Powieść zagadka - kim jest Daniel Czarewicz, z którym w latach 2019-2020 spotyka się autor? Czy blisko 100 letnim Żydem, synem przedwojennego producenta filmowego, czy może tytułowym Dybukiem zaczerpniętym z folkloru żydowskiego? Duszą niemogącą zaznać spokoju, która nawiedza pisarza - narratora, by opowiedzieć mu o swoim losie, a w efekcie rozliczyć się z przeszłością, zaznać ukojenia, otrzymać symboliczne odkupienie?

Z jednej strony mamy tu przedwojenną Warszawę, niemiecką okupację, getto, żydowskich policjantów, polskich szmalcowników, sowieckich komunistów utrwalających władzę ludową, a z drugiej autobiograficzne wątki, dotyczące pisarza. Przeszłość i teraźniejszość współistnieją, splatają się ze sobą.

Para bohaterów zawiera transakcję. Dla Czarewicza - Dybuka, Bart jest ghost writerem, któremu podyktuje swoją biografię; medium, przekaźnikiem, który opowie historię jego życia, ale i historię Polski lat 30, 40, 50 tych XX wieku. Dla autora to okazja na odsłonięcie się, ukazanie swojej do tej pory ściśle chronionej prywatności, przyczynek do napisania atrakcyjnej, wielowątkowej, złożonej metaforycznie powieści.

Niezwykła erudycja, ironia, dystans, zniecierpliwienie rozmówców do siebie, mieszanie faktów z fikcją literacką, wątków historycznych z autobiograficznymi, kłamstwa z prawdą stawia czytelnika przed różnymi pytaniami, zagadkami. chociażby o wspomnianą wcześniej interpretację tytułu. Pozwala również docenić tą pasjonującą, wielopiętrową, wieloznaczną opowieść, która w dyskursie literackim o współczesnej literaturze polskiej przeszła niezasłużenie niezauważona.

Powieść zagadka - kim jest Daniel Czarewicz, z którym w latach 2019-2020 spotyka się autor? Czy blisko 100 letnim Żydem, synem przedwojennego producenta filmowego, czy może tytułowym Dybukiem zaczerpniętym z folkloru żydowskiego? Duszą niemogącą zaznać spokoju, która nawiedza pisarza - narratora, by opowiedzieć mu o swoim losie, a w efekcie rozliczyć się z przeszłością,...

Bart jest jednym z najlepszych, jeśli nie najlepszym żyjącym polskim pisarzem. A mimo to premiery jego książek przechodzą bez echa. Nie jeździ na festiwale, nie udziela zbyt wielu wywiadów. A pisze książki poruszające, niespotykanie inteligentne, wymagające, wciągające. Dybuk mniemany to świetna powieść, z narratorem który tylko słucha, kłamstw lub prawdy. Można czytać to w kluczu biograficznym, ale wcale nie trzeba i to stanowi również o wielkości tej książki. Polecam wszystkim, którzy lubią się zmęczyć. I śmiać. I bardzo smucić.

Bart jest jednym z najlepszych, jeśli nie najlepszym żyjącym polskim pisarzem. A mimo to premiery jego książek przechodzą bez echa. Nie jeździ na festiwale, nie udziela zbyt wielu wywiadów. A pisze książki poruszające, niespotykanie inteligentne, wymagające, wciągające. Dybuk mniemany to świetna powieść, z narratorem który tylko słucha, kłamstw lub prawdy. Można czytać to w...

Świetnie książka się zaczyna, jednak w pewnym momencie napięcie opada.. przez ostatnie sto stron przedzierałem się nie bez trudu. Za dużo autobiograficznych wtrętów, odniesień do współczesności, a to, co najciekawsze - wspomnienia Daniela Czarewicza - zbyt często okazuje się tłem erudycyjnych dygresji. Rozumiem, że to przede wszystkim książka o sile opowieści i (auto)kreacji, jednak zbyt duży jest w "Dybuku mniemanym" kontrast między narracją prowadzoną w czasach współczesnych a opowieścią snutą przez Czarewicza. Z pewnością lepiej odnajdą się w książce wierni czytelnicy Barta, lepiej niż ja znający dorobek autora. Książka pożyczona, twarda okładka.

Świetnie książka się zaczyna, jednak w pewnym momencie napięcie opada.. przez ostatnie sto stron przedzierałem się nie bez trudu. Za dużo autobiograficznych wtrętów, odniesień do współczesności, a to, co najciekawsze - wspomnienia Daniela Czarewicza - zbyt często okazuje się tłem erudycyjnych dygresji. Rozumiem, że to przede wszystkim książka o sile opowieści i...

Kilka dni temu byłem w Gdańsku, a jak już zaliczyłem tzw. ważne spotkania to podążyłem do Sopotu. I tylko to zrobiłem z powodu odwiedzin księgarni w "Krzywym Domku" bo sama mieścina mnie irytuje. Podczas wnikliwych (i zajmujących :) rozmów "o przyszłości" i o książkach oczywiście, nie nachalnie polecono mi lekturą Barta. Jak zawsze, w podobnych okolicznościach, naprawdę nie wiedziałem dokładnie co podsuwa mi księgarz. I to sobie cenię niezwykle. Łagodnie prostym językiem od pierwszej strony, autor poprzez swojego rozmówcę, opowiada nam o czasie skomplikowanym ale przecież tragicznym. O wyborach ludzi którzy walczyli o przetrwanie. Dla siebie i najbliższych. Warszawa i Łódź czasu wojny. Życie codzienne i Powstanie Ktoś może powiedzieć że przecież to już znamy. Ze szkoły, z opowiadań rodzinnych. Że znowu wydawca/autor, męczą czytelnika okupacją. Tyle dzisiaj przecież dookoła tragedii. A może właśnie jest taka aktualnie potrzeba... tak ta książka jest inna, bo język jest inny. Inny od tego który na co dzień słyszymy. Po prostu, wielu z nas już dzisiaj w taki sposób ze sobą nie rozmawia. I to dla mnie była niespodzianka, zaskoczenie i przyjemność uczestniczenia, jako czytelnik, w tym przedziwnym spotkaniu dwóch osób. Niezwykłym bo innym. Być może ten świat właśnie na naszych oczach odchodzi. A może już odszedł... ja nie wiem jak bym wybierał w sytuacji granicznej. A ty wiesz ? Może najwyższy czas o tym pomyśleć. Andrzej Bart podsuwa nam lekturę niełatwą i to powinno przekonać.

Kilka dni temu byłem w Gdańsku, a jak już zaliczyłem tzw. ważne spotkania to podążyłem do Sopotu. I tylko to zrobiłem z powodu odwiedzin księgarni w "Krzywym Domku" bo sama mieścina mnie irytuje. Podczas wnikliwych (i zajmujących :) rozmów "o przyszłości" i o książkach oczywiście, nie nachalnie polecono mi lekturą Barta. Jak zawsze, w podobnych okolicznościach, naprawdę nie...

Bardzo dobra literatura. Nietypowe, ale jakże ciekawe podejście do wyeksploatowanych już wydawałoby się tematów. Warto!

Bardzo dobra literatura. Nietypowe, ale jakże ciekawe podejście do wyeksploatowanych już wydawałoby się tematów. Warto!

Bart mocno! Przeflancowywanie H/historii, wątki żydowskie, elementy autotematyczne plus - uwaga! autor opuszcza gardę- fragmenty autobiograficzne.

Powieść: historyczna/biograficzna/łotrzykowska/filozoficzna? Co kto woli!

Mniam!

Bart mocno! Przeflancowywanie H/historii, wątki żydowskie, elementy autotematyczne plus - uwaga! autor opuszcza gardę- fragmenty autobiograficzne.

Powieść: historyczna/biograficzna/łotrzykowska/filozoficzna? Co kto woli!

Mniam!