Tematy ważne biorąc pod uwagę, że dotyczą młodych dziewcząt pogubionych w swoich wyborach życiowych. Narkomania, seks, kradzież, przemoc to samo napędzające się trybiki tego samego koła zębatego. Jednak zabrakło w tej książce tego czegoś, co dawałoby odbiór na wysoką ocenę. Zbyt pobieżnie skreślone postacie. Mała głębia emocji. Wyrwane z kontekstu przyczynowo skutkowego.

Tematy ważne biorąc pod uwagę, że dotyczą młodych dziewcząt pogubionych w swoich wyborach życiowych. Narkomania, seks, kradzież, przemoc to samo napędzające się trybiki tego samego koła zębatego. Jednak zabrakło w tej książce tego czegoś, co dawałoby odbiór na wysoką ocenę. Zbyt pobieżnie skreślone postacie. Mała głębia emocji. Wyrwane z kontekstu przyczynowo skutkowego.

Zabrakło mi tła. Tekst podzielony jest na dwie części: w trakcie czytania pierwszej czułam się jak kiedyś za czasów liceum, kiedy na dworcu PKS lub PKP czekałam na autobus/pociąg obserwując osoby bezdomne i pod wpływem narkotyków. Akcja drugiej części toczy się w poprawczaku i jeśli w ten sposób rzeczywiście wyglądają relacje wychowanków i opiekunów, to nic dobrego nie czeka ani jednych, ani drugich, ani nas wszystkich pozostałych.
Szkoda, że nie ma trzeciej, a właściwie pierwszej części, opowiadającej o tym jak do tego doszło. Te fragmenty z życia osób, które sobie w tym życiu nie radzą, są jakby wyjęte z kontekstu.

Zabrakło mi tła. Tekst podzielony jest na dwie części: w trakcie czytania pierwszej czułam się jak kiedyś za czasów liceum, kiedy na dworcu PKS lub PKP czekałam na autobus/pociąg obserwując osoby bezdomne i pod wpływem narkotyków. Akcja drugiej części toczy się w poprawczaku i jeśli w ten sposób rzeczywiście wyglądają relacje wychowanków i opiekunów, to nic dobrego nie...

Książka Honoraty Szlezak porusza bardzo ważny temat, który na pewno trafi do nastoletnich czytelników. To na pewno jest ogromny plus tej książki, że autorka nie bała się połączyć tematów, które niestety dalej są bardzo mocno osadzone w kategorii tematów tabu w Polsce, czyli narkomania, homoseksualizm, seks i przemoc wśród młodych dziewczyn. Niestety mimo wszystko uważam, że książka nie jest do końca dopracowana, co jest trochę smutne. Nigdy podczas pisania recenzji nie skupiałam się na elementach stylistycznych pracy jednak tu niestety zostaje zmuszona do tego. Moim zdaniem autorka za bardzo chciała stać się drugą Dorotą Masłowską. Jest tu pomieszanie dwóch popularnych pozycji Pani Doroty, a przede wszystkim stylów jakich ona używa w swoich pracach. Honorata Szlęzka w swojej książce pisze czasem normalnym językiem, czasem brudnym, a czasem jakby bohaterki powieści rapowały. I niestety to wszystko może pozostawić pewien niesmak podczas czytania. Zdania są krótkie, często miałam wrażenie jakby były niedopracowane lub niedopowiedziane tak jakby to był zarys książki. Może gdyby autorka wzięła do ręki te książkę i spróbowała napisać ją swoim stylem lub tak jak większość książek jest napisana, a nie wzorując się na Dorotę Masłowską to ta książka miałaby ogromny potencjał i byłaby popularniejsza, a na pewno większość młodych osób by po nią sięgnęło chętniej.
Mimo wszystko chciałabym skończyć miłym akcentem. Plusem tej książki jest to, tak jak wspomniałam, że porusza ona bardzo ważne dla nastolatków tematy, a przy okazji szybko się ją czyta co dla współczesnej młodzieży, w obecnych czasach jest ogromnym plusem.
Życzę autorce wszystkiego dobrego, dużo sukcesów i może warto zastanowić się nad tym czy nie fajnie byłoby zrobić książkę podobna do Skazy, jednak w innym formacie, w innym stylu.
Dziękuję osobie podpisującej się Kantor za polecenie tej książki.

Książka Honoraty Szlezak porusza bardzo ważny temat, który na pewno trafi do nastoletnich czytelników. To na pewno jest ogromny plus tej książki, że autorka nie bała się połączyć tematów, które niestety dalej są bardzo mocno osadzone w kategorii tematów tabu w Polsce, czyli narkomania, homoseksualizm, seks i przemoc wśród młodych dziewczyn. Niestety mimo wszystko uważam, że...

Książka „Skaza” Honoraty Szlęzak to książka jaka została mi polecona do przeczytania. Sięgnęłam ją w ramach lipcowego wyzwania czytelniczego, zawiera niewiele ponad 100 stron.
Autorka to młoda specjalistka w zakresie problematyki wykluczenia społecznego. Pierwsza książka to debiut literacki godny zauważenia.
Bohaterowie to młodzi ludzie poszukujący miłości, okaleczeni przez życie, zagubieni.
Czy bliskość i zrozumienie w dzisiejszych czasach to towar deficytowy?
Czy bohaterowie odnajdą miłość?
Z czym muszą zmagać się każdego dnia?
Jakie skazy posiada każdy z bohaterów i jak są ze sobą powiązane?
Książka wielowymiarowa, konkretna.

Książka „Skaza” Honoraty Szlęzak to książka jaka została mi polecona do przeczytania. Sięgnęłam ją w ramach lipcowego wyzwania czytelniczego, zawiera niewiele ponad 100 stron.
Autorka to młoda specjalistka w zakresie problematyki wykluczenia społecznego. Pierwsza książka to debiut literacki godny zauważenia.
Bohaterowie to młodzi ludzie poszukujący miłości, okaleczeni...

"W tym kraju jesteś jak naleśnik. Raz słodki, raz przesłodzony."
"Skaza" to moim zdaniem zupełnie inny gatunek literatury niż dotychczas czytywałam. Krótka, ale mimo to zawiera w sobie bardzo dużo treści, nawet wręcz przesłania, które zmusza czytelnika do refleksji. Honorata Szlęzak przekazuje nam historię o młodych i zagubionych ludziach, którzy mimo tego, że są przez życie oszukani, okaleczani, wykorzystywani przez innych, to i tak szukają (często bezskutecznie) zrozumienia i bliskości drugiego człowieka. Chcieliby doświadczyć chociaż odrobiny czułości, miłości i chociaż niewielkiego nawet zainteresowania ze strony innych.
Temat bardzo trudny, niezbyt może łatwy w odbiorze, ale taki z życia wzięty jakby żywcem.
Każdy człowiek ma w sobie jakąś skazę, lecz nie zawsze jest uwidoczniona, nie zawsze się ujawnia. Chociaż wielu z nas często z pewnością chciałoby zapomnieć o głęboko schowanej w sobie skazie, to jak zwykle w najmniej odpowiednim momencie wyłazi z nas i nie pozwala już na jej ukrywanie.
A wtedy gdy już nasza skaza wyjdzie na jaw nie jest łatwo żyć. Jest coraz trudniej i trudniej...

"Męczę się sama ze sobą. I łudzę się, że dam radę, dam radę, dam radę...
Ciągle to samo. Ja nawet nie mam siły wypowiadać tych słów."
Nie można określić, że ta książka jest z gatunku takich, co mi się podoba lub nie. To książka o życiu, o życiu tu i teraz, nie przed wiekami, nie w wyobraźni, tylko w naszym kraju (może nie tylko),na naszych dworcach, placach, skwerach itp.
Można pokusić się o refleksję i zastanowić czy takie osoby żyjące z widoczną skazą mają jakiekolwiek szanse na normalne (?) życie. Czy są w stanie znaleźć właściwą osobę, która okazałaby mu jakieś pozytywne uczucia. Czy znajdą miłość, przyjaźń lub choćby zwykłą akceptację.

"Podejść tam i udawać, że palę, gadać pierdolety, byle zagadać? Byle złapać z nią kontakt wzrokowy? A może i nie tylko?
Kto nie ryzykuje, ten nie pije szampana. O nie! Chyba mnie dostrzegła. Tak. Patrzy głęboko w moje oczy. A ja nic. Tylko odwracam się i idę dalej."
Nie jest to zbyt monotonna lektura, czyta się bardzo szybko, gdyż wciąga w wir swoją fabułą. Nie sądzę żeby ta książka dawała radość, jak gdzieś przeczytałam, ale moim zdaniem warta jest uwagi. Bardzo dobry debiut.

"W tym kraju jesteś jak naleśnik. Raz słodki, raz przesłodzony."
"Skaza" to moim zdaniem zupełnie inny gatunek literatury niż dotychczas czytywałam. Krótka, ale mimo to zawiera w sobie bardzo dużo treści, nawet wręcz przesłania, które zmusza czytelnika do refleksji. Honorata Szlęzak przekazuje nam historię o młodych i zagubionych ludziach, którzy mimo tego, że są przez...

Jak dla mnie bestseller roku! Lekka pozycja w sam raz na upalne, letnie wieczory. Powieść bardzo wciągająca z minuty na minutę coraz bardziej. Płynna fabuła, ciekawe, lekkie pióro, zabawni bohaterowie. Myślę, że powieść powinna być nominowana w przyszłym roku w różnorakich konkursach literackich. Mówiąc wprost nigdy od wielu lat nie byłem tak zrelaksowany jak przy tej książce. Ta książka daje zarazem radość, ale i autorefleksje o życiu. Akcja, humor, mądrość, pióro na plus. I ciągle się coś dzieje. Nie ma krzty monotonii. Myślę, że autorka książki zasługuje na pełne uznanie. Porównałbym ją do dawnej Olgi Tokarczuk - oczywiście w pozytywnym tego słowa znaczeniu. Także jeśli chcecie zrelaksować się to nie czekajcie ani chwili i przeczytajcie Skazę.

Jak dla mnie bestseller roku! Lekka pozycja w sam raz na upalne, letnie wieczory. Powieść bardzo wciągająca z minuty na minutę coraz bardziej. Płynna fabuła, ciekawe, lekkie pióro, zabawni bohaterowie. Myślę, że powieść powinna być nominowana w przyszłym roku w różnorakich konkursach literackich. Mówiąc wprost nigdy od wielu lat nie byłem tak zrelaksowany jak przy tej...

Książka cud - miód. Porusza czytelnika i zostawia go z wieloma pytaniami. Według mnie w pełni zasługuje na nominacje do przyszłych konkursów literackich. Ludzie kupcie Skazę, a nie pożałujecie :) Mówię to Wam jako wieloletni czytelnik.

Książka cud - miód. Porusza czytelnika i zostawia go z wieloma pytaniami. Według mnie w pełni zasługuje na nominacje do przyszłych konkursów literackich. Ludzie kupcie Skazę, a nie pożałujecie :) Mówię to Wam jako wieloletni czytelnik.