Dziady cz. III
- Kategoria:
- klasyka
- Tytuł oryginału:
- Dziady cz. III
- Wydawnictwo:
- Ossolineum
- Data wydania:
- 1984-01-01
- Data 1. wyd. pol.:
- 1832-01-01
- Liczba stron:
- 95
- Czas czytania
- 1 godz. 35 min.
- Język:
- polski
- Tagi:
- Mickiewicz Adam Mickiewicz Dziady Dziady cz. III zabory Polska Polska pod zaborami powstanie listopadowe
Trzecia, ostatnia ukończona część dramatu, została napisana wiosną 1832 roku (wiąże się to z pobytem Mickiewicza w Dreźnie). Przez badaczy ta część Dziadów jest uważana za arcydzieło polskiego dramatu romantycznego, m.in. ze względu na połączenie w jednym utworze problematyki polityczno-historycznej z metafizyczną.
Charakterystyczną cechą tego dramatu jest jego nieciągłość, fragmentaryczność i otwarta, swobodna kompozycja. Żaden z licznych wątków fabularnych nie został ukończony, losy bohaterów są niedopowiedziane (z wyjątkiem Doktora, który ginie od uderzenia piorunem). Do całego cyklu nawiązuje scena IX (obrzęd tytułowych Dziadów).
Plan historyczny utworu dzieli się na dwie części: jawną (oficjalny wymiar rzeczywistości) i ukrytą (martyrologia, spiski i walka narodowowyzwoleńcza). W części jawnej (Dom wiejski pode Lwowem, Salon Warszawski, Pan Senator) poeta staje się bezlitosnym analitykiem i krytycznym obserwatorem zaprezentowanej w utworze zbiorowości. Zbiorowość ta dzieli się na "lewą" i "prawą" stronę. W części ukrytej autor zawarł swoją drezdeńską koncepcję martyrologicznej historii Polski.
Jedną z cech charakterystycznych dla tej części Dziadów jest mesjanizm, polegający na eksploatowaniu paraleli pomiędzy cierpieniem Jezusa a ofiarą Polaków pozbawionych własnej państwowości i prześladowanych. Ofiara ta ma mieć, według Mickiewicza, charakter uniwersalny, stanowi bowiem powtórzenie odkupienia Chrystusa. Wyrazicielem takiej postawy w utworze jest Ks. Piotr, który posiada zdolność przewidywania przyszłości ("widzenia"). Jego przepowiednie mają charakter optymistyczny, chociaż ich treść jest bardzo nieprecyzyjna (np. liczba 44). Przeciwieństwem ks. Piotra w utworze jest Konrad, którego cechuje indywidualizm, świadomość własnej wyjątkowości, a nawet duma urastająca do pychy. Źródło takiej postawy tkwi w przekonaniu, że jest wielkim poetą, dzięki czemu dysponuje wyjątkową mocą (Ja czuję nieśmiertelność, nieśmiertelność tworzę, / Cóż ty większego mogłeś zrobić - Boże?, sc. II, w. 54-55). Posiada zdolność do odczuwania bólu za cały naród polski. W Wielkiej improwizacji podnosi bunt przeciwko Bogu, żądając od Niego władzy nad światem, aby urządzić go lepiej. Oskarża Boga w ten sposób o całe zło, a do tak gwałtownych żądań popycha Konrada odczuwanie cierpień własnego narodu (Ja i ojczyzna to jedno. / Nazywam się Milijon - bo za milijony / Kocham i cierpię katusze, w. 259-261). Żąda od Stwórcy całkowitej kontroli nad ludźmi, dlatego też marzenie o szczęściu i pokoju na Ziemi nosi cechy tyranii. Jednak Konrad nie zostaje wyraźnie w utworze potępiony.
Porównaj ceny
W naszej porównywarce znajdziesz książki, audiobooki i e-booki, ze wszystkich najpopularniejszych księgarni internetowych i stacjonarnych, zawsze w najlepszej cenie. Wszystkie pozycje zawierają aktualne ceny sprzedaży. Nasze księgarnie partnerskie oferują wygodne formy dostawy takie jak: dostawę do paczkomatu, przesyłkę kurierską lub odebranie przesyłki w wybranym punkcie odbioru. Darmowa dostawa jest możliwa po przekroczeniu odpowiedniej kwoty za zamówienie lub dla stałych klientów i beneficjentów usług premium zgodnie z regulaminem wybranej księgarni.
Za zamówienie u naszych partnerów zapłacisz w najwygodniejszej dla Ciebie formie:
• online
• przelewem
• kartą płatniczą
• Blikiem
• podczas odbioru
W zależności od wybranej księgarni możliwa jest także wysyłka za granicę. Ceny widoczne na liście uwzględniają rabaty i promocje dotyczące danego tytułu, dzięki czemu zawsze możesz szybko porównać najkorzystniejszą ofertę.
Mogą Cię zainteresować
Oceny
Książka na półkach
- 418
- 23
- 22
- 8
- 7
- 5
- 4
- 4
- 3
- 3
OPINIE i DYSKUSJE
Ciężka do zrozumienia, wiele niepotrzebnych wątków, ale mimo to posiada wiele interesujących wątków. Najbardziej podobają mi się te patriotyczne fragmenty, które są napisane świetnie.
Ciężka do zrozumienia, wiele niepotrzebnych wątków, ale mimo to posiada wiele interesujących wątków. Najbardziej podobają mi się te patriotyczne fragmenty, które są napisane świetnie.
Pokaż mimo to"Dziady cz. III" Adama Mickiewicza to nie tylko utwór literacki, ale również misterium narodowe o głębokim znaczeniu dla polskiej kultury. Utwór ten łączy w sobie elementy dramatu, poezji i obrzędu ludowego, tworząc wyjątkową i poruszającą całość.
"Dziady cz. III" składają się z dwóch części: "Uczty" i "Salonu". W "Uczcie" obserwujemy obrzęd Dziadów, podczas którego żywi wzywają duchy zmarłych. Jest to czas zadumy nad przemijaniem życia, pamięcią o przodkach i kondycją ludzką. W "Salonie" natomiast przenosimy się do świata szlachty, gdzie obserwujemy bolesne rozterki i dramaty miłosne.
Mickiewicz w "Dziadach cz. III" mistrzowsko wykorzystuje symbolikę. Ważną rolę odgrywają tu motywy: wróżby, guseł, duchów, cierpienia, miłości i narodowości. Symbole te nadają utworowi głębię i pozwalają na wielopoziomową interpretację.
Podsumowując, "Dziady cz. III" to arcydzieło polskiej literatury, które zachwyca bogactwem języka, głębią myśli i uniwersalnym przesłaniem. Utwór ten jest obowiązkową pozycją dla każdego, kto interesuje się polską kulturą i historią.
"Dziady cz. III" Adama Mickiewicza to nie tylko utwór literacki, ale również misterium narodowe o głębokim znaczeniu dla polskiej kultury. Utwór ten łączy w sobie elementy dramatu, poezji i obrzędu ludowego, tworząc wyjątkową i poruszającą całość.
więcej Pokaż mimo to"Dziady cz. III" składają się z dwóch części: "Uczty" i "Salonu". W "Uczcie" obserwujemy obrzęd Dziadów, podczas którego żywi...
Nah ale bełkot. Historia opowiada o tym, a potem o tamtym i tak przez całą książkę, beznadziejnie się to czyta. Co zabawne po lekcji polskiego średnio ogarniałem o czym właściwie opowiada i po przeczytaniu książki oraz posłuchaniu streszczenia autentycznie cała ta książka to jakiś chaos. Okropieństwo! Tylko 2 część była świetna i nie nudziła
Nah ale bełkot. Historia opowiada o tym, a potem o tamtym i tak przez całą książkę, beznadziejnie się to czyta. Co zabawne po lekcji polskiego średnio ogarniałem o czym właściwie opowiada i po przeczytaniu książki oraz posłuchaniu streszczenia autentycznie cała ta książka to jakiś chaos. Okropieństwo! Tylko 2 część była świetna i nie nudziła
Pokaż mimo toadaś…
adaś…
Pokaż mimo toJuliusz zrobił to lepiej.
Juliusz zrobił to lepiej.
Pokaż mimo toSzkolny koszmar...
Szkolny koszmar...
Pokaż mimo toW miarę dobrze się to czyta, ale męczy.
W miarę dobrze się to czyta, ale męczy.
Pokaż mimo toGustaw symbolicznie zmienia się w Konrada, czyli patriotę kochającego własną ojczyznę. Ta część jest o wiele ciekawsza, ale też zdecydowanie bardziej irytująca i męcząca. O ile faktycznie pokazuje tło historyczne i losy więźniów, którzy chcieli dla Polski jak najlepiej, tak postać Konrada mnie tak strasznie denerwowała, uważał się za niewiadomo kogo i po prostu myślał, że jest najwspanialszą osobą jaka miała kiedykolwiek możliwość stąpać po świecie.
Gustaw symbolicznie zmienia się w Konrada, czyli patriotę kochającego własną ojczyznę. Ta część jest o wiele ciekawsza, ale też zdecydowanie bardziej irytująca i męcząca. O ile faktycznie pokazuje tło historyczne i losy więźniów, którzy chcieli dla Polski jak najlepiej, tak postać Konrada mnie tak strasznie denerwowała, uważał się za niewiadomo kogo i po prostu myślał, że...
więcej Pokaż mimo toKsiążka nawiązuje do pobytu Mickiewicza w więzieniu. Jest napisana w takiej manierze jakby nienawistnie do tego co z zamordyzmem związane. Nie mniej przeczytałem całą ucząc się do matury i miałem ten tekst na maturze a nie wiedziałem, że Mickiewicz dedykował książkę kolegą z więzienia. Był więźniem niesłusznie skazanym! Fragment opisujący "magmę" nawiązuje do polityki, analogicznie jak fragment "wiem, że nie wiem" Platona z Apologii nawiązuje do polityki/ów.
Nie wiem za kim głosowałby Mickiewicz, raczej przeciwko komunizmowi. Chwała mu za to wszystko.
Nie pisał codziennie takich dzieł, to jest wybitne dzieło wedle wielu krytyków i nie wyobrażam sobie aby młodzi nie wiedzieli, że on musiał przeżyć aparat władzy.
Książka nawiązuje do pobytu Mickiewicza w więzieniu. Jest napisana w takiej manierze jakby nienawistnie do tego co z zamordyzmem związane. Nie mniej przeczytałem całą ucząc się do matury i miałem ten tekst na maturze a nie wiedziałem, że Mickiewicz dedykował książkę kolegą z więzienia. Był więźniem niesłusznie skazanym! Fragment opisujący "magmę" nawiązuje do polityki,...
więcej Pokaż mimo toPozycja wartościowa, jednak mnie umęczyła....
Pozycja wartościowa, jednak mnie umęczyła....
Pokaż mimo to