#BookmenkoweBingo Karmeny z kanału Bookmenka - wyzwanie na kwiecień 2024 - kolory

I zarazem to kontynuacja dla mnie #azjatyckimiesiąc - postanowiłam czytać minimum jedną książkę azjatycką w miesiącu, bo po prostu przekonuje mnie ta literatura a akcja Agaci z kanału shubiektywnie zdecydowanie poszerzyła mi zestaw książek, z tego rejonu świata, które chcę przeczytać

Bardzo podobał mi się nastrój i sam pomysł i choć rozumiem, zarzuty że nie ma puenty i jakiegoś finału to należę do grona, któremu w tym przypadku to nie przeszkadzało. Gdybym miała do czynienia z kryminałem to miałabym inne oczekiwania a tak... to mimo wszystko czuję satysfakcję z lektury

#BookmenkoweBingo Karmeny z kanału Bookmenka - wyzwanie na kwiecień 2024 - kolory

I zarazem to kontynuacja dla mnie #azjatyckimiesiąc - postanowiłam czytać minimum jedną książkę azjatycką w miesiącu, bo po prostu przekonuje mnie ta literatura a akcja Agaci z kanału shubiektywnie zdecydowanie poszerzyła mi zestaw książek, z tego rejonu świata, które chcę przeczytać

Bardzo...

Bardzo specyficzna książka jak dla mnie. Ciężko mi o niej coś opowiedzieć z jednej strony podszyta grozą a z drugiej wydawała mi się czasami aż zbyt lekka i prozaiczna. To było chyba moje pierwsze spotkanie z azjatyckim stylem pisania i sama nie wiem co o tym sądzę. Książka jest jedyną, ciągłą opowieścią czasem wydającą się nieuszeregowaną a le jednocześnie przedstawia spójną historię.

Bardzo specyficzna książka jak dla mnie. Ciężko mi o niej coś opowiedzieć z jednej strony podszyta grozą a z drugiej wydawała mi się czasami aż zbyt lekka i prozaiczna. To było chyba moje pierwsze spotkanie z azjatyckim stylem pisania i sama nie wiem co o tym sądzę. Książka jest jedyną, ciągłą opowieścią czasem wydającą się nieuszeregowaną a le jednocześnie przedstawia...

To była strasznie dziwaczna książka. Oczywiście rozumiem sens jej powstania, pokazania, do jakiego stopnia może dojść czyjaś obsesja na punkcie drugiej osoby. Mimo to, nie zrobiła na mnie żadnego wrażenia, wręcz zaczęłam ją odbierać jako nijaką, nie wnoszącą nic do mojego życia. Szybko o niej zapomnę. Możliwe też, że jestem za głupia by zrozumieć jej fenomen, ale tak czy siak, dla mnie bardzo obojętna emocjonalnie pozycja.

To była strasznie dziwaczna książka. Oczywiście rozumiem sens jej powstania, pokazania, do jakiego stopnia może dojść czyjaś obsesja na punkcie drugiej osoby. Mimo to, nie zrobiła na mnie żadnego wrażenia, wręcz zaczęłam ją odbierać jako nijaką, nie wnoszącą nic do mojego życia. Szybko o niej zapomnę. Możliwe też, że jestem za głupia by zrozumieć jej fenomen, ale tak czy...

Seria z Żurawiem stała się moją małą obsesją do przeczytania. Książki z tej serii są nietuzinkowe, często poruszają takie proste tematy, ale w zaskakujący sposób. "Kobieta w fioletowej spódnicy" to dość interesująca historia związana z obsesją na czyimś punkcie. Opowieść jest dość jednostajna, spokojna i dopiero końcówka zaskakuje. Czytało się szybko, lecz chyba nie zapamiętam jej na dłużej.

Seria z Żurawiem stała się moją małą obsesją do przeczytania. Książki z tej serii są nietuzinkowe, często poruszają takie proste tematy, ale w zaskakujący sposób. "Kobieta w fioletowej spódnicy" to dość interesująca historia związana z obsesją na czyimś punkcie. Opowieść jest dość jednostajna, spokojna i dopiero końcówka zaskakuje. Czytało się szybko, lecz chyba nie...

Ciekawy temat - obsesja dotycząca innej osoby. Czyta się szybko i z zainteresowaniem, jednak po wszystkim wydaje się zbyt prosta i bardziej przypomina opowiadanie niż powieść.

Ciekawy temat - obsesja dotycząca innej osoby. Czyta się szybko i z zainteresowaniem, jednak po wszystkim wydaje się zbyt prosta i bardziej przypomina opowiadanie niż powieść.

Jestem przyjemnie zaskoczona tą książką - po ocenach tutaj spodziewałam się gniota, a tymczasem jest to przyjemnie skonstruowana historia o nieco klaustrofobicznym klimacie (te drobiazgowe wyliczenia zajęć Kobiety w Fioletowej Spódnicy, często rozliczone co do minuty),której zaskakujące rozwiązanie to w zasadzie kilka akapitów.

Podobało mi się zwłaszcza to, jak z perspektywy czasu w powieści i nowych zdarzeń wszystkie szczegóły zaobserwowane przez Kobietę w Żółtym Kardiganie zacierają swoje znaczenie lub całkowicie je zmieniają, a ich mozaika, starannie układana przed czytelnikiem, w jednej chwili pokazuje zupełnie nowy obraz.

Nie jest to powieść wybitna, ale na pewno przyzwoicie napisana, nieźle przetłumaczona i wciągająca. Mocne 7/10, Dociekliwy kotek poleca na wakacje.

Jestem przyjemnie zaskoczona tą książką - po ocenach tutaj spodziewałam się gniota, a tymczasem jest to przyjemnie skonstruowana historia o nieco klaustrofobicznym klimacie (te drobiazgowe wyliczenia zajęć Kobiety w Fioletowej Spódnicy, często rozliczone co do minuty),której zaskakujące rozwiązanie to w zasadzie kilka akapitów.

Podobało mi się zwłaszcza to, jak z...

Książka pisana z perspektywy osoby, której nikt nie zauważa, osoby niewidocznej w społeczeństwie. Nawet, jeśli próbuje się odezwać, czy wejść komuś w drogę - nie udaje jej się, nie słychać jej. Jest to opowiadanie o rozwoju obsesji. Bohaterka cały swój czas przeznacza na obserwację Kobiety w Fioletowej Spódnicy. Mało tego, wydaje się jej, że Kobieta jest rozpoznawalna przez wszystkich wokół. W rzeczywistości jest to tylko zwykła osoba z tłumu, o codzienności składającej się z pracy i przesiadywania w parku. Obsesja przesłania jej wszystko, co wydaje się być niepokojące w jej życiu - brak pieniędzy, wydalenie z mieszkania, samotność. Ona niczego z tych rzeczy zdaje się nie dostrzegać. W głębi duszy Kobieta w Fioletowej Spódnicy imponuje jej. Chciałaby być przez kogoś równie zauważona, w sposób jaki ona ogląda tamtą kobietę. Chciałaby, aby ktoś w końcu zwrócił na nią uwagę - na Kobietę w Żółtym Kardiganie.
Książka ma prostą i krótką formę, trochę nie usatysfakcjonował mnie punkt kulminacyjny, oczekiwałam czegoś innego. Natomiast podoba mi się zakończenie, czyli dopełnienie tego kręgu. Kobieta w Żółtym Kardiganie zajmuje miejsce Kobiety w Fioletowej Spódnicy, je drożdżówkę z kremem… to idealne. To opowiadanie może być komentarzem do współczesnego świata, w którym przebywając wśród ludzi można czuć przygnębiającą samotność. Wszystko opiera się na pracy, pieniądzach i pozycji.

Książka pisana z perspektywy osoby, której nikt nie zauważa, osoby niewidocznej w społeczeństwie. Nawet, jeśli próbuje się odezwać, czy wejść komuś w drogę - nie udaje jej się, nie słychać jej. Jest to opowiadanie o rozwoju obsesji. Bohaterka cały swój czas przeznacza na obserwację Kobiety w Fioletowej Spódnicy. Mało tego, wydaje się jej, że Kobieta jest rozpoznawalna przez...

Kobieta w Fioletowej Spódnicy | Natsuko Imamura | tł Wiktor Marczyk
⭐️⭐️⭐️⭐️
•
„W mojej okolicy mieszka osoba zwana "Kobietą w Fioletowej Spódnicy". Nazywają ją tak, ponieważ zawsze nosi fioletową spódnicę.”
•
To była interesująca przygoda. Sięgnęłam po nią nic o niej nie wiedząc, nie czytając nawet opisu. Bardzo często tak robię. Zwłaszcza z literatura azjatycką. Nie wiem dlaczego. Może po prostu jej ufam. Jeszcze żadna mnie nie zawiodła. Ale nie spodziewałam się tak zakręconej i ciekawej fabuły. Książka jest krótka ale pełna zwrotów akcji. Ciężko przewidzieć co się stanie i jak potoczą się losy głównych bohaterek. To historia o samotności i obsesji. I o tym do czego mogą one doprowadzić. Zakończenie zostawiło u mnie lekki niedosyt, ale rozumiem dlaczego jest takie a nie inne. Pętla się zamyka.

Kobieta w Fioletowej Spódnicy | Natsuko Imamura | tł Wiktor Marczyk
⭐️⭐️⭐️⭐️
•
„W mojej okolicy mieszka osoba zwana "Kobietą w Fioletowej Spódnicy". Nazywają ją tak, ponieważ zawsze nosi fioletową spódnicę.”
•
To była interesująca przygoda. Sięgnęłam po nią nic o niej nie wiedząc, nie czytając nawet opisu. Bardzo często tak robię. Zwłaszcza z literatura azjatycką. Nie wiem...

Specyficzna fabuła, pomimo której ksiazkę czyta się szybko. Skłania do refleksji. Ciekawie zarysowani bohaterowie, oraz tło społeczne. Prosta w formie. Polecam.

Specyficzna fabuła, pomimo której ksiazkę czyta się szybko. Skłania do refleksji. Ciekawie zarysowani bohaterowie, oraz tło społeczne. Prosta w formie. Polecam.

Fascynująca książka z Serii z Żurawiem. Krótka powieść zawierająca w sobie wszystko co można oczekiwać ,właśnie sięgając po nią.
Zatraca się człowiek w tej literaturze japońskiej bez reszty. Jest tak specyficzna i nieokiełznana, może być dla niektórych niezrozumiała czy odwrotnie prosta i nic nie wnosząca do życia. Zależy jak na nią spojrzeć i się w niej zagłębić. Powoli wpadamy w bagniste dno bez wynurzenia się.
Znakomity thriller psychologiczny , jak najlepszy w życiu czytany kryminał wciąga od pierwszej strony i trzyma do ostatniej. Rollercoaster.
Akcja działa na podświadomość, żadnych dłużyzn. Niby opisane proste życie najuboższej warstwy społeczeństwa, na które patrzymy z pogranicza biedy, bezrobocia, samotności w stosunku do państwa opływającego bogactwem, którym jest Japonia.
Książka cały czas zmusza do myślenia, rozgryzania tematu. Masa szczegółów, japońskich nazw, nazwisk miesza się z rzeczywistością. Idziemy po nitce do kłębka, ale tak nam się wydaje. W gruncie rzeczy chyba tym kłębkiem ktoś po drodze się z nami bawi i próbuje go rozwinąć. Może kot? Żartuję.

Dwie główne bohaterki : kobieta w fioletowej spódnicy i kobieta w żółtym kardiganie.
Co je łączy a może dzieli? Obsesyjne skłonności , zazdrość tej drugiej dają znać o sobie w sposób postępujący jak rosnący ciąg arytmetyczny. Dzieje się i to dużo. Z początku niby wszystko jest normalnie, ktoś jeden chce pomóc drugiemu oraz zaprzyjaźnić się. Nie na długo. Później całościowo zaczyna się proces stalkingu.

Niesamowita w swej prostocie i subtelności powieść przeradza się w doskonałą skomplikowaną literaturę na najwyższym poziomie. Zmusza do myślenia, do swoich refleksji. W rezultacie zadajemy sobie pytanie dlaczego to wszystko się stało? Skąd wzięły się paranoiczne skłonności nagabującej kobiety? Czy taka była od urodzenia? Czy warunki , w których żyła doprowadziły ją na granicę szaleństwa i opętania?

Pewnie u tych co są bardziej wrażliwi książka pozostanie na długo w pamięci i jej treść będzie bez końca rozpatrywana na wszystkie możliwe sposoby.

Na mnie książka zrobiła ogromne wrażenie. Postaram się pogłębiać Serię z Żurawiem. Mam nadzieję , że się nie zawiodę.

Fascynująca książka z Serii z Żurawiem. Krótka powieść zawierająca w sobie wszystko co można oczekiwać ,właśnie sięgając po nią.
Zatraca się człowiek w tej literaturze japońskiej bez reszty. Jest tak specyficzna i nieokiełznana, może być dla niektórych niezrozumiała czy odwrotnie prosta i nic nie wnosząca do życia. Zależy jak na nią spojrzeć i się w niej zagłębić. Powoli...