"Będę milczeć" to zdecydowanie książka, o której nie zapomnimy jeszcze długo po jej przeczytaniu. Jest niesamowicie wciągająca, niejednokrotnie wywołuje na twarzy uśmiech, do tego łączy moje dwa ulubione gatunki, czyli romans z sensacją.

Narracja w tej książce jest prowadzona przez Emily i momentami brakowało mi perspektywy Nate'a. Po prostu zżerała mnie ciekawość, co siedzi w tej pięknej głowie. Jednak zdaję sobie sprawę z tego, że wtedy nie byłby owiany tą tajemniczością, która ostatecznie dodawała mu i całej historii uroku i pazurów.

Autorka świetnie operuje słowem, wprowadza czytelnika w ciągły stan niepewności, do tego stworzyła interesującą, wartką i pełną tajemnic fabułę, dzięki czemu od książki nie sposób się oderwać i mimo że jest to niezły grubasek, czyta się ją z prędkością światła. Oczywiście były momenty, gdzie głównie zachowanie Emily doprowadzało mnie do szału, ale po za tym bohaterowie również zostali świetnie wykreowani i naprawdę ich polubiłam. Czuć pomiędzy nimi chemię, ich dialogi są ciekawe i błyskotliwe, a erotyczne sceny, których jest co prawda niewiele, bardzo dobre.

Zakończenie jest... zaskakujące. Z jednej strony rozdzierające serce, z drugiej kojące, dające nadzieję. Dowiedziałam się od autorki, że miała to być powieść jednotomowa, ale wierzę że Pani Maja zlituje się nad swoimi ukochanymi czytelnikami i po raz kolejny zaserwuje nam niezły rollercoaster emocji, z bohaterami tej pięknej, przejmującej historii.

Kochani, jeśli mieliście jakieś wątpliwości co do tego tytułu, to mam nadzieję, ze skutecznie Wam je rozwiałam. Książka jest naprawdę świetna i gorąco ją Wam polecam.

"Będę milczeć" to zdecydowanie książka, o której nie zapomnimy jeszcze długo po jej przeczytaniu. Jest niesamowicie wciągająca, niejednokrotnie wywołuje na twarzy uśmiech, do tego łączy moje dwa ulubione gatunki, czyli romans z sensacją.

Narracja w tej książce jest prowadzona przez Emily i momentami brakowało mi perspektywy Nate'a. Po prostu zżerała mnie ciekawość, co...

A ja niestety uważam, że książka jest przeciętna i nie zasługuje na tak wysoką ocenę. To po prostu przyzwoita książka na wolny czas - nic więcej. Prostota języka, którego używa autorka jest wręcz przytłaczająca, zdecydowanie zbyt długie opisy uczuć targających głównymi bohaterami, bardzo irytująca postać głównej bohaterki z zupełnie irracjonalnym zachowaniem względem jej dotychczasowych przeżyć i doświadczeń, bardzo przewidywana akcja (oprócz zakończenia!). Na pewno nie jest to thriller, raczej typowy romans jakich mnóstwo. Największym plusem książki jest jej zakończenie.

A ja niestety uważam, że książka jest przeciętna i nie zasługuje na tak wysoką ocenę. To po prostu przyzwoita książka na wolny czas - nic więcej. Prostota języka, którego używa autorka jest wręcz przytłaczająca, zdecydowanie zbyt długie opisy uczuć targających głównymi bohaterami, bardzo irytująca postać głównej bohaterki z zupełnie irracjonalnym zachowaniem względem jej...

Emily zostaje napadnięta i pobita, skończyłoby się gorzej gdyby nagle na jej drodze nie pojawił się Nate. Mężczyzna zabiera ranną do swojego domu i przez dłuższy czas nie tylko z nią mieszka ale jest jakby staje się jej ochroniarzem. Okazuje się,że Emily to córka gangstera, która uciekła z domu i do tej pory dobrze się ukrywała. Teraz jednak ojciec chce się z nią jak najszybciej 'rozliczyć'. Jak potoczą się losy tej dwójki?

Emily aby normalnie żyć musi uciec z własnego domu, ukrywać się przed rodziną i milczeć na temat tego co widziała i co wie. Wyobraźcie sobie ten ciągły niepokój, myślenie,że ten dzień jest waszym ostatnim chociaż nic do tej pory nie zrobiliście aby zaszkodzić najbliższym? Nic dziwnego,że szuka miłości czy chodźby bliskości przy kimś kto jej pomógł. Może pierwszy raz w życiu spotkała się z czymś takim?
Maja kolejny raz zagrała na moich emocjach, od złości na brak szacunku do życia, poprzez nienawiść do zdrad, niesprawiedliwości, szczęście, miłość i zaufanie aż w końcu rozdarła moje serce na pół. Mam nadzieję że w drugiej części poskłada je ładnie do kupy 😉 Jeśli jeszcze nie znacie twórczości autorki, nie zastanawiajcie się tak długo jak ja i czytajcie.

Emily zostaje napadnięta i pobita, skończyłoby się gorzej gdyby nagle na jej drodze nie pojawił się Nate. Mężczyzna zabiera ranną do swojego domu i przez dłuższy czas nie tylko z nią mieszka ale jest jakby staje się jej ochroniarzem. Okazuje się,że Emily to córka gangstera, która uciekła z domu i do tej pory dobrze się ukrywała. Teraz jednak ojciec chce się z nią jak...

Po obszernych klasycznych powieściach warto sięgnąć po lekką obyczajówkę. Ta nie okazała ani lekka, ani tylko romansowo-obyczajowa. Dla mnie to prawie thriller, co uważam za jej główną zaletę.

Po obszernych klasycznych powieściach warto sięgnąć po lekką obyczajówkę. Ta nie okazała ani lekka, ani tylko romansowo-obyczajowa. Dla mnie to prawie thriller, co uważam za jej główną zaletę.

Porzucona przez matkę Emily Milder od pięciu lat ukrywa się przed ojcem i braćmi, którzy należą do podziemnego półświatka. Odnaleziona przez ich ludzi Emily zostaje napadnięta, jednak jej droga przecina się z Nate'm Wilsonem - byłym komandosem. Nate ratuje dziewczynę z opresji, daje jej schronienie u siebie, a kiedy się dowiaduje kim jest dziewczyna tworzy w głowie pewien plan. Emily odzyskuje chwilowy spokój ducha, jednak nie jest jej dane długo cieszyć się szczęściem. Jakie tajemnice wyjdą na jaw i jaką relację stworzą oboje?

"Będę milczeć" to opowieść romantyczna z elementami kryminalnymi, który w ostatnim czasie jest moim z jednych ulubionych gatunków. Mimo prawie 500 stronicowej lektury, nie dało się wcale odczuć jej grubości, bo przez historię tej pary po prostu się płynie.
Książka jest naprawdę pełna zwrotów akcji, oraz emocji. Wciągająca i bardzo ciekawa fabuła jest przedstawiona z punktu widzenia dziewczyny, ale chętnie przeczytałabym kilka rozdziałów prowadzonych przez Nate'a. Były króciutkie momenty, gdzie Emily czasami denerwowała mnie swoją postawą, bo jak na osobę po przejściach, ukrywającą się przez kryminalną rodziną, oraz nieufną pozwalała sobie na zbyt dziecinne zachowanie, ale może taki był zamysł autorki, który koniec końców wniósł równowagę w historii. Bardzo polubiłam postać Nate'a, który mimo swojego planu był opiekuńczy i stanowczy, dzięki temu stał się moim kolejnym książkowym mężem.
To moje pierwsze spotkanie z piórem autorki, ale wiem, że na pewno nie ostatnie. Serdecznie Wam polecam tę książkę, a ja muszę sięgnąć dość szybko po kolejną część dylogii.

Porzucona przez matkę Emily Milder od pięciu lat ukrywa się przed ojcem i braćmi, którzy należą do podziemnego półświatka. Odnaleziona przez ich ludzi Emily zostaje napadnięta, jednak jej droga przecina się z Nate'm Wilsonem - byłym komandosem. Nate ratuje dziewczynę z opresji, daje jej schronienie u siebie, a kiedy się dowiaduje kim jest dziewczyna tworzy w głowie pewien...

“Będę milczeć” to mroczna i brudna historia, która zachwyciła mnie stylem pisania i płynnością zdarzeń, jakie nam przedstawiła autorka.

Główna bohaterka trochę mnie denerwowała, ale im bardziej poznawałam jej świat, tym bardziej ją rozumiałam. Już wiedziałam, dlaczego myśli tak, a nie inaczej. Brak zaufania i ciągłe odwracanie się za siebie, może człowieka zmienić. I pomyśleć, że jej psychikę tak rozwaliła rodzinka, od której uciekła.


Któregoś dnia z opresji ratuje ją Nate. Nie jest on zwykłym facetem. Jest byłym komandosem, który ma swoje plany i powody, by dziewczyna została przy nim. Polubiłam go z miejsca. Lubi mieć wszystko zaplanowane. Wszystko na swoim miejscu. W końcu na misjach plan planem, ale nie sposób zapanować nad rzeczywistością.

Końcówka tej historii okazała się dużym zaskoczeniem. Już myślisz, że mamy happy end, a tu zwrot o 180 stopni i znów czujesz przemożny ból, który rozwala na łopatki.

Zdecydowanie sięgnę po “Będę żyć”, bo jestem ciekawa, co autorka zaplanowała jeszcze dla Emily, która, nie oszukujmy się, chwile szczęścia może policzyć na palcach jednej ręki.

“Będę milczeć” to mroczna i brudna historia, która zachwyciła mnie stylem pisania i płynnością zdarzeń, jakie nam przedstawiła autorka.

Główna bohaterka trochę mnie denerwowała, ale im bardziej poznawałam jej świat, tym bardziej ją rozumiałam. Już wiedziałam, dlaczego myśli tak, a nie inaczej. Brak zaufania i ciągłe odwracanie się za siebie, może człowieka zmienić. I...

Niemalże dostałam syndromu sztokholmskiego pochłaniając tę książkę. Autorka ma naprawdę świetny styl pisania, czytało się bardzo płynnie. (Co też później mnie pokonało, bo nawet gdy chciałam przerwać czytanie i zapomnieć to nie byłam w stanie). Bardzo duży plus za umiejetność opisywania uczuć, bo tutaj była na naprawdę wysokim poziomie. Spodobała mi się też postać głównego bohatera, wykreowanego z góry do dołu. Był niemal jak żywy.
Tu jednak plusy się kończą. Główna bohaterka jest wyraźnie ukształtowana tak, by czytelniczka mogła się z nią utożsamić. Nawet nie mamy praktycznie żadnych danych na temat jej wyglądu zewnętrznego. Jedną cechą jaką poznajemy jest to, iż Emily jest wysoka, ma 175/177 cm wzrostu. Nawet kolor jej oczu poznajemy dopiero w połowie (!) książki. Więcej wiemy nawet o jej koleżance z pracy. Sama główna bohaterka przez to podczas czytania była w mojej wyobraźni różowowłosa, bo nie mogłam wyobrazić sobie jej naturalnych włosów, skoro nie zostały odpisane. (Było jedyne powiedziane, że są grube). A mając nauczkę, że w połowie okazało się jakie ma oczy, spodziewałam się, że może pod koniec autorka napisze jakiego odcienia były jej kosmyki.
Charakter też ma tak zrobiony, by można było się łatwo utożsamić, bo jest niesamowicie chwiejna emocjonalnie. Kłótliwa, wyszczekana, ale jednocześnie delikatna, podatna na zranienie i płaczliwa. Dla każdego coś miłego. O jej płaczu też mogłabym wiele mówić, bo Emily albo płacze albo ten płacz wstrzymuje. Problem z jej krzykiem pojawiał się dla mnie najbardziej podczas słuchania audiobooka - lektorka krzyczała mi do ucha, co tylko wzmacniało nienawiść do głównej postaci. Przyznam szczerze, że czekałam, aż ktoś każe się jej uspokoić.
Drażniła też mnie jej upartość połączona z czymś w rodzaju naiwności. Główny bohater powiedział jej wiele razy, że nie jest w jego typie, że nie ma opcji, że nie chce się wiązać. Ona jednak była na to zupełnie głucha. A już zupełnie mnie powaliło, że w pewnym momencie, na wieść, że On nie chce mieć dzieci zapytała kto mu poda szklankę wody na starość.
„nigdy nikogo tak nie pokochałam, nie potrafiłam go znienawidzić” to również jest widoczne aż za bardzo. Główny bohater może ją odrzucać wiele razy, lecz ona przymyka na to oczy.
Podniosłam ocenę o dwie gwiazdki ze względu na świetne zakończenie, którego się zupełnie nie spodziewałam. Genialne posunięcie!

Niemalże dostałam syndromu sztokholmskiego pochłaniając tę książkę. Autorka ma naprawdę świetny styl pisania, czytało się bardzo płynnie. (Co też później mnie pokonało, bo nawet gdy chciałam przerwać czytanie i zapomnieć to nie byłam w stanie). Bardzo duży plus za umiejetność opisywania uczuć, bo tutaj była na naprawdę wysokim poziomie. Spodobała mi się też postać głównego...

Pierwsze strony jakos mnie nie zachecily do czytania, ale pozniej sie wkrecilam. Jedyne zastrzezenie mam do obsadzenia fabuly w USA, chyba zeby bylo swiatowo, bo wiało polskością;) co do zakonczenia, to mialam lepszy pomysl SPOILER

gosciu oficjalnie umiera a po swoim pogrzebie zjawia sie w domu i okazuje sie ze sfingowal swoja smierc zeby uwolnic sie od poprzedniego zycia, pracy, wrogow.

KONIEC SPOILERA
Mam nadzieje ze w 2 tomie okaze sie ze mialam racje

Pierwsze strony jakos mnie nie zachecily do czytania, ale pozniej sie wkrecilam. Jedyne zastrzezenie mam do obsadzenia fabuly w USA, chyba zeby bylo swiatowo, bo wiało polskością;) co do zakonczenia, to mialam lepszy pomysl SPOILER

gosciu oficjalnie umiera a po swoim pogrzebie zjawia sie w domu i okazuje sie ze sfingowal swoja smierc zeby uwolnic sie od poprzedniego...

" Będę milczeć " to pierwsza część dylogii " Będę " .
Zagłębiając się w pierwsze strony opisujące historię Emily, już wiedziałam, że będę płynąć z nurtem niespokojnej wody odbijającej się o nierówny brzeg jakim jest życie i próba przetrwania.
Autorka stworzyła opowieść obyczajowo - romantyczną z elementami kryminalnymi/sensacyjnymi . Książka była tak urozmaicona, że nie pozostawiała miejsca na nudę.
Kartka po kartce odkrywałam przemianę Emily ,która z przerażonej dziewczyny stawała się pewną siebie, młodą kobietą, która mimo przeciwności losu dążyła do wolności, szczęścia i miłości... Szkoda tylko ,że trwało to tak krótko 🥺

Ps. Ja w ogóle się nie dziwię, że czytelnicy prosili, aby powstała kolejna część 🤭 Dobrze ,że mogłam czytać jedną po drugiej ,bo bym nie wytrzymała 🥰

" Będę milczeć " to pierwsza część dylogii " Będę " .
Zagłębiając się w pierwsze strony opisujące historię Emily, już wiedziałam, że będę płynąć z nurtem niespokojnej wody odbijającej się o nierówny brzeg jakim jest życie i próba przetrwania.
Autorka stworzyła opowieść obyczajowo - romantyczną z elementami kryminalnymi/sensacyjnymi . Książka była tak urozmaicona, że nie...

Jak ja lubię takie książki...które bierzesz i nie możesz odłożyć bo musisz wiedzieć co jest na kolejnej stronie.
Przesiąknięta emocjami nie zawsze i do końca dobrymi.
To uczucie gdy wtapiasz się w tło i przeżywasz to co czują bohaterowie po prostu bezcenne.
Historia pełna bólu,strachu,samotności..ukazująca rodzinę od ciemnej strony...Jednocześnie uczucie przyjaźni i miłości....I to ZAKOŃCZENIE...ja się pytam no jak tak można???

To moje pierwsze spotkanie z piórem autorki i już wiem ,że nie ostatnie.

Miłego dnia 😘😘😘

Jak ja lubię takie książki...które bierzesz i nie możesz odłożyć bo musisz wiedzieć co jest na kolejnej stronie.
Przesiąknięta emocjami nie zawsze i do końca dobrymi.
To uczucie gdy wtapiasz się w tło i przeżywasz to co czują bohaterowie po prostu bezcenne.
Historia pełna bólu,strachu,samotności..ukazująca rodzinę od ciemnej strony...Jednocześnie uczucie przyjaźni i...