Lata trzydzieste dwudziestego wieku, mała wieś na Śląsku, to istny tygiel kulturowy. Zamieszkują ją Niemcy, Polacy, Czesi i Żydzi, protestanci i katolicy, komuniści i ci co popierają Hitlera. Mężczyźni spotykają się w karczmie, dyskutują, spierają się i popijają piwko. Spokój tej małej śląskiej wioski zaburzy pojawienie się pewnego, tajemniczego mężczyzny. W miejscu gdzie wszyscy się znają, obecność obcego intryguje, wzbudza zarówno ciekawość jak i niepokój. Rozmowy, które przybysz będzie prowadzić z mieszkańcami wsi, sprawią, że coś zacznie się w nich zmieniać a pewna swoista więź pękać. Mężczyzna zadaje niewygodne pytania, manipuluje faktami, zasiewa ziarno niepewności, nieufności tym samym nastawiając sąsiadów przeciwko sobie, a może tak naprawdę jego obecność nie ma nic wspólnego ze zmianami jakie we wszystkich zachodzą. W tej powieści nic nie jest takie jak na pierwszy rzut oka może się wydawać, jedno jest pewne nadchodzi zmierzch pewnej epoki.

Ciąg dalszy recenzji na:

https://www.facebook.com/photo/?fbid=890811472841639&set=a.530574228865367

Lata trzydzieste dwudziestego wieku, mała wieś na Śląsku, to istny tygiel kulturowy. Zamieszkują ją Niemcy, Polacy, Czesi i Żydzi, protestanci i katolicy, komuniści i ci co popierają Hitlera. Mężczyźni spotykają się w karczmie, dyskutują, spierają się i popijają piwko. Spokój tej małej śląskiej wioski zaburzy pojawienie się pewnego, tajemniczego mężczyzny. W miejscu gdzie...

Po lekturze Tam, gdzie nie pada, nie mogę przez kolejne książki odnaleźć takiego autora, jak w tej wspomnianej powieści. Jak tak dalej pójdzie, to jest szansa, że Michael Sowa sam będzie musiał kupować i czytać swoje historie.

Po lekturze Tam, gdzie nie pada, nie mogę przez kolejne książki odnaleźć takiego autora, jak w tej wspomnianej powieści. Jak tak dalej pójdzie, to jest szansa, że Michael Sowa sam będzie musiał kupować i czytać swoje historie.

"Cmentarz sierotek" to niewątpliwie jedna z najbardziej oryginalnych powieści jakie ostatnio przeczytałam. Autor określił tę książkę jako eksperyment - moim zdaniem bardzo udany. Już sama konstrukcja budzi ciekawość bowiem treść podzielona jest na odsłony. Każda odsłona zaczyna się od poetyckiego fragmentu. Autor przeplata akcję rozgrywającą się na Śląsku z przesłuchaniem pewnego bohatera. Ta rozmowa przybiera mocno filozoficzny kształt wprowadzając czytelnika w stan głębokiej refleksji.

Michael Sowa zagłębia się w historię śląskiej ludności i śląskiej ziemi. Ciekawa, wciągająca, nieco mroczna akcja ukazuje temat poszukiwania tożsamości, śląskiej kultury, religijności. Choć lektura wymaga skupienia to czytałam tę książkę z wielką przyjemnością po raz kolejny zachwycając się pisarskim stylem autora.

"Wszystko już było
wszystko znów będzie
To, co się skryło
Odnajdziesz wszędzie

Bo w chwili jednej
wieczność się chowa
Bogacz i biedny
Rodzi się z nowa"

"Cmentarz sierotek" to niewątpliwie jedna z najbardziej oryginalnych powieści jakie ostatnio przeczytałam. Autor określił tę książkę jako eksperyment - moim zdaniem bardzo udany. Już sama konstrukcja budzi ciekawość bowiem treść podzielona jest na odsłony. Każda odsłona zaczyna się od poetyckiego fragmentu. Autor przeplata akcję rozgrywającą się na Śląsku z przesłuchaniem...

Czytając tę książkę na pewno trzeba się skupić by dokładnie zrozumieć o co chodzi. Nie jest to lekka książka, ale skłania do refleksji. W niej nic nie jest takie jakby się wydawało, a domysły i spekulacje jakie przychodzą czytelnikowi na myśl podczas czytania zostają rozwiane wraz z ostatnimi kartkami. Powieść porusza zagadnienia tożsamości, ale znajdziemy w niej również wiele przemyśleń filozoficznych. Książka w dużym stopniu różni się od poprzednich części Sagi, gdyż sam autor stwierdza, że był to eksperyment. Przyznać muszę, że rzeczywiście nigdy wcześniej nie czytałam tak skonstruowanej historii. W powieści przeplatają się wątki obyczajowe jak i historyczne. Myślę, że autorowi udało się w pełni pomyślnie zrealizować to co sobie założył. To co mi przeszkadzało to to, że właśnie odbiega ona od poprzednich części. Ja lubię spójne całości, nie lubię zmian i w porównaniu do poprzednich części najmniej mi przypadła do gustu. Niemniej jednak jest godna przeczytania, a historia, którą stworzył jest nietuzinkowa, godna poznania.

Czytając tę książkę na pewno trzeba się skupić by dokładnie zrozumieć o co chodzi. Nie jest to lekka książka, ale skłania do refleksji. W niej nic nie jest takie jakby się wydawało, a domysły i spekulacje jakie przychodzą czytelnikowi na myśl podczas czytania zostają rozwiane wraz z ostatnimi kartkami. Powieść porusza zagadnienia tożsamości, ale znajdziemy w niej również...

„Bo pęd do wiedzy, potrzeba wyjaśnień jest nam przyrodzona, z nią się rodzimy, z nią umieramy”.

Lata 30. XX wieku.
Mała śląska wieś – typowy „mały tygiel, z doborową mieszanką narodowości, religii i poglądów politycznych”.
Wszyscy tu wszystkich znają i wszystko o sobie wiedzą. Żyją ze sobą, obok siebie we względnej zgodzie i w spokoju..

Do czasu.

Pewnego dnia we wsi pojawia się KTOŚ, nowy, obcy..
Jego „czarne odzienie, długa kapota, blada twarz, kapelusz”, „czarna laska ze złotą gałką”, „skórzana torba zawieszona na ramieniu” – budzą zarówno niepokój, jak i zainteresowanie mieszkańców.
Z czasem „blada pociągła twarz, czarny wąsik, czarne przenikliwe oczy” I „ten szelmowski uśmieszek” – zaczynają już tylko eskalować strach..

OBCY „pojawił się nie wiadomo skąd, nie wiadomo gdzie nocuje, u kogo się stołuje, ale co chwila go widać, jak się szwenda tu i tam”. „Czasem przystanie, coś powie, o coś zapyta i idzie dalej”. Snuje się po wiosce „niczym widmo między grobami”..

Jego obecność mimowolnie wpływa na życie mieszkańców małej wsi. Burzy spokój. Staje się zaczynem nieodwracalnych zmian. Iskrą do wiszącego w powietrzu rozłamu. Odsłania niewidoczne dotąd znaki zapytania..

Czy to wszystko początek końca jakiejś etapu dziejowego, punkt zwrotny w sposobie postrzegania rzeczywistości? Żniwo manipulacji faktami? A może sprytnie wyreżyserowany spektakl z jasno określonym podziałem ról?

Jedno jest pewne – „nic nie jest tym na co wygląda”.

„Cmentarz sierotek” to nieszablonowa opowieść o odrębności kultury śląska, o dziedzictwie śląskiej ziemi, jej złożonej strukturze jednoczącej elementy różononarodowe. Wielowarstwowy koncept o sondowaniu lokalnej tożsamości.

Jak dla mnie – lektura pouczająca i odkrywcza. Z ogromną ciekawością w przyszłości sięgnę po inne książki Autora.

Polecam.

„Bo pęd do wiedzy, potrzeba wyjaśnień jest nam przyrodzona, z nią się rodzimy, z nią umieramy”.

Lata 30. XX wieku.
Mała śląska wieś – typowy „mały tygiel, z doborową mieszanką narodowości, religii i poglądów politycznych”.
Wszyscy tu wszystkich znają i wszystko o sobie wiedzą. Żyją ze sobą, obok siebie we względnej zgodzie i w spokoju..

Do czasu.

Pewnego dnia we wsi...