoda dziewczyna z Bergen w Norwegii, samotna po stracie siostry Carli, przybrani rodzice mało interesują się jej losem, jedynym jej przyjacielem jest pies Nero. Na swojej drodze spotyka Móriego, czarnoksiężnika a także niedoszłego męża siostry Erlinga Mullera. Móri zna wiedzę tajemną. Mając ciemnopiwne oczy i czarno brązowe włosy zapowiada się na przystojnego mężczyznę w przyszłości. W czasie podróży przez Islandię udaje mu się uciec przed karą za swoje umiejętności magiczne. Wyrusza na poszukiwanie magicznych ksiąg, aby poszerzyć posiadaną już wiedzę. Zamierz zdobyć Rödskinnę, najważniejszą z trzech ksiąg.
Dużym plusem są barwne opisy Skandynawii, przez co można lepiej poczuć jej niepowtarzalny klimat. Oczywiście nie brakuje wątków miłosnych, więc pozycja jest dobra dla miłośników romansideł.

Jest to druga seria, którą czytam po Sadze o Ludziach Lodu tej samej autorki
i nie jestem zawiedziona, ponieważ jest równie wciągająca.
Główną bohaterką jest Tiril, młoda dziewczyna z Bergen w Norwegii, samotna po stracie siostry Carli, przybrani rodzice mało interesują się jej losem, jedynym jej przyjacielem jest pies Nero. Na swojej drodze spotyka Móriego,...

Już minęło z 4 lata jak skończyłam czytać najpiękniejszą, najlepszą sagę na świecie. ,,Saga o Ludziach Lodu" pożarła moje serce. Teraz zdecydowałam się na kolejną sagę naszej wspaniałej Sandemo, lecz gdy wzięłam pierwszy tom byłam pełna lęku że mi się to nie spodoba, bo w końcu nic nie potrafi dorównać Ludziom Lodu. I faktycznie na początku byłam zła, nudziło mnie to. Długie opowieści kim byli przodkowie naszego Móriego, nudne zdawałoby się życie Tiril. Ale później wszystko się rozkręciło, znów poczułam tą magię sag norweskich, które wprowadzają w niesamowitą atmosferę. Jestem bardzo ciekawa co będzie w kolejnych tomach :)

Już minęło z 4 lata jak skończyłam czytać najpiękniejszą, najlepszą sagę na świecie. ,,Saga o Ludziach Lodu" pożarła moje serce. Teraz zdecydowałam się na kolejną sagę naszej wspaniałej Sandemo, lecz gdy wzięłam pierwszy tom byłam pełna lęku że mi się to nie spodoba, bo w końcu nic nie potrafi dorównać Ludziom Lodu. I faktycznie na początku byłam zła, nudziło mnie to....

Do przeczytania namówiła mnie... moja 70-letnia babcia i nie żałuję. Bardzo fajnie się czyta, pierwszy tom naprawdę ciekawy i dość mroczny.

Do przeczytania namówiła mnie... moja 70-letnia babcia i nie żałuję. Bardzo fajnie się czyta, pierwszy tom naprawdę ciekawy i dość mroczny.

Warsztatowo książka nieco lepsza od Sagi o Ludziach Lodu, ale nadal autorka ma nad czym pracować, zwłaszcza jeśli chodzi o postaci i ich interakcje. Ciekawie natomiast wygląda świat alternatywny, z czarownicami i czarnoksiężnikami ukrywającymi się przed inkwizycją. Taka średniowieczna, skandynawska wersja Harrry'ego Pottera. Tom pierwszy jest wprowadzeniem do historii, to znaczy tajemnice pozostają niewyjaśnione a akcja kończy się w miejscu, które wydaje się absolutnie losowe. Nie będę czytać kolejnych części.

Warsztatowo książka nieco lepsza od Sagi o Ludziach Lodu, ale nadal autorka ma nad czym pracować, zwłaszcza jeśli chodzi o postaci i ich interakcje. Ciekawie natomiast wygląda świat alternatywny, z czarownicami i czarnoksiężnikami ukrywającymi się przed inkwizycją. Taka średniowieczna, skandynawska wersja Harrry'ego Pottera. Tom pierwszy jest wprowadzeniem do historii, to...

Po prostu Margit Sandemo. Czyta się przyjemnie i to najważniejsze :)

Po prostu Margit Sandemo. Czyta się przyjemnie i to najważniejsze :)

Powrót po latach do Margit Sandemo, jej niewinnych dziewcząt w opałach i ratujących ich mrocznych mężczyzn nie-z-tego-świata. Nie oczekiwałam wiele, nie zawiodłam się więc. Porządne czytadło i dużo Islandii w tle, nic tylko kontynuować.

Powrót po latach do Margit Sandemo, jej niewinnych dziewcząt w opałach i ratujących ich mrocznych mężczyzn nie-z-tego-świata. Nie oczekiwałam wiele, nie zawiodłam się więc. Porządne czytadło i dużo Islandii w tle, nic tylko kontynuować.

Niby wciągająca ale trochę nudnawa i tak jakoś niepotrzebnie przypominanie w czasie książki tych samy wątków, tłumaczenie ich i opowiadanie od nowa. Bardzo lubię "Sage o Ludziach Lodu" tej autorki dlatego myślę z czasem się rozkręci 🙂

Niby wciągająca ale trochę nudnawa i tak jakoś niepotrzebnie przypominanie w czasie książki tych samy wątków, tłumaczenie ich i opowiadanie od nowa. Bardzo lubię "Sage o Ludziach Lodu" tej autorki dlatego myślę z czasem się rozkręci 🙂

Z początku nudnawa, ale ostatecznie daje początek obeciującej historii.

Z początku nudnawa, ale ostatecznie daje początek obeciującej historii.