przyznam, że kiedy dawno temu czytałem tą książkę pierwszy raz uznałem ją za co najwyżej ciekawą, ale nie wybitną.
teraz, po wielu latach, wszystkie charakterystyczne dla Joan Vinge smaczki dostrzegłem i tutaj. bohater, a raczej antybohater, jakim jest Kot jest kompletnie wyautowany, do bólu samotny i zdezorientowany. dodatkowo jego kondycję zmienia (czy najgorsze) kontakt z obcymi, których krew płynie w jego żyłach.
to rzadka okazja, że bohater książek SF poświęca w zasadzie wszystko co ma, co potrafi, by wygrać. i nic kompletnie dzięki temu nie zyskuje.
w sumie lepiej widać to w ostatnim tomie trylogii, ale tutaj widać to równie dobrze.
jedna ze smutniejszych książek SF, jakie czytałem.

przyznam, że kiedy dawno temu czytałem tą książkę pierwszy raz uznałem ją za co najwyżej ciekawą, ale nie wybitną.
teraz, po wielu latach, wszystkie charakterystyczne dla Joan Vinge smaczki dostrzegłem i tutaj. bohater, a raczej antybohater, jakim jest Kot jest kompletnie wyautowany, do bólu samotny i zdezorientowany. dodatkowo jego kondycję zmienia (czy najgorsze) kontakt...

Historia zaczyna się w slumsach, w których zamieszkuje "margines społeczny", między innymi główny bohater Kot. Posiada on niezwykły talent, który musi odkryć i nauczyć się go używać. Pewnego dnia trafia do ośrodka, w którym zajmują się takimi, jak on ich nazywa, "świrami". A to dopiero początek przygody...

Książkę pochłonęłam w kilka dni. Losy Kota przeżywałam jak swoje własne. Z niecierpliwością sięgnę po następne tomy trylogii.

Historia zaczyna się w slumsach, w których zamieszkuje "margines społeczny", między innymi główny bohater Kot. Posiada on niezwykły talent, który musi odkryć i nauczyć się go używać. Pewnego dnia trafia do ośrodka, w którym zajmują się takimi, jak on ich nazywa, "świrami". A to dopiero początek przygody...

Książkę pochłonęłam w kilka dni. Losy Kota przeżywałam jak swoje...

Nie pamiętam kiedy czytałem tą trylogię, ale pamiętam, że pierwszy tom był najlepszy :) Książka bardzo mi się podobała, do dzisiaj czasem wspominam losy Kota - psychotronika. Myślę, że niedługo z chęcią odświeżę sobie pamięć i ponownie sięgnę po tą lekturę. Na pewno czytałem to za czasów technikum a wtedy nie każda książka potrafiła mnie tak wciągnąć, tomik wchłonąłem w naprawdę szybkim tempie. Fabuła rozwija się szybko a losy Kota są niezwykle ciekawe. Naprawdę polecam, całą trylogię a szczególnie tom pierwszy.

Nie pamiętam kiedy czytałem tą trylogię, ale pamiętam, że pierwszy tom był najlepszy :) Książka bardzo mi się podobała, do dzisiaj czasem wspominam losy Kota - psychotronika. Myślę, że niedługo z chęcią odświeżę sobie pamięć i ponownie sięgnę po tą lekturę. Na pewno czytałem to za czasów technikum a wtedy nie każda książka potrafiła mnie tak wciągnąć, tomik wchłonąłem w...

Cudowna trylogia! Wciąga bez reszty i wypluwa nienasyconego czytelnika błagającego o więcej.

Cudowna trylogia! Wciąga bez reszty i wypluwa nienasyconego czytelnika błagającego o więcej.

6/6 świetna i wciągająca. Zawsze lubiłem jak główny bohater wybija się od szarzyzny życia codziennego dzięki swoim niesamowitym zdolnościom o których nawet nie wiedział. To pierwszy tom trylogii.

6/6 świetna i wciągająca. Zawsze lubiłem jak główny bohater wybija się od szarzyzny życia codziennego dzięki swoim niesamowitym zdolnościom o których nawet nie wiedział. To pierwszy tom trylogii.

Kot jest sierotą.
Kot jest złodziejem.
Kot jest telepatą.
(Kot jest pół-Hydraninem.)

Kiedy dowiaduje się o swoich zdolnościach, jego życie biednego ulicznika diametralnie się zmienia. Ciężko określić czy na lepsze, czy gorsze. Na pewno na bardziej skomplikowane.

Jako że darzę wszelkiego rodzaju psioników szczególnym uwielbieniem, Kot od razu przypadł mi do gustu. On i cała gwardia jemu podobnych psychotroników. Niektórzy byli telekinetykami, inni empatami, prekognitami lub mieli zdolność teleportacji, ale wszyscy borykali się z tym samym problemem - dyskryminacją, niechęcią ludzi, bezpodstawnymi oskarżeniami.

Tak naprawdę jest to historia o tym jak pozostać człowiekiem, gdy nikt nawet nie wierzy w Twoje człowieczeństwo.
Jest to opowieść o przezwyciężaniu ograniczeń własnego umysłu i własnej niechęci do samego siebie.
Jest to obraz pokazujący jak wszystko może mieć dobre i złe strony i należy umieć wybrać tę właściwą ścieżkę i nią podążać.

Kot jest sierotą.
Kot jest złodziejem.
Kot jest telepatą.
(Kot jest pół-Hydraninem.)

Kiedy dowiaduje się o swoich zdolnościach, jego życie biednego ulicznika diametralnie się zmienia. Ciężko określić czy na lepsze, czy gorsze. Na pewno na bardziej skomplikowane.

Jako że darzę wszelkiego rodzaju psioników szczególnym uwielbieniem, Kot od razu przypadł mi do gustu. On i...