Lekka i przyjemna lektura w sam raz na jedno popołudnie.

Lekka i przyjemna lektura w sam raz na jedno popołudnie.

Hania jest nauczycielką, natomiast Arkadiusz jest żołnierzem. Są ze sobą ponad dwadzieścia lat, jednak nie mają dzieci. Arkadiusz jako wojskowy często zmienia jednostki, a Hania wędruje wraz z nim. Gdy Arek otrzymuje powołanie do Garnizonu w Trzebiatowie, postanawiają spełnić swe marzenie i kupić dom w Śliwinie niedaleko Rewalu. Sielanka nie trwa długo, gdyż wkrótce Arek dostaje propozycję wyjazdu do Afganistanu. Początkowo Hania jest temu przeciwna, jednak wizja, że odmowa może wiązać się z przeniesieniem męża do innej jednostki oraz, że dzięki kilkumiesięcznej misji będą mogli spłacić kredyt przeważa szalę. Arek wyjeżdża a Hania zajmuje się remontem domu. Jak potoczą się dalsze losy tego małżeństwa?

Rodzice Hani nie żyją, podobnie jak babcia Arka. Mimo upływu lat małżeństwo wydaje się być idealne. Mi jednak zabrakło u nich emocji oraz miłości. Ich bliskość była sztuczna, bez słowa – kocham Cię. Oboje są bardzo bezbarwni, zbyt idealni i mało autentyczni. W tej książce mało się dzieje. Mamy więcej opisów tego co się u bohaterów działo lub dzieje niż dialogów i obrazu rzeczywistości.
Podobał mi się wątek o jedynym gospodarzu ze Śliwina, na którego wpływały skargi od nowych mieszkańców, miejscowości. Wszak jak ktoś kupuje domek na wsi to chce mieć sielsko i anielsko. To, że na wsi jest rolnik, który ma inwentarz, jeździ traktorem i uprawia grunty zaburza ten obraz. Na dodatek kurz, gdy pracuje w polu, oraz zapach z gospodarstwa jest nie do zniesienia.
Lubię książki autorki i jej styl pisania, lecz ta pozycja do mnie nie przemawia. Odniosłam wrażenie jakbym bohaterów obserwowała z boku, a wolę być w centrum opowieści.
Książkę mogę ocenić maksymalnie na 6 pkt.

Hania jest nauczycielką, natomiast Arkadiusz jest żołnierzem. Są ze sobą ponad dwadzieścia lat, jednak nie mają dzieci. Arkadiusz jako wojskowy często zmienia jednostki, a Hania wędruje wraz z nim. Gdy Arek otrzymuje powołanie do Garnizonu w Trzebiatowie, postanawiają spełnić swe marzenie i kupić dom w Śliwinie niedaleko Rewalu. Sielanka nie trwa długo, gdyż wkrótce Arek...

Książka trochę taka mało realistyczna. Idealne małżeństwo, idealni i zgodni mieszkańcy małej miejscowości, idealne zakończenie. Lekka książka czytana dla relaksu.

Książka trochę taka mało realistyczna. Idealne małżeństwo, idealni i zgodni mieszkańcy małej miejscowości, idealne zakończenie. Lekka książka czytana dla relaksu.

Główni bohaterowie, Hania i Arkadiusz, od dzieciństwa zmagali się z osobistymi tragediami i przeciwnościami losu. Po dwudziestu latach małżeństwa postanawiają osiąść na stałe w nadmorskiej miejscowości, Śliwinie. Jednak tuż przed odejściem Arkadiusza na emeryturę z pracy wojskowej, musi wyjechać na ośmiomiesięczną misję do Afganistanu.

W tym czasie jego żona nadzoruje remont w domu, aby wszystko było gotowe na powrót męża oraz zacieśnia znajomości z lokalną społecznością. Wątek zaskakująco zażyłej znajomości Arkadiusza z Arletą po jego powrocie z misji staje się źródłem niepewności i pytań. Autorka buduje atmosferę napięcia i tajemnicy, co sprawiło, że z wciąż rosnącym zainteresowaniem śledziłam rozwój wydarzeń i przeczytałam tę książkę w jeden wieczór.

Jednym z kluczowych elementów tej opowieści jest uniwersalność przekazu, który rozciąga się poza granice świątecznego czasu, stając się opowieścią o życiu, miłości i przechodzeniu przez trudne chwile. Na absolutne oklaski zasługuje podejście do tematu wracających z misji żołnierzy i pokazanie jak ważne jest wsparcie najbliższych w takich chwilach. Autorka ukazuje, jak istotne jest przekazywanie dobra dalej, wspólne wspieranie się w lokalnej społeczności oraz oddanie drugiej osobie, co stanowi serce tej historii. Głowna bohaterka, Hania jest tak cudowną postacią, że każdy chciałby mieć taką osobę obok siebie! ❤️

Zdecydowanie polecam tę książkę każdemu, kto pragnie się zanurzyć w ciepłej, pełnej emocji historii, przepełnionej życiowymi mądrościami i refleksją nad wartościami, jakie napotykamy w codziennym życiu. Idealna lektura na świąteczny czas, przypominająca co tak naprawdę jest ważne w życiu. 📖🎄

Po więcej recenzji zapraszam na IG: czytelnik.recenzent

Główni bohaterowie, Hania i Arkadiusz, od dzieciństwa zmagali się z osobistymi tragediami i przeciwnościami losu. Po dwudziestu latach małżeństwa postanawiają osiąść na stałe w nadmorskiej miejscowości, Śliwinie. Jednak tuż przed odejściem Arkadiusza na emeryturę z pracy wojskowej, musi wyjechać na ośmiomiesięczną misję do Afganistanu.

W tym czasie jego żona nadzoruje...

Małżeństwo Hanny i Arkadiusza może uchodzić za wzorcowe. Zakochani mimo upływu lat, przyzwyczajeni do ciągłych zmian miejsca zamieszkania i pracy ze względu na zawód Arka, który jest żołnierzem, pogodzeni z brakiem potomstwa prowadzą szczęśliwe życie. Gdy jednak mężczyzna zmuszony jest wyjechać na półroczną misję do Afganistanu, w Hannie rodzi się lęk o męża. Samotność wykorzystuje na wykańczanie domu oraz pracę w świetlicy. Powrót Arkadiusza sprawia jednak, że nie do końca wszystko jest takie samo jak wcześniej. Czy małżonkom uda się wrócić do normalności? Czy i tym razem zadziała cud wigilijny?

Książka jest piękną historią o potędze miłości, zaufaniu, ale także dobru, które podaje się dalej. O szacunku do człowieka oraz jego pracy. O bezinteresownej pomocy niesionej potrzebującym. O niełatwym zawodzie żołnierza, dla którego honor stanowi sprawę nadrzędną.

I choć chwilami miałam wrażenie, że niektóre momenty są niepotrzebnie przegadane, choć trudno było mi uwierzyć w spokój i opanowanie Hanny w obliczu zagrożenia związku obecnością tej drugiej, to jednak dałam się oczarować tej powieści uświadamiającej, że dobro wraca, a prawdziwa miłość oprze się każdej burzy.

Małżeństwo Hanny i Arkadiusza może uchodzić za wzorcowe. Zakochani mimo upływu lat, przyzwyczajeni do ciągłych zmian miejsca zamieszkania i pracy ze względu na zawód Arka, który jest żołnierzem, pogodzeni z brakiem potomstwa prowadzą szczęśliwe życie. Gdy jednak mężczyzna zmuszony jest wyjechać na półroczną misję do Afganistanu, w Hannie rodzi się lęk o męża. Samotność...

Ciepła, wzruszająca opowieść świąteczna.

Ciepła, wzruszająca opowieść świąteczna.

Może być to chyba najlepsza ocena tej książki. Momentami przegadana. Zapowiada się naprawdę nieźle, ale niestety nie udało się autorce podtrzymać poziomu do końca. Jeśli nie ma się pod ręką nic lepszego, można przeczytać, ale polegać nie polecam.

Może być to chyba najlepsza ocena tej książki. Momentami przegadana. Zapowiada się naprawdę nieźle, ale niestety nie udało się autorce podtrzymać poziomu do końca. Jeśli nie ma się pod ręką nic lepszego, można przeczytać, ale polegać nie polecam.

„Podaj Dalej” to poruszająca powieść, która przenika czytelnika głęboko emocjonalnie, skupiając się na trudnych wyborach, miłości i sile relacji. Autorka, przedstawia nam historię Hani i Arkadiusza, małżeństwa, które stoi w obliczu niełatwego wyboru – decyzji Arkadiusza o wyjeździe na misję do Afganistanu.

Arkadiusz, będąc zawodowym żołnierzem, pragnie zakończyć swoją karierę i zdobyć środki finansowe, które pozwolą im na spokojne życie. Wyjazd na misję staje się dla niego szansą na realizację tych planów, jednak wiąże się również z ogromnym ryzykiem dla jego życia.

Autorka zgrabnie ukazuje wewnętrzne rozterki Hani, która pomimo obaw o męża, akceptuje jego wybór i angażuje się w codzienne sprawy, starając się utrzymać normalność w swoim życiu. Praca, remonty domu i projektowanie ogrodu stają się dla niej rodzajem terapii, pozwalając zająć myśli i przetrwać czas oczekiwania.

Jednym z najmocniejszych elementów książki jest opis świąt Bożego Narodzenia, które zbliżają się w cieniu niepewności związanej z misją Arkadiusza. Autorka z wyczuciem przedstawia atmosferę tych dni, łącząc radość z tęsknotą i niepokojem. Wiadomość o wybuchu bomby w bazie wojskowej wzmaga napięcie i dodaje dramatyzmu, sprawiając, że czytelnik z zapartym tchem śledzi dalsze losy bohaterów.

Dorota Schrammek umiejętnie posługuje się językiem, tworząc wartką narrację, która trzyma czytelnika w napięciu od pierwszej do ostatniej strony. Postacie są dobrze wykreowane, pełne głębi i emocji, co sprawia, że łatwo się z nimi utożsamić. Autorka porusza ważne tematy, takie jak miłość, poświęcenie, ale także nieuchronność zmian i życiowych trudności.

„Podaj Dalej” to lektura, która wciąga od pierwszych stron, poruszając serce czytelnika. To opowieść o sile rodziny, miłości, oraz o tym, jak życie potrafi zaskakiwać i prowadzić nas przez nieznane ścieżki. Dorota Schrammek stworzyła książkę pełną emocji, refleksji i niezapomnianych chwil, które zostaną z czytelnikiem na długo.

„Podaj Dalej” to poruszająca powieść, która przenika czytelnika głęboko emocjonalnie, skupiając się na trudnych wyborach, miłości i sile relacji. Autorka, przedstawia nam historię Hani i Arkadiusza, małżeństwa, które stoi w obliczu niełatwego wyboru – decyzji Arkadiusza o wyjeździe na misję do Afganistanu.

Arkadiusz, będąc zawodowym żołnierzem, pragnie zakończyć swoją...

Polecam, świetna książka.

Polecam, świetna książka.

Już dawno nie czytałam tak dobrej książkì. Polecam

Już dawno nie czytałam tak dobrej książkì. Polecam