Po interesującej książce Katarzyny Nowackiej Nieznane Toskania i Romania, poświęconej mało znanemu zakątkowi Toskanii, oraz odkrywczej książce Sekrety Florencji, z ciekawością sięgnąłem po Nowe sekrety Florencji i okolic, jakie przyjechały do mnie z Pascala.

Nie będę ukrywał, że zaskoczyła mnie ta książka.

Po dwóch ciekawych i bardzo dobrze napisanych przez Katarzynę Nowacką książka spodziewałem się kolejnej bardzo dobrej lektury. Tymczasem książka “Nowe sekrety Florencji i okolic” nie jest bardzo dobra.

Jest znakomita!

Kiedy zacząłem czytać książkę Katarzyny Nowackiej, to wciągnęła mnie jak dobra powieść sensacyjna. Chciałem przeczytać ją od razu całą, ale obowiązki zawodowe nie pozwoliły mi zarwać nocy. Może i dobrze, bo mini-eseje Nowackiej warto smakować, a nie szybko połykać.

Jeśli szukasz przewodnika po najbardziej znanych miejscach Florencji i okolic, to nie jest to książka dla Ciebie. Zresztą sama autorka pisze we wstępie: "Zdaję sobie sprawę, że zabrakło wielu słynnych miejsc, ale moim celem nie było powielanie opowieści o wypromowanych lata temu kierunkach, tylko pokazanie tej nieoczywistej części, według mnie, jednego z najpiękniejszych regionów świata".

Nie będę ukrywał, że Katarzyna Nowacka słowa dotrzymała.

Książka składa się z dwóch zasadniczych części. Pierwsza zawiera “Nowe sekrety Florencji”, wśród nich takie, o których niewiele osób słyszało (w końcu to sekrety).

Choć zwiedzałem florencką katedrę i wspiąłem się na jej kopułę, to nie wiedziałem, że można też zamówić spacer tarasami Duomo i podziwiać baptysterium z zupełnie innej perspektywy.

Autorka prowadzi nas do mniej znanych kościołów (San Salvatore al Monte),mało znanego oratorium Orsanmichele czy do raczej omijanego muzeum współczesnej sztuki włoskiej Museo Novocento. Okazuje się, że kilka kroków od znanych zabytków, czekają na nas inne interesujące miejsca.

Katarzyna Nowacka wyznaje też zasadę, która jest mi bliska: warto się rozglądać, aby dostrzec różne detale i ciekawostki np. oznaczenia miejsc, które służyły jako schronienie podczas bombardowań w czasie II wojny światowej. Pozostała po nich litera R na murach i strzałki do ricovero, rifugio.

Swoją ucztę będą mieli też miłośnicy ogrodów, którym autorka przedstawia florenckie ogrody położone poza turystycznym szlakiem: Giardino del Bobolino, IlGiardino dei Semplici czy Giardino della Gherardesca.

Możemy też dowiedzieć się, co czeka nas na terenie starego florenckiego więzienia Le Mureate oraz, jakie mniej znane palazzi warto odwiedzić.

Dla miłośników spacerów poza zatłoczonym centrum, Katarzyna Nowacka przygotowała piękne panoramiczne trasy np. spacer od Porta Romana do Santa Maria a Marignolle. Jeśli wybierzecie się na taki spacer, to nie zapomnijcie wziąć ze sobą aparatu fotograficznego.

Jakby komuś było mało florenckich sekretów, to autorka zaprasza na odkrywanie tajemnic Certosa di Firenze, Pratomagno, Prato czy Certaldo (i wielu innych miejsc). Możemy podziwiać piękne toskańskie miasteczka oraz krajobrazy wzgórz i gór, które są ozdobą Toskanii.

Mnie zachwyciło Fiesole i obiecałem sobie, że pojadę tam przy najbliższej okazji. Jak pisze Katarzyna Nowacka: dawni florentyńczycy uważali Fiesole za “matkę Florencji”. To nie historia była dla mnie zaskoczeniem, ale fakt, że właśnie tam można znaleźć punkty widokowe, skąd można zrobić najwspanialsze panoramy miasta, zwłaszcza po zachodzie słońca.

I takich wspaniałych historii i miejsc znajdziesz wiele w tej książce, ale nie będę ich przytaczał, abyś miał okazję samemu się o tym przekonać.

Po interesującej książce Katarzyny Nowackiej Nieznane Toskania i Romania, poświęconej mało znanemu zakątkowi Toskanii, oraz odkrywczej książce Sekrety Florencji, z ciekawością sięgnąłem po Nowe sekrety Florencji i okolic, jakie przyjechały do mnie z Pascala.

Nie będę ukrywał, że zaskoczyła mnie ta książka.

Po dwóch ciekawych i bardzo dobrze napisanych przez Katarzynę...

Znałam już tę autorkę z innych książek o Florencji czy Toskanii. Ponieważ jest to kraina mi bliska i uwielbiam starą architekturę, XVI, czy XVII wieczne wille, stare trattorie, kapliczki, ogrody oraz krótkie opowieści o nich, to dosłownie przyssałam się do niej. Nie jest to przewodnik po Florencji, bardziej zbiór pięknych zdjęć z klimatycznych miejsc wraz z krótkim opisem widziany oczami autorki zakochanej we Florencji i okolicach. Czyta się ciekawie i zajmie to jeden wieczór lub popołudnie. Polecam pasjonatom i nie tylko.

Znałam już tę autorkę z innych książek o Florencji czy Toskanii. Ponieważ jest to kraina mi bliska i uwielbiam starą architekturę, XVI, czy XVII wieczne wille, stare trattorie, kapliczki, ogrody oraz krótkie opowieści o nich, to dosłownie przyssałam się do niej. Nie jest to przewodnik po Florencji, bardziej zbiór pięknych zdjęć z klimatycznych miejsc wraz z krótkim opisem...