"— Za co kocham Mazury? Za wszechobecną zieleń, święty spokój i długie zachody słońca. Przede wszystkim jednak za cudownych ludzi których tutaj spotykam. Za ich dobrą energię, bezinteresowne wsparcie, inspiracje i rozmowy do białego rana — mówi Agnieszka Żelazko."
Mimo tego, że moja rodzina pochodzi z Bieszczad, i ja również się tam urodziłam, ale od wczesnych lat dziecięcych mieszkam na Mazurach. Już ponad pół wieku, więc można uznać, że jestem zabytkowym mieszkańcem tej pięknej krainy. I chociaż dość długo tu jestem, to przyznam, że jeszcze sama nie zobaczyłam tych wszystkich uroczych zakątków, o których pisze w swojej książce "Mazursko - miasteczka, porty, jeziora, ludzie" Agnieszka Żelazko. Lecz nie jest tak, że nic nie widziałam i nigdzie nie byłam. Wiele z tych opisywanych przez nią miejsc zwiedziłam, zobaczyłam i polubiłam. Do niektórych często nawet wracam. Może wydawać się dziwne niektórym, że mieszkając na skraju lasu i niemal nad samym jeziorem ( 800 m od domu),jeżdżę jeszcze nad inne jeziora. Lecz to zupełnie co innego. Swoje jezioro (chociaż piękne) mam na co dzień i przyzwyczaiłam się do widoku jaki mam z górnego tarasu, ale lubię przebywać w różnych innych zakątkach naszego kraju a zwłaszcza nad wodą. Może to kwestia przyzwyczajenia...
Pani Agnieszka nie pochodzi z Mazur, ale z... Rzeszowa i jak sama mówi "wylądowała" tutaj przed kilku laty, gdyż bardzo jej się spodobało. Obecnie pracuje tu i pisze, bo kontakt z naturą jest dla niej bardzo ważny, więc najczęściej robi to w lesie lub nad jeziorem.

Jest to pierwsza część z całej serii, jaką planuje wydać. Na początku, po spisie treści możemy obejrzeć sobie mapę z zaznaczonymi miejscami, które znajdują się w książce. Autorka stara się odwiedzać mniej znane i mniejsze miejscowości, o których często nikt nie słyszał. Mogę stwierdzić, że tę część Mazur bardzo lubię, ze względu na spływy kajakowe oraz na moja ulubiona leśniczówkę - Leśniczówka Pranie, to Muzeum Konstantego Ildefonsa Gałczyńskiego, jednego z moich ulubionych poetów. Pierwszy raz byłam tam w czasach szkolnych, bo w naszej szkole to już tradycja i do tej pory dzieci corocznie jeżdżą tam na wycieczki.

" W Leśniczówce Pranie powstało wiele dzieł Gałczyńskiego m. in. "Wit Stwosz", "Niobe", "Kronika Olsztyńska"."
Autorka opisując różne zakątki Mazur opowiada nie tylko o sławnych i znanych ludziach, ale także znajdziemy tu historie niby zwykłych ludzi, nieznanych, które potrafią i robią niezwykłe i wyjątkowe rzeczy oraz realizują swoje pasje. Możemy poznać trasy rowerowe, ścieżki przyrodnicze i spacerowe, ciekawe i urokliwe zakątki, w których można spędzić nie tylko urlop, ale również zamieszkać...
Czasem warto zboczyć z głównej drogi i zobaczyć piękno przyrody.
Polecam wszystkim lubiącym naturę i jej piękno.

"— Za co kocham Mazury? Za wszechobecną zieleń, święty spokój i długie zachody słońca. Przede wszystkim jednak za cudownych ludzi których tutaj spotykam. Za ich dobrą energię, bezinteresowne wsparcie, inspiracje i rozmowy do białego rana — mówi Agnieszka Żelazko."
Mimo tego, że moja rodzina pochodzi z Bieszczad, i ja również się tam urodziłam, ale od wczesnych lat...