Kolejna świetna powieść Autorki, sprawnie napisany kryminał. W tle porusza kilka aktualnych problemów społecznych. Wątki kryminalne poprowadzone intrygująco, dzięki czemu książka wciąga. Chętnie sięgnę po kolejny tom.

Kolejna świetna powieść Autorki, sprawnie napisany kryminał. W tle porusza kilka aktualnych problemów społecznych. Wątki kryminalne poprowadzone intrygująco, dzięki czemu książka wciąga. Chętnie sięgnę po kolejny tom.

Mam nadzieje, że autorka jeszcze powróci do komisarza Adama Lorenza. Podoba mi się ta postać. Jest zorganizowany, uparty i obiektywny. Prywatne sprawy nie zakłócają mu stosunku do prowadzonych śledztw. Teraz jest na urlopie. Przyjechał do przyjaciela do małej miejscowości. A jak mała społeczność to zapewne zamknięta, trudno tu do kogokolwiek dotrzeć. A komisarz nawet na urlopie nie może odetchnąć od pracy. W czasie jego pobytu w Rokitkach dochodzi do zaginięcia młodej kobiety. Komisarz poproszony o pomoc wypuścił otworzył worek Pandory. Nie może wydawać poleceń ale może sugerować co należy kolejno sprawdzać. Tak też robi i razem z prokurator Marią Szafrańską odkrywają ogromną tajemnicę ukrytą na polach w Rokitkach. Wreszcie niektórzy rodzice będą mogli pochować swoje dzieci i zacząć żałobę. Ginie też morderca. Kto go zabił i dlaczego? Komisarz Lorentz to odkrywa. Co zrobi z tą wiedzą? Czytajcie bo warto.

Mam nadzieje, że autorka jeszcze powróci do komisarza Adama Lorenza. Podoba mi się ta postać. Jest zorganizowany, uparty i obiektywny. Prywatne sprawy nie zakłócają mu stosunku do prowadzonych śledztw. Teraz jest na urlopie. Przyjechał do przyjaciela do małej miejscowości. A jak mała społeczność to zapewne zamknięta, trudno tu do kogokolwiek dotrzeć. A komisarz nawet na...

Dobrze skrojona akcja. Nie zwalnia tempa w żadnym momencie. Świetnie się czytało!

Dobrze skrojona akcja. Nie zwalnia tempa w żadnym momencie. Świetnie się czytało!

Anna Potyra, dała się poznać czytelnikom, jako mistrzyni budowania napięcia. Powoli, krok po kroku konsekwentnie prowadzi odbiorcę po ciemnych i zawiłych meandrach ludzkiej psychiki i wytrzymałości. Nitka po nitce dochodzimy do kłębka, by z wraz z komisarzem Adamem Lorentzem poznać, kto jest winnym danego morderstwa. Tym razem policjantowi przyjdzie zmierzyć się z niełatwym zadaniem. Czy będąc kompletnie sam, z dala od swoich kolegów poradzi sobie z makabryczną zagadką?

To miały być spokojne i długo wyczekiwane wakacje. Miały to słowa klucz, bo praca tak lubi Lorentza, że jeździ za nim i nie opuszcza go nawet na chwile. Spokojny urlop zmącony zostaje niebywałym odkryciem, które na zawsze zmieni spokojną okolicę. Dawne strachy i demony powrócą, a zło czaić się będzie bliżej niż się każdy spodziewał. Autorka świetnie żongluje dwoma przestrzeniami czasowymi. Z jednej strony sprawy dzieją się tu i teraz, a z drugiej zostajemy wrzuceni do przeszłości, w której to pewna dziewczyna popełnia samobójstwo. Nikt tak naprawdę nie przypuszczał, że to dopiero początek krwawej sprawy, a konsekwencje zachowań będą dawały o sobie znać jeszcze na długo przed rozwiązaniem zagadki.

Uwielbiam, kiedy autor w swojej książce umieszcza motyw tajemnicy sprzed lat. Dodaje to niesamowitej pikanterii, a także nutki fascynacji i pewnego rodzaju napięcia. W tym przypadku aspekt został świetnie wykorzystany. Bawiłam się rewelacyjnie, łącząc kolejne wątki, by na koniec zostać wprowadzoną w pole. Autorka świetnie wodzi czytelnika za nos, podsuwając mu kolejne ślepe wątki, które nijak nie przybliżają do najważniejszego tropu. Na uznanie zasługuje również wątek Ukraińców. Potyra, nie poszła na skróty, korzystając z aspektów historycznych, tylko przedstawiła motyw pracy i tęsknoty za pozostawioną za granicą rodziną.

Początkowo nie mogłam chwycić poszczególnych wątków, imiona mieszały się w jedną całość, a wątki zasklepiały się ze sobą, tworząc istną mieszankę wybuchową. I to dosłownie, bo autorka oddała w ręce czytelnika prawdziwą perełkę. Z niecierpliwością czekam na dalsze losy Adama Lorentza. Wierzę, że autorka jeszcze nie raz zaskoczy czytelnika

Anna Potyra, dała się poznać czytelnikom, jako mistrzyni budowania napięcia. Powoli, krok po kroku konsekwentnie prowadzi odbiorcę po ciemnych i zawiłych meandrach ludzkiej psychiki i wytrzymałości. Nitka po nitce dochodzimy do kłębka, by z wraz z komisarzem Adamem Lorentzem poznać, kto jest winnym danego morderstwa. Tym razem policjantowi przyjdzie zmierzyć się z niełatwym...

Wciągająca fabuła, a zakończenie zaskoczy czytelnika. Autorka umiejętnie prowadzi główny wątek, nie uciekając w boczne uliczki ;)

Wciągająca fabuła, a zakończenie zaskoczy czytelnika. Autorka umiejętnie prowadzi główny wątek, nie uciekając w boczne uliczki ;)

Nie można się od niej oderwać.
Trudny wybór..

Nie można się od niej oderwać.
Trudny wybór..

Kryminał Anny Potyry dzieje się kilka lat temu w małej nadmorskiej wiosce niedaleko Wejherowa, ale najpierw mamy cofnięcie się o 20 lat wstecz i samobójstwo maturzystki. A potem, już tu i teraz, sprawę zaginięć młodych ukraińskich kobiet, które z reguły pracują na czarno w gospodarstwach rolnych.

W śledztwo zamieszany jest warszawski policjant Adam Lorenz, a prowadzi je pani prokurator Maria Szafrańska. Skąd warszawski policjant nad morzem? Ano przyjechał na urlop nad Bałtyk i na prośbę pani prokurator został jej doradcą. Według hipotezy Lorenza w okolicy działa seryjny morderca który w ciągu ostatnich dziesiątków lat pozbawił życia wiele kobiet – większość z nich zniknęła bez śladu. Bardzo szybko Lorenz kompletnie przejmuje śledztwo, zupełnie marginalizując lokalnych policjantów, którzy, prawdę mówiąc, prowadzili sprawę mocno opieszale. W rzeczywistości trudno mi sobie wyobrazić takie nieformalne przejęcie śledztwa przez przybysza z Warszawy..

Zawsze w kryminałach szukam ciekawych wątków obyczajowych i społecznych. Tutaj jest interesujący temat wyzysku robotników sezonowych, którzy ciężko tyrają za marną płacę, mieszkają w okropnych warunkach, a pozbawieni są wszelkich praw. Teraz często traktuje się tak u nas Ukraińców, kiedyś my byliśmy takimi pariasami na Zachodzie... Niemniej autorka tylko sygnalizuje ten wątek, ale go nie pogłębia. Inny potencjalnie ciekawy temat dotyczy układów lokalnych, kiedy to ludzie domyślają się, kto popełnił zbrodnię, ale wszyscy milczą, bo sprawcy mają zbyt silne plecy. Niestety ten wątek jest kompletnie puszczony w książce, a szkoda. Zamiast tego dostajemy oklepaną historię romansu, kogo z kim? Nie zdradzę...

Napisane to przyzwoicie, zgodnie z regułami gatunku: na końcu dzielny komisarz Lorenz wykrywa wszystkich sprawców i wraca do pracy do Warszawy. Niestety, rzecz cała mocno się ciągnie. Uważam, że z książki można by śmiało wyrzucić 50% tekstu i wtedy byłoby to świetne dzieło, a tak audiobook dłużył mi się niepomiernie, słuchania nie ułatwiała dosyć nudna, monotonna interpretacja Jacka Draguna. Notabene, nie rozumiem tej ostatnio popularnej mody pisania grubych kryminałów, czyżby autorzy byli płaceni od arkusza?

W sumie niezła rozrywka, ale te dłużyzny...

Kryminał Anny Potyry dzieje się kilka lat temu w małej nadmorskiej wiosce niedaleko Wejherowa, ale najpierw mamy cofnięcie się o 20 lat wstecz i samobójstwo maturzystki. A potem, już tu i teraz, sprawę zaginięć młodych ukraińskich kobiet, które z reguły pracują na czarno w gospodarstwach rolnych.

W śledztwo zamieszany jest warszawski policjant Adam Lorenz, a prowadzi je...

Bardzo solidny, wciągający kryminał. Wszystko układa się w logiczną całość.
Jedyny minus za scenę, w której Lorentz błyskotliwie odkrywa do kogo należało pole na którym parę lat temu odkryto kości. Przecież to powinno być od razu ustalone przez policję, ale wtedy historia byłaby dużo krótsza ;)

Bardzo solidny, wciągający kryminał. Wszystko układa się w logiczną całość.
Jedyny minus za scenę, w której Lorentz błyskotliwie odkrywa do kogo należało pole na którym parę lat temu odkryto kości. Przecież to powinno być od razu ustalone przez policję, ale wtedy historia byłaby dużo krótsza ;)

Czekam na kolejną książkę o komisarzu Adamie i pięknej rudowłosej Pani Prokurator. Seria ciekawa a mordercy są nieoczywiści.

Czekam na kolejną książkę o komisarzu Adamie i pięknej rudowłosej Pani Prokurator. Seria ciekawa a mordercy są nieoczywiści.

Naprawdę niezła

Naprawdę niezła