Idealna dla lubiącego literaturę mężczyzny w wieku ok. 40 lat z pewnym już doświadczeniem życiowym.

Idealna dla lubiącego literaturę mężczyzny w wieku ok. 40 lat z pewnym już doświadczeniem życiowym.

"Turbulencje" autora pozostawiły pewien niedosyt, miałam wrażenie, że ta książka śmiało mogła być dłuższa i zawierać więcej historii. Natomiast w "Londynie" sytuacja jest odwrotna, ta historia strasznie mi się dłużyła i myślę, że gdyby była krótsza, wyszłoby jej to na dobre. Może przy trzeciej książce autora osiągniemy równowagę 😉.

"Turbulencje" autora pozostawiły pewien niedosyt, miałam wrażenie, że ta książka śmiało mogła być dłuższa i zawierać więcej historii. Natomiast w "Londynie" sytuacja jest odwrotna, ta historia strasznie mi się dłużyła i myślę, że gdyby była krótsza, wyszłoby jej to na dobre. Może przy trzeciej książce autora osiągniemy równowagę 😉.

„Londyn” Davida Szalaya był dla mnie dużym zaskoczeniem. Nie wiedziałam, że wkręcę się na tyle, że czytnik będę okładać tylko wtedy, gdy faktycznie będę musiała. Ebook przeczytany, ale teraz pragnę mieć na półce fizyczny egzemplarz papierowy 😍

„Londyn” to historia pewnego czterdziestoletniego handlowca, uzależnionego od alkoholu. Paul Rainey ma okazję odbić się od znienawidzonej pracy i przejść do firmy dawnego przyjaciela, ale dzieją się pewne rzeczy, które sprawiają, że bohater będzie musiał przeorganizować swoje życie na nowo.

Przede wszystkim kupił mnie w tej książce klimat – iście londyński, surowy; speluny i tawerny z piwem, zadymione od tytoniu. Na myśl od razu przychodzą mi piosenki zespołu The Clash i The Smiths. Ja w Londynie jeszcze nie byłam, ale po tej lekturze pragnę jeszcze bardziej. To chyba świadczy dobrze o książce zatytułowanej nazwą jednej z największych metropolii. Sama historia wciągnęła mnie bardzo, przejmowałam się losem głównego bohatera i sympatyzowałam z nim. To już kolejna książka z Pauzy, która zostanie ze mną na długi czas.

„Londyn” Davida Szalaya był dla mnie dużym zaskoczeniem. Nie wiedziałam, że wkręcę się na tyle, że czytnik będę okładać tylko wtedy, gdy faktycznie będę musiała. Ebook przeczytany, ale teraz pragnę mieć na półce fizyczny egzemplarz papierowy 😍

„Londyn” to historia pewnego czterdziestoletniego handlowca, uzależnionego od alkoholu. Paul Rainey ma okazję odbić się od...

Ogromne rozczarowanie. Nie wiedziałam po co to czytam, co ta książka miała wnieść do mojego życia i czym w ogóle ta powieść chciała być. Szkoda, bo poprzednia pozycja od tego autora bardzo mi się spodobała.

Ogromne rozczarowanie. Nie wiedziałam po co to czytam, co ta książka miała wnieść do mojego życia i czym w ogóle ta powieść chciała być. Szkoda, bo poprzednia pozycja od tego autora bardzo mi się spodobała.

Czyta się płynnie z niemałym zainteresowaniem, choć główny bohater Paul Rainey to mocno bucowaty typ, który w ogóle nie daje się lubić. Paul nie jest jednak od darzenia go jakimiś uczuciami; to figura współczesnego mężczyzny po 40, który wypalony zawodowo (pracuje w sprzedaży) jest wysoko funkcjonującym alkoholikiem i pewnego razu jego życie diametralnie się zmienia, a wszelkie turbulencje z tym związane mają związek z pracą zawodową. Cóż, przeczytawszy na okładce, że książka ma sporo wspólnego z filmem "Glengarry Glen Ross" (jednym z moich ulubionych),sięgnąłem po nią natychmiast. No i rzeczywiście, pewne odniesienia do filmu są (nawet bohaterowie go wspominają),ale to raczej pierwsza połowa książki. I, trzymając się filmowych porównań, to w drugiej połowie, wchodzi raczej jakieś kino społeczno-obyczajowe, a na końcu mały heist-movie:) Nie chcę spoilerować, więc o fabule nic więcej nie powiem. Książka jest dobra, ale nie wybitna; wnioski do jakich dochodzi autor (no dobra, to moje interpretacje bardziej niż jego wnioski) są dosyć banalne, a dialogi, którymi mówią postacie są proste, wręcz skrótowe. Jakiś lewak by powiedział, że to opowieść o uwięzieniu w kapitalizmie, a prawak - że to historia słabego grzesznika, który zaprzedał duszę diabłu, aby nie zatonąć i za wszelką cenę utrzymać się na powierzchni materialistycznego i bezdusznego korpo-świata:) Zresztą, końcówka jest dosyć niejednoznaczna; można ją interpretować różnie, a postawa głównego bohatera (jak w dobrym dramacie sądowym) ma wiele odcieni szarości. Polecam sprawdzić, ale w ostatecznym rozrachunku arcydzieło to to nie jest. Cztery z plusem w skali szkolnej. I świetna okładka - tu należy się, moim zdaniem, pochwała grafikowi.

Czyta się płynnie z niemałym zainteresowaniem, choć główny bohater Paul Rainey to mocno bucowaty typ, który w ogóle nie daje się lubić. Paul nie jest jednak od darzenia go jakimiś uczuciami; to figura współczesnego mężczyzny po 40, który wypalony zawodowo (pracuje w sprzedaży) jest wysoko funkcjonującym alkoholikiem i pewnego razu jego życie diametralnie się zmienia, a...

Zainteresowanych zapraszam do oficjalnej recenzji.

Zainteresowanych zapraszam do oficjalnej recenzji.

W „Londynie” Davida Szalaya poznajemy Paula – czterdziestoletniego mężczyznę, pracującego w Londynie w branży reklamowej. Praca jest dużą częścią jego życia. Alkohol również. Pewnego dnia dostaje ofertę bardzo dobrej pracy od dawnego znajomego. Nie spodziewa się, jak duży będzie miało to wpływ na jego dalsze życie.

„Londyn” to najdłuższa książka wydawnictwa pauza, jaką miałam okazję czytać. I choć Pauza przyzwyczaiła nas do krótkich książek, to w „Londynie” nie czuć tej objętości. Przez tę książkę się płynie, jest świetnie napisana i przetłumaczona, a co więcej ma bardzo londyński klimat, jest intrygująca i trzyma w napięciu. Bardzo podobały mi się zwroty akcji i rozwiązania fabularne. To bardzo dobra angażująca powieść, serdecznie polecam!

W „Londynie” Davida Szalaya poznajemy Paula – czterdziestoletniego mężczyznę, pracującego w Londynie w branży reklamowej. Praca jest dużą częścią jego życia. Alkohol również. Pewnego dnia dostaje ofertę bardzo dobrej pracy od dawnego znajomego. Nie spodziewa się, jak duży będzie miało to wpływ na jego dalsze życie.

„Londyn” to najdłuższa książka wydawnictwa pauza, jaką...